Κι αυτό είχε σημειωθεί από το πρώτο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, γι' αυτό κι έγινε -δικαίως- τόσος ντόρος για να επιστρέψει. Βαδίζοντας κιόλας στην 3η του σεζόν στους «ερυθρόλευκους» εκτός από κανονικός προπονητής είναι και όσο χρειάζεται έμπειρος ως προς το περιβάλλον στο οποίο δουλεύει, τις ιδιαιτερότητές του κι όλα τα σχετικά...

Οι πρωταθλητές με την ευχέρεια που τους δίνει -λόγω πρωτοκαθεδρίας και μεγαλομετόχου- η οικονομική τους δυνατότητα έχουν πλέον και βαθύ ρόστερ τής επιλογής του προπονητή τους. Πολυπληθές και ποιοτικό. Περισσότερο, μάλιστα, απ' ό,τι απαιτούν τα ολοένα και πιο χαμηλά στάνταρ του πρωταθλήματός μας. Και επιχειρούν (Μακούν, Αμπντούν ή όποιος άλλος) να το διευρύνουν κοιτώντας προς το Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλωστε, αν σταθερά (θα) κοιτούν προς τα εκεί, εξυπακούεται ότι θα τους φτάνει και θα τους περισσεύει για τις εγχώριες διοργανώσεις...

Μ' αυτές τις συνθήκες να πληρούνται είναι ζήτημα δουλειάς και χρόνου να δικαιωθούν. Αρκεί να υπάρξει η απαιτούμενη υπομονή. Και η υπομονή θα ανανεώνεται όσο σημάδια σαν το χθεσινό ματς με την Ιντερ -έστω και μη επίσημο- θα επαναλαμβάνονται. Ιντερ ήταν αυτή, εκτός έδρας γινόταν ο αγώνας, ελάχιστες ημέρες έμειναν για τα επίσημα ματς (δεν είμαστε π.χ. στα μέσα Ιουλίου), κάθε «ερυθρόλευκος» (θα) ήταν έτσι κι αλλιώς προσηλωμένος. Αυτή η προσήλωση συνδυασμένη με τη γνώση του προπονητή για το υλικό του και την ικανότητα του υλικού έφερε τη θαυμάσια εμφάνιση και το αποτέλεσμα...

Ο τερματοφύλακας μπορεί να μην είναι «Σμάιχελ», αλλά μοιάζει αρκετός για μια συγκροτημένη ανασταλτική λειτουργία. Δεξιά έλειπε ο Τοροσίδης αλλά, όταν υπάρχουν ικανές εφεδρείες (Μοντέστο, Μανιάτης), λύσεις θα βρεθούν. Αβραάμ και Μέλμπεργκ (ο Δανός θα σοβαρευτεί, είναι βέβαιο) με ακόμα πιο αξιόπιστα αμυντικά χαφ μπροστά τους θα επαρκούν, με Μαρκάνο και Χόλεμπας θα βγει η χρονιά αριστερά, ο Φέισα, ο (κάθε) Μακούν και οι υπόλοιπες εσωτερικές μετακινήσεις θωρακίζουν τον άξονα, ενώ μεσοεπιθετικά υπάρχουν τόσοι πολλοί που δεν θα χωρούν στη 18άδα...

Ετσι, το ότι ήταν στα «πιτς» οι Ιμπαγάσα, Ριέρα, Τοροσίδης, Τζιμπούρ ούτε που φάνηκε! Ευτυχία για κάθε προπονητή να έχει τέτοιο ρόστερ. Κι ακόμα μεγαλύτερη ευτυχία όταν τα «υλικά» του διαθέτουν ένα βαθμό ομοιογένειας ανακατεύοντάς τα για να προκύψει σύνολο. Σύνολο που θα βγάζει καλύτερες εμφανίσεις εκτός έδρας φέτος παρά εντός (θα το θυμηθείτε κατά τη διάρκεια της περιόδου). Εκτός συνόρων που δεν θα χρειάζεται να έχει τόση ώρα την μπάλα στα πόδια του για να παράγει συνεχώς, όπως θα υποχρεωθεί να κάνει περισσότερη ώρα στο Καραϊσκάκη αφήνοντας πιο πολλούς χώρους στον εκάστοτε ευρω-αντίπαλο...

Παραφωνία σ' όλους όσοι έπαιξαν χθες; Ο Ουρτάδο. Αλλά στην κομβική του θέση έρχεται η μεταγραφή (Μακούν;). Και μικρό ζήτημα που χρήζει προπονητικής παρέμβασης; Η ανάγκη τόσων μεσοεπιθετικών να διακριθούν ατομικά, με συνέπεια να μην ολοκληρώνονται επιθέσεις με τον πιο απλό τρόπο. Αλλά αυτά είναι πταίσματα μπροστά στις προοπτικές που διαθέτει πια ο Ολυμπιακός. Παρασάγγας μπροστά από τους εγχώριους (στη θεωρία) ανταγωνιστές του...

Πηγή: Goal

Φιλικό Ίντερ Βαλβέρδε Ολυμπιακός