Aναλυτικά το άρθρο του:

Καταρχήν, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως πήγα μαζί με τον Νίκο τον Ρόλλα στην Χαλκίδα. Δεν γινόταν να χαθεί αυτό με τίποτα, ήταν υποχρέωση και μάλιστα ιερή. Όσοι δε «ξενυχτήσατε» έστω και εξ αποστάσεως μαζί μας τα ξημερώματα του Σαββάτου θα ζήσατε έστω και με κάποια… κλικ λεπτό προς λεπτό την μαγεία αυτού του τρομερού σταρ και τις σκηνές της απόλυτης Παναθηναϊκής αποθέωσης και λατρείας που βίωσε μέσα από το live του Leoforos..

Πραγματικά δεν θέλω να ασχοληθώ με ΤΙΠΟΤΑ άλλο ετούτες τις ώρες. Και παρότι όλα δείχνουν ότι δεν αργεί η στιγμή του αποχαιρετισμού δεν μπορώ να κρύψω την περηφάνια μου για το γεγονός ότι ο παιχταράς αυτός έπαιξε στην αγαπημένη μου ομάδα. Όπως φυσικά και το ξενέρωμα για την επικείμενη αποχώρησή του. Αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός ο ίδιος!

Είμαι 36 χρονών, ανήκω δηλαδή στη γενιά του Σαραβάκου, του Ζάετς του Ρότσα και στη συνέχεια του Βαζέχα και των άλλων παιδιών. Εννοείται ότι αυτοί οι ΚΥΡΙΟΙ είναι ένας από τους βασικούς λόγους που έχω δεθεί τόσο με την ομάδα αλλά θα το πω και πάλι και ας θεωρηθεί υπερβολή. Στο κάτω – κάτω προσωπική άποψη αποτελεί. Τέτοια μορφή λοιπόν σαν τον Σισέ δεν φόρεσε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ την πράσινη φανέλα.

Εννοείται πως η προσφορά των άλλων είναι τεράστια και τα γκολ αμέτρητα, όμως εδώ μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Πέρα από μια μηχανή που κολλάει παστέλια, μιλάμε για τον απόλυτο σταρ, για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα έξω από το γήπεδο χωρίς να να τον ακολουθούν οι κάμερες, τα φλας και οι δημοσιογράφοι.

Χωρίς πλάκα, αλλά μέχρι και στην… τουαλέτα τον κυνηγούσαν το βράδυ της Παρασκευής τα συνεργεία και χρειάστηκε να πάει συνοδεία φουσκωτών για να κάνει χωρίς παρέα την ανάγκη του. Ακόμη και με τον Ζιλμπέρτο, τον εν ενεργεία αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο.

Δεν θέλω επίσης να αρχίσουμε ξανά τα «γιατί» και τα «πως» οδηγείται στην πόρτα της εξόδου. Όποιος δεν έχει καταλάβει για τι ΜΟΡΦΗ μιλάμε και μπαίνει στη διαδικασία να στέλνει ηλίθια μηνύματα γι΄ αυτόν τον τύπο που μέσα σε δύο χρόνια πρόλαβε να βάλει μέχρι και τα κλάματα για πάρτη μας ε δεν ξέρω πως να τον χαρακτηρίσω και πραγματικά τον έχω γραμμένο εκεί που φαντάζεστε.

Το πανό που άπλωσαν στο μαγαζί τα παιδιά από την Ερέτρια και του έγραφαν «ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ 13» νομίζω μιλάει από μόνο του και λέει τα πάντα. Στο μυαλό όλων μας θα είναι αιώνια χαραγμένες οι στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί του και θα τις διηγούμαστε στα παιδιά και τα εγγόνια μας με την κλασικό μότο του «τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω απ’ όσα πέρασα». Και πάνω απ' όλα να τον έχει ο Θεός καλά είτε γίνει κανένα θαύμα και μείνει, είτε πάει όπου θελήσει…

Πηγή: leoforos.gr

Σισέ Παναθηναϊκός Superleague