Το παλιόπαιδο ήταν τόσο συναισθηματικό κι αληθινό, άνοιξε την ψυχή του, που κατάφερε να με συγκινήσει...

Οταν έλεγε πόσο πολύ άδικες είναι για τον ίδιο και την οικογένειά του οι κατηγορίες των τελευταίων μηνών, πόσο αχάριστη είναι η κοινωνία της Καβάλας που δεν τον στήριξε, που στον τόπο καταγωγής του δεν θέλει να ξαναπατήσει και θα πουλήσει ό,τι έχει και θα ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του, βούρκωσα...

Οταν υποστήριξε ότι ο ΑΟΚ είναι η πιο καθαρή (σε υποχρεώσεις) ομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν χρωστάει σε κανέναν, που παίρνει αμέσως φορολογική ενημερότητα (μαζί με βραβείο υποδειγματικής λειτουργίας ΑΕ;), λίγο έλειψε να αναφωνήσω «ντροπή» για την ΕΕΑ που τη διέλυσε...

Ντροπή στην ΕΕΑ που δεν την άφησε να έχει τα σχεδόν μηδενικά συμβόλαια -έτσι δεν θα χρώσταγε καμία ΠΑΕ στο κράτος, ε;-, που αμφισβήτησε ότι ο Σταύρος και η αδελφή του κάνανε όλο το κουμάντο αντί εκείνου του περίεργου ψηλού με το μεγάλο πούρο και την κομπολόγα που τον κυνηγάει και η ΑΕΚ μάταια για υπεξαιρέσεις και ζημιές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ! Πώς να αντέξει κάθε άνθρωπος (πόσο δε αν είναι και νέος) τόση λάσπη...

Αμ το άλλο; Τον κατηγορούνε άδικα τον Σταύρο ότι ήταν «αχυράνθρωπος» του πατέρα του κι αυτός όχι μόνο δεν ήταν αλλά κουμάνταρε και μια ΠΑΕ με μόλις 20% στα χέρια του και χωρίς να γνωρίζει κανέναν από εκείνους που κατέχουν το 70% και τον εμπιστεύονταν! Εκανε αυτήν την αποκάλυψη στη συνέντευξη Τύπου και έλιωσα. Τι γλυκό να σου έχουν τόση εμπιστοσύνη επενδυτές-μέτοχοι που δεν έχεις δει ποτέ στη ζωή σου! Καλά που υπήρχαν κι αυτοί κόντρα στην υπόλοιπη άτιμη και κακούργα κοινωνία...

Για σκεφτείτε το. Κάποιοι αόρατοι, σεμνοί και άγνωστοι κατείχαν το 70% της Καβάλας (κι ακόμα το κατέχουν!) κι όμως το ανάθεμα έπεσε στους ώμους του αθώου Σταύρου. Του αθώου Σταύρου που αναγκάστηκε να δώσει πληρεξούσιο για πώληση του 20% στον πρόεδρο του Ερασιτέχνη, όπως είπε επί λέξει. Πόσο ακόμα ν' αντέξω ύστερα απ' αυτά;

Η ιστορία της «κάθαρσης», μόλις ολοκλήρωσε ο Σταύρος Ψωμιάδης, μου αποκαλύφθηκε γυμνή. Κατάλαβα ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης και διάλυσης ό,τι σωστού και όρθιου είχε απομείνει στο ποδόσφαιρό μας.

Εναν Ψωμιάδη είχαμε, έναν Μπέο, έναν Τσακογιάννη και μερικούς ακόμα, που ονομαστικά κι αυτοί θα εκτεθούν τις επόμενες ημέρες, για να φυλάνε Θερμοπύλες, για να ακουμπάμε πάνω τους και να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες και η σκοτεινή συνωμοσία τους σπρώχνει έξω από το χώρο. Εχασα πλέον και τις τελευταίες μου ελπίδες...

Πηγή: Goal

Ψωμιάδης Καβάλα Superleague