Γράφει ο Βασίλης Παπανικολάου...
Αυτό συμβαίνει και με τον Γέστε, ο οποίος είπε, ίσως και περισσότερες από δέκα φορές μέχρι τώρα, ότι καθοριστική παράμετρος που υπέγραψε στον Ολυμπιακό είναι η παρουσία του Ερνέστο Βαλβέρδε. Δηλαδή, αν δεν ήταν στον Ολυμπιακό ο Ερνέστο, ο Φραν θα προτιμούσε να μείνει στην Ελ Γουάσλ και στα Αραβικά Εμιράτα...
Στ' αλήθεια δυσκολεύομαι να καταλάβω σε τι αποσκοπεί αυτή η τακτική, όχι μόνο του Γέστε, αλλά και πολλών άλλων. Από τη μία σέβομαι την αυθεντικότητα των δηλώσεων, διότι πιθανότατα έτσι ακριβώς νιώθουν. Ξέρουν τον προπονητή, έχουν δουλέψει μαζί του και είναι σίγουροι ότι το ταλέντο τους δεν θα πάει χαμένο. Από την άλλη, όμως, σημασία έχει το ίδιο το «μαγαζί» στο οποίο πάει κάποιος να δουλέψει: με ποιους θα συνεργαστεί, σε τι εγκαταστάσεις θα κάνει προπόνηση, σε τι γήπεδο θα αγωνίζεται, σε ποιες διοργανώσεις θα πάρει μέρος κ.λπ.
Φυσικά, καλό και άγιο είναι να έχει ως πρώτο μέλημα αν του αρέσει ή όχι ο προπονητής που θα συνεργαστεί. Απαξ όμως και λες το «ναι», τότε δεν είναι ο Βαλβέρδε (και ο οποιοσδήποτε Βαλβέρδε) το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί, αλλά ο ίδιος σύλλογος που επενδύει κεφάλαια πάνω στον ποδοσφαιριστή. Είναι το σήμα της νέας ομάδας του που πρέπει να δοξάσει, είναι οι οπαδοί οι οποίοι κάνουν όνειρα για τη νέα μεταγραφή. Ετσι το βλέπω και χωρίς καμία πρόθεση να αδικηθεί κάποιος.
Στο κάτω κάτω της γραφής, πες το, βρε χριστιανέ, κι ας είναι ψέμα. Αν είσαι ο Γκούντγιονσεν, πες «ήρθα για την ΑΕΚάρα». Αν είσαι ο Τοτσέ, αναφώνησε ότι «σαν το Τριφύλλι, τίποτε στον κόσμο». Αν είσαι ο Γέστε, μίλα για τετράδα στο Τσάμπιονς Λιγκ και το ανεπανάληπτο μεγαλείο του Θρύλου. Μίλα για το σύνολο και όχι για άτομα. Μη λες όμως ότι ήρθες για τον Χιμένεθ, τον Φερέιρα ή τον Βαλβέρδε. Διότι, άνθρωποι είμαστε, του χρόνου μπορεί να μην υπάρχει Βαλβέρδε στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τι θα λες τότε;
Και να προσθέσω και κάτι άλλο, που μπορεί να έρθει ως αντίδραση; Είμαι εγώ (για παράδειγμα) ο Ιμπαγάσα και σε ακούω να λιβανίζεις με το καλημέρα τον Βαλβέρδε. Πώς θα νιώσω τη στιγμή που είσαι ανταγωνιστής μου για μια θέση στην 11άδα; Τι περιμένεις να πω για σένα; Ανθρώπινα συναισθήματα είναι αυτά και δεν γίνεται να τα υποβαθμίζει ένας έμπειρος ποδοσφαιριστής.
Πραγματικά δεν ξέρω πώς λειτουργούν στην Ισπανία, αλλά εδώ στην Ελλάδα ο σύλλογος είναι υπεράνω όλων. Δουλειά του Γέστε είναι να (ξανα)κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή και να αποδείξει ότι ο Μαρινάκης καλώς επενδύει σε αυτόν και όχι σε κάποιον άλλον. Να σταθεί στην ίδια αφετηρία με τους υπόλοιπους, ρίχνοντας στη λήθη το ωραίο κοινό ποδοσφαιρικό παρελθόν με τον Ερνέστο.
Πηγή: Εξέδρα