Γράφει ο Κώστας Κουκουλάς.

Τη δική του θεωρία για το πώς πρέπει να παίζει μια ομάδα. Ανεξαρτήτως προσώπων. Αλλωστε, και μια ομάδα ποδοσφαίρου ένα είδος μηχανής είναι. Το κάθε γρανάζι δουλεύει για το άλλο, αλλά μόνο του κανένα, όσο μεγάλο κι αν είναι, δεν μπορεί να την κάνει να δουλέψει.

Ο Ολυμπιακός, όπως παρουσιάστηκε στο χθεσινό φιλικό με την Ιντερ, ακόμα και με τις απουσίες που είχε, ακόμα κι αν το ρόστερ του δεν είναι συμπληρωμένο στο βαθμό που θα ήθελαν διοίκηση και προπονητής, έδειξε να είναι έτοιμος για την πρόκληση που τον περιμένει τη νέα χρονιά, κυρίως την ευρωπαϊκή.

Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός ήταν χθες σούπερ ή... ντούπερ ή οτιδήποτε άλλο. Ξέρω, όμως, ότι ήταν ένα σύνολο που δούλεψε πάρα πολύ καλά από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό του φιλικού κόντρα στην Ιντερ. Και στο «σύνολο» αυτό συγκαταλέγεται και ο Βαλβέρδε.

Αλήθεια, ο Ισπανός από εμάς τους δημοσιογράφους και τον κόσμο, που (μάλλον) ξέρουμε καλύτερη μπάλα από αυτόν, έχει κατηγορηθεί ότι δεν «λειτουργεί» την ώρα του αγώνα και πως, αν κάτι πάει στραβά, δεν έχει το μάτι να το διορθώσει. Χθες τι μπορούσε να του πάει χειρότερα από την αποβολή του Μέλμπεργκ στο 28'. Και όμως με μια δυο κινήσεις για το τέταρτο που απέμενε μέχρι το τέλος κατάφερε να «κλειδώσει» με τέτοιον τρόπο την ομάδα του καλύπτοντας οποιαδήποτε δίοδο μπορούσε να δημιουργηθεί μέχρι την εστία του Κοστάντσο.

Βέβαια, επειδή λέγαμε πιο πάνω για... γρανάζια, υπάρχουν κάποια που η συμβολή τους είναι πιο πολύτιμη από κάποια άλλα. Ο Γέστε χθες ανήκε σίγουρα στην πρώτη κατηγορία. Ο Βάσκος ήταν, όσο διάστημα αγωνίστηκε, το μυαλό του Ολυμπιακού αντικαθιστώντας επάξια τον Ιμπαγάσα. Επειτα από ένα μικρό διάστημα συμμετοχής στο ματς με τον ΠΑΣ και λίγο περισσότερο σε αυτό με τη Γαλατάσαραϊ ο Γέστε πήρε το χρίσμα από τον Βαλβέρδε να σηκώσει στις πλάτες του το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο.

Ο Βάσκος έδειξε ότι και προσαρμόστηκε και πως, παρά την ξενιτιά του στην Αραβία για έναν χρόνο, την μπαλίτσα δεν την ξέχασε και πως ο προπονητής του (που παρεμπιπτόντως έβαζε το χέρι του στη φωτιά για αυτόν) έχει ακόμα έναν πολύτιμο παίκτη να στηριχθεί στα πιο δύσκολα που έρχονται. Οπως για ακόμα μία φορά ήταν εξαιρετικός ο Φέισα, αποδεικνύοντας ότι μόνο ρίσκο δεν υπάρχει στην απόκτησή του παρά τον πολύμηνο τραυματισμό του.

Το χθεσινό φιλικό ήταν ουσιαστικά ένας εξομοιωτής του Τσάμπιονς Λιγκ. Και κύλησε μάλιστα με τέτοιον τρόπο ώστε οι συνθήκες να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικές. Η αποβολή του Μέλμπεργκ (απαράδεκτο για έναν παίκτη της κλάσης του να δέχεται δύο κίτρινες μέσα σε τέσσερα λεπτά σε φιλικό ματς) έφερε τα πάνω κάτω για τον Βαλβέρδε, ο οποίος δικαίως βγήκε από τα ρούχα του με την αγωνιστική συμπεριφορά του Σουηδού κεντρικού αμυντικού.

Ομως ακόμα και με την αποβολή, ακόμα και με τις πολλές αλλαγές (αλήθεια, πότε θα παίξουν ξανά μαζί κεντρικοί αμυντικοί ο Παπάζογλου και ο Ποτουρίδης;) ο Ολυμπιακός την ταυτότητά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο όχι μόνο δεν την έχασε, αλλά και την επέβαλε για 75 λεπτά απέναντι σε μια ομάδα πολύ καλύτερη από αυτόν.

Μπορεί στο τέλος να μην άντεξε τελικά και να ισοφαρίστηκε, αλλά αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια κανενός. Ακόμα και ο Ουρτάδο, που είναι ο μισός μέσα και ο μισός έξω από του Ρέντη, όσο έπαιξε σέντερ μπακ μια χαρά πήγε δεδομένων των συνθηκών.

Σίγουρα υπάρχουν αδυναμίες που πρέπει ο Βαλβέρδε μέχρι την πρώτη ευρωπαϊκή σέντρα να διορθώσει. Σίγουρα υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος για να είναι η ομάδα έτοιμη για μια καλή παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Παρ' όλα αυτά, όμως, ο Ολυμπιακός έδειξε (με τα πάνω του και τα κάτω του στα μέχρι στιγμής φιλικά) ότι όχι μόνο είναι στο σωστό δρόμο, αλλά σε σχέση με τις ομάδες που έχει να αντιμετωπίσει εντός των συνόρων είναι η μόνη που βαδίζει σε αυτόν...

Πηγή: Goal

Βαλβέρδε Superleague Ολυμπιακός