Κάπου ενόχλησε η όλη τους συμπεριφορά. Είχαν, δηλαδή, σοβαρό λόγο για να κρατήσουν ένα πιο χαμηλό προφίλ, όπως κάνουν και συνήθως άλλωστε, στην συγκεκριμένη περίοδο. Και ο λόγος δεν είναι αθλητικός. Είναι κάτι πολύ παραπάνω, που ξεπερνάει τις αθλητικές νίκες και τα ντέρμπι αιωνίων. 

Όπως ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες η ίδια η εταιρεία Arcadia Shipmanagement, ιδιοκτησίας Αγγελόπουλων, στις 30 Δεκεμβρίου συνέβη ένα τραγικό γεγονός στο δεξαμενόπλοιό της Aegean Angel, όταν ανοικτά των Βερμούδων ένα φονικό κύμα πήρε τις ζωές δυο ανθρώπων. Του 47χρονου πλοιάρχου Δημήτρη Μποζώνη και του 33χρονου μηχανικού Θανάση Παπαγεωργίου. Ένας ακόμα, ο 34χρονος υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου τραυματίστηκε πολύ σοβαρά και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Χάμιλτον στην Αμερική.

Το Aegean Angel είχε αποπλεύσει φορτωμένο από το Ταλίν της Εσθονίας και ταξίδευε για το Χιούστον του Τέξας, όταν ο άγριος καιρός έκανε την σφοδρή του επίθεση. Σύμφωνα με όσα έχουν βγει στην δημοσιότητα, το δυστύχημα συνέβη όταν ο καιρός καλυτέρευσε και οι τρείς αξιωματικοί έκαναν επιθεώρηση για να καταγράψουν τις ζημιές. Ένα βουβό, όμως, τεράστιο κύμα κτύπησε ακριβώς εκείνη τη στιγμή, με συνέπεια να χαθούν δυο συνάνθρωποί μας.

Την ώρα των έξαλλων πανηγυρισμών μέχρι το ξημέρωμα της Πέμπτης για τη νίκη στο ΟΑΚΑ ήδη ξεκινούσε ένα μαύρο ταξίδι. Αυτό της επιστροφής των σορών των δυο ναυτικών, που έφτασαν στην χώρα μας νωρίς το πρωί της Παρασκευής. Ο θρήνος για τις οικογένειες των αδικοχαμένων είναι ανείπωτος.

Δεν εννοούμε, ούτε υπονοούμε ότι υπάρχει κάποια ευθύνη για το συμβάν στην πλοιοκτήτρια εταιρεία. Φυσικά και δεν συμβαίνει τίποτα τέτοιο. Οι Αγγελόπουλοι είναι υποδειγματικοί εφοπλιστές, από τους κορυφαίους στην Ελλάδα και κανείς δεν μπορεί να τους προσάψει το παραμικρό.

Η κακιά στιγμή έφταιγε για το δυστύχημα και μόνο. Η ίδια η θάλασσα που πολλές φορές, τόσο άδικα, παίρνει τη ζωή σε ανθρώπους που έχουν δώσει την ψυχή τους σ’ αυτή, όπως οι δυο αξιωματικοί και ο τρίτος που κινδύνεψε σοβαρά.

Εμείς το μόνο που λέμε είναι ότι ερχόμαστε απλά στην θέση των οικογενειών των δυο αξιωματικών. Πώς να ένιωσαν άραγε όταν βλέπανε τους Αγγελόπουλους να πετάνε από την χαρά τους και να χοροπηδάνε επειδή κέρδισε ο… Ολυμπιακός τον… Παναθηναϊκό σε ένα ντέρμπι… μπάσκετ;

Οι Αγγελόπουλοι έχουν όλα τα χρόνια μπροστά τους για να χαρούνε νίκες επί του Παναθηναϊκού και να ξεσαλώσουν όσο θέλουν για διπλά μέσα στο ΟΑΚΑ. Φτιάχνουν, άλλωστε, μια εξαιρετική ομάδα, όπως αποδείχθηκε και στο ντέρμπι και ήδη έχουν προσφέρει πολλά στο σωματείο. Στο συγκεκριμένο τάιμινγκ, όμως, όφειλαν να δείξουν μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και σεβασμό στο πένθος των δυο οικογενειών και την αγωνία μιας τρίτης. Έτσι τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς κι αν κάπου έχουμε άδικο, κακίστε μας.  

Πώς θα φαίνονταν σε όλους, δηλαδή, αν ο Βγενόπουλος μετά το τραγικό συμβάν στην Μαρφίν και τον θάνατο υπαλλήλων, έβγαινε πριν καν γίνει η ταφή των ανθρώπων αυτών, να πανηγυρίζει επειδή έβαλε ένα γκολ ο Σισέ ή ο Κατσουράνης στο Καραϊσκάκη; Τουλάχιστον αυτός εξαφανίστηκε για ένα διάστημα από τους προβολείς, μέχρι να αρχίσει πάλι να δίνει το ξενέρωτο κι ανούσιο σόου του με επιστολές και δηλώσεις. Υπάρχουν και μερικά πράγματα που ξεπερνάνε τις αθλητικές νίκες. Έτσι δεν είναι, αγαπητοί Αγγελόπουλοι;

Αγγελόπουλος Ολυμπιακός