Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης.

Η άποψη ότι η Μπάρτσα πήρε τον Σεσκ Φάμπρεγας για να... πνίξει τον καημό της –αφού τρία καλοκαίρια τώρα προσπαθούσε να αποσπάσει το «yes» της Αρσεναλ– έχει πολλούς υποστηρικτές, προφανώς διότι ο επαναπατρισμός του αποτελεί και μία επικοινωνιακή νίκη. Η παρουσία του Πεπ Γκουαρδιόλα όμως στον πάγκο ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να βασίζεται η μεταγραφή σε κριτήρια εντυπωσιασμού, πόσο μάλλον από τη στιγμή που παρενέβη προσωπικά για να επιστρέψει ο παίκτης στη Βαρκελώνη.

Προφανώς μια τέτοια πρωτοβουλία από τον τεχνικό που έδιωξε τον Ετό από το «Καμπ Νόου» και έστειλε έπειτα από μόλις έναν χρόνο... αδιάβαστο τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, αντανακλά την πρόθεσή του να αξιοποιήσει πλήρως τον Καταλανό μέσο.

Η Μπάρτσα πήρε έναν παίκτη με ορίζοντα δεκαετίας, που έδωσε 60 ασίστ την τελευταία τετραετία στην Πρέμιερ Λιγκ και ως προϊόν του φυτωρίου της δεν χρειάζεται λεπτό προσαρμογής στην αγωνιστική φιλοσοφία της. Δεν γνωρίζει επίσης τι θα πει «κορεσμός», αφού είναι διψασμένος για τίτλους και αν υπάρχει μία «παραφωνία» στο «deal» είναι ότι θα καθυστερήσει την ανέλιξη του Τιάγκο Αλκάνταρα.

Πρόκειται όμως για τον «εκλεκτό» ως διάδοχο του (31χρονου πλέον) Τσάβι, στον οποίον θα δώσει πολύτιμες ανάσες, χωρίς παράλληλα να χάνει σε ποιότητα το παιχνίδι των Μπλαουγκράνα. Και ως γνωστόν, ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά και ο νέος είναι ωραίος...

Πηγή: Εξέδρα