Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει...

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα πολλές μέρες για το σημερινό αποτέλεσμα... Για να διαπιστώσω πόσο ψεύτες και πόσο υποκριτές είμαστε εμείς ως Ελληνες... Οχι όλοι βεβαίως, αλλά τελικά την εικόνα δεν την κρίνει η μειοψηφία.

Ούτε κάν το 49%... Είμαι στη Λιθουανία και δεν έχω πλήρη εικόνα, διαπιστώνω όμως, από τα ερεθίσματα που έχω λίγες ώρες μετά την ήττα της Ελλάδας από τα Σκόπια, ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Και δε μιλάω σε αγωνιστικό επίπεδο, διότι εκεί όσοι αποκλεισμοί κι αν έρθουν, όσες ήττες (επί του παρκέ και στις καρδιές μας) κι αν δοκιμάσουν τον συναισθηματισμό μας η Ελλάδα, ως αθλητισμός, θα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Οι Ελληνες όμως, δε θα αλλάξουν ποτέ. Θα παραμείνουν ίδιοι κι απαράλλακτοι.

Ενας λαός που έχει μάθει να κερδίζει μόνο, έστω κι αν οι προϋποθέσεις τους δεν δικαιολογούν ποτέ την υπέρβαση, η οποία τελικά στηρίζεται σε λιγοστούς ανθρώπους. Ενας λαός που θα καθιερώσει σαν κανόνα την επικράτηση και την ανωτερότητα, αγνοώντας τους κανόνες της ιστορίας που μας τον έχει πει κατάμουτρα χιλιάδες φορές ότι κάνει κύκλους.

Η Εθνική ομάδα του Ζούρου ενθουσίασε στα φιλικά... Λίγες ημέρες νωρίτερα όλοι την είχαν του πεταματού. Πριν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ κραύγαζαν κάποιοι κορώνες εθνικής έπαρσης. Υποτίθεται, τάχα και δήθεν, στον ενθουσιασμό υπήρχε πάντα ο κοινός παρονομαστής. Το περίφημο "Η μπάλα κάτω" που λένε και οι φίλοι ποδοσφαιρικοί. Και υποτίθεται (τάχα και δήθεν) ότι όλοι συμφωνούσαν... "Μην τρελαίνεσαι, θα είναι δύσκολα τα πράγματα στο Ευρωμπάσκετ" του έλεγες... "Ναι ναι... Εννοείται... Πάμε για μετάλλιο όμως" σου απαντούσε. Από την πόλη έρχομαι ...γεμίζει το σακούλι!

Και να λοιπόν, που ξεγυμνωθήκαμε. Η πίστωση χρόνου που δήθεν θα δίναμε, τελικώς ήταν υπό όρους και προϋποθέσεις, θαρρείς πως κι επρόκειτο για μεσοπρόθεσμο δάνειο υπομονής. Δεν μπορέσαμε να ανεχτούμε ήττα από τους Σκοπιανούς... Εγείρετο εθνικό θέμα... Λες και το ταλέντο, ή ποιότητα, ή η διαδικασία που απαιτείται για να γίνουν 12 τύποι ομάδα, μπαίνει στο τραπέζι του Προκρούστη και τεντώνεται ή σκευρώνει ανάλογα με το όνομα του αντιπάλου.

Στο ραδιόφωνο έκανα λόγο για εξευτελιστική ήττα. Και έτσι πίστευα... Οχι επειδή ηττήθηκε η Ελλάδα ααπό τα Σκόπια. Θα μπορούσε το ίδιο αποτέλεσμα να έχει έρθει με τη Βοσνία, όπου και πάλι στο φινάλε επικράτησε η Εθνική. Την έκρινα έτσι για τον τρόπο που ήρθε... Ούτε λόγω Σκοπίων, ούτε επειδή είναι ομάδα ..άγραφη στο χάρτη, ούτε επειδή αλλιώς με έχει μάθει η Ελλάδα. Αν έμαθα, ήρθε η ώρα να ξεμάθω, καθότι η ιστορία είναι ζωντανή και δεν εγγυάται τίποτα σε κανένα. Την έκρινα έτσι διότι η Εθνική δεν πάλεψε...

Τα στατιστικά είναι ψεύτες, δειλοί και πονηροί αριθμοί. Δεν παύουν όμως, να λένε την αλήθεια. Πριν το ματς, η Ελλάδα (όλοι λέγαμε) ότι έχει υπεροπλία στο καλάθι... Στο πρώτο ημίχρονο, οι τρεις από τους τέσσερις ψηλούς των Σκοπίων είχαν τρία φάουλ. Ξέρετε όμως τι λένε τα στατιστικά; Οτι ελόγου τους σημείωσαν 22 πόντους μέσα από τη ρακέτα, και οι δικοί μας μόλις 16!!! Σε ένα παιχνίδι μάλιστα, που κατάφεραν οι παίκτες του Ζούρου να πετύχουν περισσότερους πόντους στον αιφνιδιασμό, έναντι των Σκοπίων που έχουν στη σύνθεσή τους τον ταχύτερο γκαρντ της Ευρωπης, τον Μπο ΜακΚάλεμπ.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι η ήττα ήρθε στο πέντε εναντίον πέντε. Κι αυτό είναι δύσπεπτο. Οταν μάλιστα πρόκειται για ένα ματς που κρίνει πρόκριση στην επόμενη φάση και οι αντίπαλοι έχουν ένα κάρο άγνωστους παίκτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων παίζουν στον τρανό και λαμπρό πρωτάθλημα των Σκοπίων. Δύσπεπτο είναι... Ούτε ντροπιαστικό, ούτε εξευτελιστικό ως αποτέλεσμα.

Η υπομονή μας όμως, που υποτίθεται ότι θα είχαμε πριν καν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ, εξαντλήθηκε με την πρώτη στραβή. Να χαρώ εγώ πνεύμα μωρέ...

Προσωπικά, επαναλαμβάνω ότι η ομάδα αυτή χρειάζεται χρόνο. Και πλέον καθαρό μυαλό, το οποίο με τα Σκόπια δεν είχε. Η εικόνα ήταν κάκιστη. Από τον πάγκο, μέχρι και το παρκέ... Εκεί που οι Σκοπιανοί έγλυφαν το βερνίκι και μάσαγαν το παρκέ, σαν τούρτα σοκολάτα... Εμείς δεν το κάναμε.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν εκμεταλλεύτηκαμε τα φάουλ που είχαμε να δώσουμε... Σε άλλες περιπτώσεις τους στείλαμε πολύ γρήγορα στις βολές συμπληρώνοντας πέντε φάουλ τάχιστα.

Ηταν γενικώς μία κακή ήττα για μία ομάδα που δεν έχει μάθει να αντιδρά σε τέτοιες καταστάσεις, διότι δεν έχει βρεθεί ξανά σε τέτοιες καταστάσεις. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Λάθη έγιναν από όλους. Από τους παίκτες, μέχρι τους προπονητές... Αλλά ποιος δεν έκανε λάθη όταν προσπαθεί για ένα στόχο;

Πηγή: sentragoal.gr