Γνωρίζαμε από την αρχή, ότι στα δύσκολα παιχνίδια, θα μας έλειπαν πολύ οι απόντες από αυτό το τουρνουά. Κυρίως ο Διαμαντίδης ο οποίος ήταν ο απόλυτος ηγέτης της εθνικής ομάδας. Θα πει κανείς, καλά, δύσκολο παιχνίδι αυτό με τα Σκόπια; Όταν σε καταλαμβάνει το άγχος και ακόμα και τα σουτ που γίνονται μετά από σωστές επιλογές (που δεν ήταν και πολλές σ' αυτό το παιχνίδι) δεν μπαίνουν, τότε όλοι οι αντίπαλοι φαντάζουν δύσκολοι.
Τα Σκόπια δεν είναι καλύτερη ομάδα από την Ελλάδα, αλλά δεν αρκεί να είσαι καλύτερος, πρέπει να παίξεις και καλύτερα.
Ήταν απλό... Οι αντίπαλοι έπαιξαν καλύτερα και νίκησαν.
Θα πρέπει να βελτιωθούμε σημαντικά στην επίθεση και να βελτιώσουμε τα ποσοστά μας στο περιφερειακό σουτ. Χωρίς το μακρινό σουτ δεν θα μπορέσουμε να πάμε μακριά.
Θα πρέπει να κυνηγήσουμε πιο πολύ το εύκολο καλάθι τρέχοντας καλύτερα στον αιφνιδιασμό (χαρακτηριστικό στοιχείο των νέων παικτών). Όλα αυτά τα ΘΑ όμως, προϋποθέτουν, οι διεθνείς να επιδείξουν ωριμότητα και πάθος και ο Ηλίας Ζούρος να βοηθήσει περισσότερο από τον πάγκο.
Οι ευθύνες των νέων και η αυτοεκτίμηση
Είναι δύσκολο τα νέα παιδιά, που στις ομάδες τους έχουν μικρό χρόνο συμμετοχής, ξαφνικά να αισθανθούν πρωταγωνιστές. Πρέπει όμως να πιστέψουν περισσότερο στις δυνατότητές τους και να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δίνεται. Ειδικά οι παίκτες ρυθμού όπως ο Καλάθης και ο Βασιλειάδης, πρέπει να μπουν γρήγορα στα παιχνίδια με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.
Ο Παπανικολάου και ο Καϊμακόγλου μπορούν και πρέπει να προσφέρουν περισσότερα. Ο Ηλίας Ζούρος ξέρει πολύ καλά να διαχειρίζεται νέους παίκτες και είναι σίγουρο ότι θα δουλέψει πολύ στο κομμάτι της ψυχολογίας των πρωτάρηδων. Δεν υπάρχει αποτυχία, όταν προσπαθείς και παράγεις έργο.
Στο ματς με τα Σκόπια μάθαμε, πως δεν μπορούμε να κερδίζουμε παίζοντας με πίεση, άγχος και τόσο άσχημα ποσοστά στην επίθεση. Εάν παίξουμε με μεγαλύτερη συγκέντρωση και χωρίς τη νευρικότητα ενδεχομένως να νικήσουμε τα επόμενα παιχνίδια του ομίλου, με τις προοπτικές να είναι ευεργετικές για την συνέχεια.
Πηγή: contra.gr