Πραγματικά δεν είναι για να γράφεις και πολλά τούτες τις ώρες. Στα λόγια το θέμα έχει εξαντληθεί καιρό τώρα, το ξενέρωμα είναι τεράστιο και καμία διάθεση δεν υπάρχει. Όσο μάλιστα δεν βλέπεις ΤΙΠΟΤΑ, τότε τζάμπα καίει η λάμπα και η κατάσταση δεν γίνεται απλά κουραστική αλλά ψυχοφθόρα και συνάμα επικίνδυνη για την Παναθηναϊκή υγεία. Τώρα το που την βρίσκει ο Τζίγκερ την όρεξη αυτό είναι άλλο.
Άλλωστε, ένα από τα βασικά “προσόντα” του Γιάννη Βαρδινογιάννη είναι ότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να νοιώσει τι συμβαίνει γύρω του σε ότι αφορά τα δρώμενα της ομάδας. Σε ελεύθερη μετάφραση είναι “αλλού”, λες και βρίσκεται κλεισμένος σε μια γυάλα. Δεν τα γράφω για πρώτη φορά αυτά, γνωστά είναι. Το θέμα είναι ότι ο μεγαλομέτοχος αυτός ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ κλεισμένος εκεί μέσα και δεν έχει καμία απολύτως επαφή με το (Παναθηναϊκό) περιβάλλον.
Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα του και του πιπιλάνε ολημερίς το μυαλό, μόνο κακό του έχουν κάνει, χρόνια τώρα. Εδώ όμως πάει να ξεπεραστεί κάθε όριο, να χαθεί η μπάλα. Από τη μία γκέλα στην άλλη τον οδηγούν, με αποκορύφωμα την τελευταία του ανακοίνωση η οποία (με το σπαθί της) ξεπέρασε την αλήστου μνήμης προηγούμενη. Αυτή δηλαδή που ξεφτίλιζε μέχρι και το ρόστερ της ομάδας ΤΟΥ για όσους το 'χουν ξεχάσει.