Για τη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών ομάδων αυτή η περίοδος, τούτες οι ημέρες, είναι διάστημα προσαρμογής και προετοιμασίας για το ποδόσφαιρο που θα (θέλουν να) παίξουν όλη τη σεζόν μέχρι τον προσεχή Μάιο. Για ελάχιστες -και τις δύο εξ αυτών τις είδαμε καθώς ξημέρωνε Δεκαπενταύγουστος- είναι απλώς συνέχεια από πέρυσι (και για ακόμα πιο λίγες συνέχεια από πρόπερσι και πάει λέγοντας). Συνέχεια στη βελτίωση, συνέχεια προς την τελειοποίηση, αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό...

Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα τα μεσάνυχτα της Κυριακής συνέχισαν από κει που είχαν σταματήσει προ ελάχιστων μηνών. Η ομάδα του Μουρίνιο όταν αποκλείστηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ από τους Καταλανούς και η ομάδα του Γκουαρδιόλα από τη στέψη στον τελικό του «Γουέμπλεϊ»! Κι αν δεν υπήρχαν ελάχιστα νέα πρόσωπα ένεκα των καλοκαιρινών μεταγραφών, θα νόμιζε κανένας ότι δεν πέρασε ούτε εβδομάδα, αφού η απόσταση που είχαν παρέμεινε αναλλοίωτη

Το πρώτο ματς για το ισπανικό Σούπερ Καπ -ο επαναληπτικός στο «Καμπ Νόου» είναι αύριο τα μεσάνυχτα- μου θύμισε εκείνο το καρέ των αναμετρήσεων μέσα στον περασμένο Απρίλιο. Σαν να ήταν ο 5ος αγώνας και έπεται ο 6ος! Μ' αυτήν τη λογική αγωνίστηκαν και με βάση όσα ξέραμε από εκείνα τα τέσσερα ματς κύλησε και τούτο εδώ

Αυτήν τη φορά ο Μουρίνιο δεν επιχείρησε (καταστροφικά) τρικ τακτικής, πήγε στο 4-3-3 που ταιριάζει στην πάλαι ποτέ «βασίλισσα» (με τον κίνδυνο βέβαια να βάλει πάνω από ένα γκολ, αλλά και να δεχτεί αρκετά), πόνταρε στο ότι οι πιθανές απουσίες της Μπάρτσα θα την έκαναν πιο ευάλωτη, είχε δίκιο, αλλά και πάλι τον αγώνα δεν τον κέρδισε

Ακόμα και χωρίς Πουγιόλ, Πικέ, Μπουσκέτς, Τσάβι και Πέδρο (τα 5/11 της περσινής συνήθους 11άδας!) οι Καταλανοί είχαν τους τρόπους για να «κλειδώσουν» το 2-2 και τα ξημερώματα της Πέμπτης να αρχίσουν πάλι την καταμέτρηση τροπαίων για φέτος! Και την παραπάνω Παρασκευή να τα κάνουν δύο απέναντι στην Πόρτο στο ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ

Είναι μια εξαιρετική ομάδα η Ρεάλ. Συμπλήρωσε χρόνο που δουλεύει μαζί της ο Μουρίνιο, αυτό φαίνεται πια στο χορτάρι, θα είναι αξιόμαχος αντίπαλος της Μπαρτσελόνα (άντε, μόνο η Γιουνάιτεντ να μπορεί να ξαναμπεί σφήνα ανάμεσά τους), αλλά εξακολουθεί να απέχει αρκετά από το σύνολο του Γκουαρδιόλα! Εστω κι αν αυτός χρειάζεται να παίξει με κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Μασεράνο - Αμπιντάλ, «6άρι» τον μαλακό Κεϊτά, «αντι-Τσάβι» τον Τιάγκο κ.ο.κ.!

Και προχθές βράδυ, παρότι κατά διαστήματα έγερνε το «Μπερναμπέου», οι Καταλανοί ήξεραν και πώς να μην πανικοβληθούν έστω κι αν βρέθηκαν να χάνουν 1-0 (δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ομάδα στον κόσμο που να το καταφέρνει τόσο καλά μέσα εκεί) και πώς να «αποδράσουν»

Ακόμα κι όταν ο αγώνας γινόταν σκληρός και ο διαιτητής -για να μη σκούζει μετά ο Μουρίνιο- κράτησε κίτρινες και κόκκινες, ακόμα κι όταν κόχλαζαν οι πάντες όταν δεν δόθηκε πέναλτι στον Ρονάλντο...

Δεν χορταίνονται τα ισπανικά «κλάσικο» στο επίπεδο που έχουν πλέον φτάσει αυτές οι δύο ομάδες. Είναι η επιτομή του ποδοσφαίρου. Είναι 90λεπτα πανδαισίας, πόσο δε για εμάς εδώ στην Ελλάδα που το στερητικό σύνδρομο είναι μόνιμο βάσανο. Μετράω τις ώρες αντίστροφα μέχρι αύριο τα μεσάνυχτα...

Πηγή: Goal

Ρεάλ Μαδρίτης Μπαρτσελόνα Primera Division