Εντάξει. Χάσαμε από την ΠΓΔΜ. Και λοιπόν; Μήπως δεν θα προκριθούμε; Ή μήπως δεν μπορούμε να τερματίσουμε στην πρώτη θέση του ομίλου μας ώστε να απλοποιηθεί το έργο μας στη συνέχεια; Η Εθνική έχει δείξει ότι μπορεί να παίξει καλύτερα, αφού τα παιδιά δείχνουν διάθεση στην άμυνα και μαχητικότητα στις περισσότερες φάσεις.

Είναι όμως και αρκετά για να μας οδηγήσουν στην επίτευξη του ρεαλιστικού στόχου που είναι η είσοδος στην 6άδα προκειμένου να πάρουμε το εισιτήριο για το Προολυμπιακό τουρνουά;

Ιδού το ερώτημα. Στο ανοικτό γήπεδο και απέναντι σε ομάδες που παίζουν άναρχο μπάσκετ (όπως η Βοσνία ή Φινλανδία) μπορούμε να τρέξουμε στον αιφνιδιασμό, να βγάλουμε εύκολα καλάθια και εν πάση περιπτώσει να «χτίσουμε» διαφορά στο σκορ. Τι γίνεται όμως απέναντι σε ομάδες που σε έχουν «διαβάσει» καλά και ετοιμάζονται να χτυπήσουν και την παραμικρή σου αδυναμία; Και η Εθνική μας έχει αδυναμίες και είναι χτυπητές. Ειδικά στο «5 εναντίον 5» και απέναντι σε άμυνα ζώνης. Εκεί έρχεται πραγματική... πλημμύρα αφού -αν και βγάζουμε αμαρκάριστα σουτ- η μπάλα βρίσκεται τις περισσότερες φορές στο σίδερο!

Βέβαια να σας πω την αλήθεια πριν ξεκινήσει το Ευρωμπάσκετ, πίστευα ότι αυτή η ομάδα είχε βρει καλούς σουτέρ. Ίσως και να παρασύρθηκα από την ατάκα του Ζήση, ο οποίος είχε πει ότι «αυτή η ομάδα έχει σουτέρ». Μπορεί. Άλλωστε μέσα στην ομάδα είναι, κάτι παραπάνω θα βλέπει, κάτι παραπάνω θα ξέρει από εμένα. Ποιος ο λόγος να μην τον πιστέψω; Άλλωστε στα πρόσωπα των Μάικ Μπράμου και Κώστα Βασιλειάδη, έβλεπα δύο παίκτες που μπορούν να «χτυπήσουν» από μακριά όταν μας παίξουν ζώνη, ενώ θα βοήθαγαν οι Ζήσης και Φώτσης που έχουν όλα τα φόντα να σουτάρουν και να δώσουν λύσεις τη στιγμή που θα χρειαστεί.

Όμως όπως πολύ σωστά λένε ένας καλός σουτέρ αποδίδει το 50% στην ψυχολογία και το άλλο 50% στην ικανότητα. Στα φιλικά οι σουτέρ της ομάδας μας έβλεπαν το καλάθι σαν... βαρέλι! Το γιατί; Δεν υπήρχε άγχος και είτε έμπαινε η μπάλα, είτε δεν έμπαινε, το ίδιο και το αυτό. Δεν θα τους έλεγε κανείς τίποτα. Γι' αυτό και είδαμε τόσο υψηλά ποσοστά! Τώρα όμως που ήρθαν τα δύσκολα; Τώρα που η μπάλα ΠΡΕΠΕΙ να μπει όταν κάποιος σουτάρει ολομόναχος και έχει την ετικέτα του σουτέρ; Τι γίνεται;

Μετά τα τρία πρώτα ματς του Ευρωμπάσκετ η Εθνική μας έχει 13/53 τρίποντα (!!), εκ των οποίων 6/28 οι τρεις σουτέρ της ομάδας μας. Ο Κώστας Βασιλειάδης (2/13), ο Μάικ Μπράμος (2/7) και ο Νίκος Ζήσης (2/8). Θέλετε να βάλω και τον Φώτση; Να τον βάλω και αυτόν. Στο σύνολο θα πάμε 10/37, δηλαδή ποσοστό της τάξεως του 27%! Με τέτοιο νούμερο έξω από τα 6.75μ. από τους κλασσικούς σουτέρ, δεν μπορούμε να έχουμε βλέψεις για κάτι καλό. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα περάσουμε στα προημιτελικά. Από εκεί και πέρα όμως τι γίνεται...

Γιατί απέναντι σε ομάδες όπως η Ισπανία, η Λιθουανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Σερβία ή οποιαδήποτε άλλο συγκρότημα πρώτης γραμμής θα χρειαστούμε το μακρινό σουτ πολύ περισσότερο απ' ότι τώρα.

Και αν δεν βρούμε σουτ για να «σπάσουμε» τις αντίπαλες ζώνες και τις δυνατές men to men άμυνες, οφείλουμε να δώσουμε σωστά τη μπάλα μέσα στο καλάθι. Η Εθνική έχει δείξει ότι έχει καλό inside game αρκεί να εκτελεστεί σωστά. Ποιος ο υπεύθυνος μέσα στο παρκέ, πλην του προπονητή από τον οποίο ξεκινούν και τελειώνουν τα ΠΑΝΤΑ;

Ο πλέι μέικερ! Και η Εθνική μας έχει δείξει ότι υστερεί πολύ σε αυτήν την θέση. Αν δεν βρεθεί ο Καλάθης στη μέρα του, τότε... έχουμε πρόβλημα. Απόδειξη; Το ματς με τα Σκόπια, όπου ήταν ΤΡΑΓΙΚΟΣ τόσο στην άμυνα απέναντι στον Μακ Κάλεμπ, όσο και στην επίθεση που πούλησε τρεις φορές τη μπάλα όταν η ομάδα είχε πλησιάσει στον πόντο (49-50) και έδειχνε ότι μπορούσε να γυρίσει το ματς. Καλός ο Ξανθόπουλος, καλός ο Σλούκας, αλλά η Εθνική μας χρειάζεται κάτι περισσότερο σε μια μεγάλη διοργάνωση. Αν είχαν περισσότερες παραστάσεις τα παιδιά, αν είχαν περισσότερες εμπειρίες στην Ευρώπη ίσως να μιλούσαμε από διαφορετική βάση. Γι' αυτό και τα πάντα προσπαθούν να γίνουν μέσα από την ομαδική δουλειά και τη χημεία που προσπαθεί να προσδώσει ο Ζούρος στους παίκτες.

Μακάρι στα επόμενα ματς οι «καλοί σουτέρ» της Εθνικής μας να (ξανα)βρουν το χέρι τους και αντί να στέλνουν τη μπάλα στον... γάμο του Καραγκιόζη όπως κόντρα στα Σκόπια να θυμηθούν τα φιλικά, να απαλλαχθούν από το άγχος και να (ξανα)δουν το αντίπαλο καλάθι σαν... βαρέλι!

Εις το επανιδείν...

Πηγή: sentragoal.gr

Εθνική Ελλάδας Ευρωμπάσκετ