Μένω συγκεντρωμένος σε όσους παλεύουν στη Λιθουανία και απλά αναρωτιέμαι πώς θα αντιδράσουμε, τώρα που ήρθε νωρίτερα απ' ό,τι περιμέναμε αγώνας ζωής ή θανάτου.
Έναν τέτοιον αγώνα, στον οποίο θα καθαρίσει ή ήρα από το στάρι, τον ανέμενα στη δεύτερη φάση, εκεί που θα παιχτεί η πρόκριση στην οκτάδα. Έρχεται σήμερα, καλώς να ορίσει λοιπόν. Λίγο να υψώσουμε παραπάνω, λίγο περισσότερο άντρες να γίνουμε, και τι εννοούμε με αυτόν τον όρο;
Στα δύσκολα αναλαμβάνει δράση ο πραγματικός, ο σίγουρος, ο γνήσιος, ο άντρας. Πλέον, κάθε φορά που θα σουτάρουμε από την περιφέρεια, κάθε φορά που θα περάσει η μπάλα στον Μπουρούση, και κάθε φορά που δεν θα μπορούμε να τρέξουμε, θα γνωρίζουμε τι δεν έχει πάει καλά. Θα μάθουμε ποιοί έπρεπε και ποιοί δεν έπρεπε να βρίσκονται σε αυτήν την Εθνική ομάδα.
Βέβαια, η δυνατή προσωπικότητα σμιλεύεται από δυσκολία σε δυσκολία, δεν μεταλαμπαδεύεται μέσα σε ένα βράδυ με ψυχολογικές παραινέσεις προπονητών και συμπαικτών. Γι' αυτό γίνεται σήμερα ο πρώτος διαχωρισμός, γι' αυτό είναι τόσο αυξημένος ο βαθμός δυσκολίας για αυτήν την Εθνική ομάδα..
Στην Εθνική, βέβαια, έχουν να λένε πως πρόλαβαν να γίνουν ΟΜΑΔΑ. Μαζί τους, με όλη την καρδιά μας, δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από ομοψυχία και πάθος. Και οι πραγματικοί άντρες παθιασμένοι είναι. Στην άμυνα φαίνεται αυτό, οι προπονητές λένε πως είναι θέμα θέλησης, η επίθεση είναι θέμα μέρας.
Εδώ που φτάσαμε, λοιπόν, και για να μην μαζευτούν άλλα σύννεφα πάνω από το κεφάλι μας, οφείλουμε στους εαυτούς μας πάνω απ' όλα να κλείσουμε τους διαδρόμους στους Μαυροβούνιους, να σπρώξουμε όσο μπορούμε τον ντεφορμέ Πέκοβιτς έξω από τη ρακέτα, να σταματήσουμε το περιφερειακό σουτ που έχουν, και να βγάλουμε εκτός αγώνα ταλαντούχους αλλά άπειρους παίκτες, όπως τον Βούτσεβιτς (ντραφτ νούμερο 16 φέτος) και τον Ντραγκίσεβιτς που ήταν εξαιρετικός στο χτεσινό παιχνίδι, ή υπερεκτιμημένους όπως τον «τα κάνω όλα κι από λίγο» Ντάσιτς.
Επιθετικά; Χτες, οι Κροάτες τους έπαιξαν 40 λεπτά pick 'n roll και τους κέρδισαν. Εμείς, δεν θα παίξουμε επειδή τα γκαρντς μας δεν έχουν το ύψος και τα μακριά χέρια του Διαμαντίδη;
Πολλά θα κριθούν στο κομμάτι της οργάνωσης, εκεί όπου ο Ομάρ Κουκ χρωστά στους Μαυροβούνιους ένα μεγάλο παιχνίδι. Αυτός μ' ανησυχεί, καθώς οι σημερινοί μας αντίπαλοι αν χάσουν, χάνονται. Θα φτάσουν στις τρεις ήττες και πιθανότατα θα τεθούν εκτός συνέχειας. Αν εμείς πλησιάζουμε στον τοίχο, δηλαδή, αυτοί ήδη έχουν κολλημένη την πλάτη τους εκεί.
Γι' αυτό κι επανερχόμαστε στο δολοφονικό ένστικτο που αναζητούμε μέσα στο παιχνίδι μας. Αυτό συνήθως χαρακτηρίζει μεγάλες προσωπικότητες, το κουβαλούν επ' ώμου κι εμείς, δεν έχουμε αυτούς τους παίκτες. Καλώς. Μήπως τους αποκτήσουμε απόψε, και στη συνέχεια της διοργάνωσης;
Πηγή: contra.gr