Γράφει ο Νίκος Ασημακόπουλος...

ΚΙ ΟΤΑΝ μαθαίνεις πως ούτε ο Βγενόπουλος ούτε ο Γιαννακόπουλος δείχνουν διάθεση να πάρουν με οποιονδήποτε τρόπο την κατάσταση στα χέρια τους, θα είναι μάλλον αφέλεια να πιστέψουμε πως γίνεται να βρεθεί κάποιος απ' έξω, που να έχει τη διάθεση να μπει μπροστά σε μια ιστορία που δεν την ξέρει -άρα θα του πάρει τουλάχιστον δύο με τρία χρόνια για να την καταλάβει και να τη μάθει, χωρίς να μπορεί μέχρι τότε να σταθεί πουθενά.

Ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο ο Τζίγγερ έκανε χθες την περιγραφή των καταστάσεων που βρήκε μπροστά του μέχρι ν' αποφασίσει να τα βροντήξει και να φύγει, δείχνει και τα εμπόδια που είναι στημένα από τώρα μπροστά σε οποιονδήποτε θ' αποφάσιζε ν' ανακατευτεί. Δεν είπε, φαντάζομαι, τυχαία ότι «όποιος έρθει πρώτος με μια σοβαρή πρόταση, κινδυνεύει μετά να πρέπει να την υλοποιήσει».

ΓΙΑΤΙ άντε και υπάρχει ο «σοβαρός επενδυτής» που θα σκεφτόταν να πάει και να πάρει αυτή την «άυλη αξία που είναι τεράστια και δεν αποτιμάται», για να ρίξει μετά τα όποια του λεφτά, με σκοπό να φτιάξει καινούργια ομάδα με το φιλόδοξο στόχο να ξαναπάρει το πρωτάθλημα. Στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός σήμερα και το ποδοσφαιρικό περιβάλλον μέσα στο οποίο είναι αναγκασμένος να προχωρήσει και να διεκδικήσει πράγματα, δεν αφήνουν στην πραγματικότητα κανένα περιθώριο επιτυχίας για τα επόμενα τουλάχιστον χρόνια...

* Αντε κι αυτός που θα θελήσει ν' αναλάβει, ρίχνει τα λεφτά που χρειάζονται. Με ποιους θα συνεργαστεί για να ξεκινήσει το... φτου κι από την αρχή; Ποιες είναι οι βάσεις, ποιο το υλικό και ποιοι οι άνθρωποι που θα πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη και θα τα καταφέρουν, όταν όλοι μέχρι σήμερα απέτυχαν, ακόμη κι όταν είχαν πάρει περιστασιακά ένα πρωτάθλημα κάτω από πολύ πιο εύκολες συνθήκες και προϋποθέσεις;

* Επειτα, σε ποιο ποδόσφαιρο θα θελήσει να μπλέξει αυτός ο υποψήφιος επενδυτής; Εκεί που η «απλή λύση» είναι... «πληρώνεις και παίρνεις αποτελέσματα» ή μήπως θα προτιμήσει κι εκείνος να το χάσει «παρά να το πάρει κάλπικα».

* Κι ο αγνός κόσμος των οργανωμένων οπαδών; Τι στάση θα κρατήσει απέναντι στον καινούργιο, βλέποντας να χάνονται πάλι οι χρονιές, να πηγαίνουν αλλού η μια μετά την άλλη οι κούπες και γενικά να μην προστατεύεται στα «κέντρα των αποφάσεων» η ομάδα;

* Κι άντε πως μπορεί να βρεθεί κι εκεί μια λύση. Τι θα κάνει το ηρωικό εκείνο κομμάτι των οργανωμένων που είναι έτοιμοι να τα κάνουν μπάχαλο κάθε στιγμή, από την ώρα που ο νέος πρόεδρος δεν θα τους δίνει «φτηνά εισιτήρια για να τα πουλάνε πιο ακριβά» ή δεν θα τρέχει «να τους βγάζει από τη φυλακή» ή δεν θα «τους ανοίγει σουβλατζίδικα» ή δεν θα τους έχει «στην προσωπική του ασφάλεια»;

ΦΟΒΑΜΑΙ πως με την έξοδο του Γιάννη Βραδινογιάννη τελειώνουν και οι άνθρωποι με τα πολλά λεφτά που θα ένιωθαν την ανάγκη να μπουν σε μια ποδοσφαιρική εταιρεία και να επενδύσουν με κανόνες. Η ευκαιρία που είχαν όλοι στα χέρια τους το περασμένο καλοκαίρι ν' αλλάξουν κάποια πράγματα, να γκρεμίσουν τη σαπίλα και να ξεκινήσουν το ποδόσφαριο από την αρχή, χάνεται, αν δεν έχει χαθεί ήδη. Κι εκείνο που μένει είναι να συνεχίσουν να αλωνίζουν οι διάφοροι αρπακολλατζήδες της πιάτσας, ανάμέσα στους οποίους είναι αναγκασμένες να εξακολουθήσουν να υπάρχουν όλες οι ομάδες...

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Βαρδινογιάννης Παναθηναϊκός