Η δήλωσή του αφορά τον θάνατο του Μάκη Γερμανάκου, που δεν φοβόταν τίποτα και κανέναν!
Διαβάστε την:
Με οδύνη πληροφορήθηκα τον θάνατο του φίλου μου, Μάκη Γερμανάκου, ο οποίος εκτός των προσωπικών σχέσεων που είχαμε μέσα απ' το ποδόσφαιρο, απ' όταν παίζαμε στις γειτονιές της Αθήνας, εγώ με τον Άρη Πετρούπολης κι εκείνος με τον σπουδαίο Αττικό της εποχής, με τίμησε και με την επιλογή να είμαι ο δικηγόρος του, όταν ο επικεφαλής του γραφείου Διεθνών Σχέσεων της ΕΠΟ, Κιάππε, επί προεδρίας του αειμνήστου Τριβέλα, άλλαξε την πρώτη σελίδα της επιστολής του διαιτητή Δημητριάδη προς την FIFA και την UEFA και προσπάθησε να τον συκοφαντήσει, παρουσιάζοντάς τον ως μέλος ομάδας διαιτητών που ευνοούσαν τον Ολυμπιακό, επί προεδρίας στην ομάδα του Πειραιά του Σταύρου Νταϊφά και αντιπροεδρίας Λεωνίδα Θεοδωρακάκη.
Τότε ο αείμνηστος Γερμανάκος, με την δική μου νομική βοήθεια, δεν υπολόγισε τίποτα και στάθηκε δυνατός απέναντι στους επίσης αειμνήστους, Τεγόπουλο, πανίσχυρο εκδότη, Φίλιππο Συρίγο, διευθυντή του αθλητικού τμήματος της Ελευθεροτυπίας και Σεραφείμ Φυντανίδη, παντοδύναμο τότε διευθυντή της, που είχαν δημοσιεύσει την πλαστή επιστολή και μετά από μια δικαστική διαμάχη διάρκειας ενός μήνα, οι κατηγορούμενοι δικάστηκαν και στους δύο βαθμούς, δικαιώνοντας τον κοινό μας αγώνα.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και οι απόγονοί του να 'ναι περήφανοι γι' αυτόν.
Δυστυχώς, λόγω της πολύκροτης δίκης που εξελίσσεται στην Τρίπολη, δεν θα μπορέσω να 'μαι παρών στην κηδεία του και λυπάμαι πολύ γι' αυτό.
Θέλω ωστόσο να δηλώσω πως εκείνο που λείπει σήμερα από την διαιτησία, είναι άνθρωποι σαν τον Μάκη Γερμανάκο, που να έχουν αρχές, αξίες και δεν θα φοβούνται τίποτα και κανέναν.