* Διαφωνώ με όσους θεωρούν ότι αυτή η επιστολή του Γιάννη Βαρδινογιάννη ήταν «σαν όλες τις άλλες». Ηταν, ίσως, η πιο «ξεχωριστή» δημόσια τοποθέτηση του μεγαλομετόχου της ομάδας τους τελευταίους μήνες. Γιατί; Διότι μέχρι τώρα ξέραμε, νιώθαμε, ακούγαμε, αντιλαμβανόμασταν, ότι οι «Βγενοπουλικοί» έχουν γυρίσει την πλάτη στον φαινομενικά τουλάχιστον αμέτοχο Βγενόπουλο. Ότι οι «Πατερικοί» έχουν γυρίσει την πλάτη στον απόντα Πατέρα, ειδικά μετά τις συνομιλίες με τον Ψωμιάδη και δεδομένου ότι τώρα πια τους ενοχλεί αφάνταστα η «πρώην» σχέση του με τον Μπέο. Ε, μ΄ αυτή την επιστολή, καταλαβαίνω ότι ακόμη και οι «Βαρδινογιαννικοί» έγιναν έξαλλοι με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη!
* Εγραψε πολλά ασήμαντα πράγματα τα οποία όμως έχουν μεγάλη σημασία. Ηταν μια συνολικά ανούσια τοποθέτηση επικοινωνιακού και όχι ουσιαστικού για το παρόν και το μέλλον της ομάδας χαρακτήρα, η οποία, όμως, επειδή βγήκε στον αέρα σε εποχή ξηρασίας, όπου στον Παναθηναϊκό επικρατεί το «μη μιλάς, μη γελάς», αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα.