Ο προπονητής του Ολυμπιακού είναι φανερό σε όλους τους παροικούντες τον Ρέντη, ότι είναι γεμάτος νεύρα. Νεύρα που δεν οφείλονται αποκλειστικά στην αποχώρηση του Ριέρα και την μη αντικατάστασή του, αλλά σε μία σειρά από προβλήματα που του έχουν προκύψει και του ανατρέπουν τον σχεδιασμό δύο μηνών.
Για τον Ριέρα άλλωστε όπως έγραψε και ο Κώστας Νικολακόπουλος δεν είχε πει ποτέ ότι δεν θέλει την πώληση του. Το αντίθετο μάλιστα στην αρχή του καλοκαιριού είχε πει ότι πολύ ευχαρίστως θα αποδέχονταν μία καλή πρόταση για αυτόν προκειμένου να βρεθεί αντικαταστάτης του. Και για να είμαστε ξεκάθαροι, ο Βαλβέρδε στην αρχή του καλοκαιριού είχε πει ότι τέσσερις παίκτες δεν θέλει με τίποτα να φύγουν από την ομάδα. Ο Μιραλάς, ο Φουστέρ, ο Αβράαμ Παπαδόπουλος και ο Ιμπαγάσα. Για όλους τους άλλους εφόσον έρχονταν καλοί αντικαταστάτες δεν είχε κανένα πρόβλημα. Για αυτό ο Ολυμπιακός δεν είχε αντίρρηση να συζητήσει και την πώληση του Τοροσίδη και αυτή του Μέλμπεργκ, αλλά και του Ριέρα και του Τζεμπούρ και οποιουδήποτε άλλου παίκτη τέλος πάντων εκτός των τεσσάρων που προαναφέραμε, έφερνε πρόταση.
Παρά ταύτα ο Βαλβέρδε όλα αυτά τα είχε συζητήσει αρχές Ιουνίου και από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Τόσο πολύ που σχεδίασε την νέα ομάδα του Ολυμπιακού με τον Ριέρα, βασικό εργαλείο αυτής της μηχανής. Και την απώλεια του Ριέρα όμως έστω και στις αρχές Σεπτεμβρίου και χωρίς αντικατάσταση ο Βαλβέρδε θα την είχε ξεπεράσει ανώδυνα, ή τέλος πάντων χωρίς τόσο μεγάλο εκνευρισμό αν ο Ολυμπιακός είχε αποκτήσει έναν γρήγορο επιθετικό στις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών. Και τον γρήγορο αυτό επιθετικό ο Ερνέστο τον είχε ζητήσει από τον Ιούνιο, τονίζοντας ότι ο Μιραλάς θα παίξει πολλά ματς ως εξτρέμ και ο Πάντελιτς είναι πολύ αργός για αυτό που παίζει η ομάδα.
Τέλος πάντων ο επιθετικός δεν ήρθε, ο Ριέρα έφυγε (και ορθώς έφυγε έστω και χωρίς να αντικατασταθεί) και ο Βαλβέρδε βγάζει τον εκνευρισμό του και λόγω Τζεμπούρ. Ο τελευταίος δεν προπονείται εδώ και ημέρες και πλέον αρχίζει και ζει με την ιδέα ότι δεν θα τον έχει βασικό στο ματς με τη Μαρσέιγ. Εξω λοιπόν ο Τζεμπούρ, «έξω» ο Ριέρα, ανέτοιμος ο Αμπντούν και ο Βαλβέρδε είναι σε αναμμένα κάρβουνα για το τι θα κάνει στο πρώτο παιχνίδι με τους Γάλλους, στο οποίο θα πάει χωρίς ούτε ένα επίσημο ματς (άλλη μία από τις βασικές αιτίες του εκνευρισμού του).
Οι δρόμοι στους οποίους έχει καταλήξει είναι δύο. Ο ένας είναι ο δρόμος της Γενεύης. Αναφερόμαστε στο φιλικό με την Ιντερ όπου ο Βαλβέρδε είχε αλλάξει το σύστημα και είχε επιλέξει το 4-3-3 με τρεις κεντρικούς χαφ. Σε αυτή την περίπτωση ο Φουστέρ θα παίξει αριστερά (όπως και με την Ιντερ), ο Φετφατζίδης δεξιά (όπως και με την Ιντερ) και ο Μιραλάς στην κορυφή της επίθεσης. Για τα τρία κεντρικά χαφ οι επιλογές είναι αρκετές, αλλά η επικρατέστερη τριάδα είναι αυτή με Μακούν, Μοντέστο, Φέισα.
Ο δεύτερος δρόμος είναι να διατηρήσει το αγαπημένο του 4-4-1-1 και εκεί το πράγμα είναι αρκετά μπερδεμένο. Μία επιλογή είναι να κρατήσει τον Φουστέρ στην κλασική θέση του, πίσω από τον φορ που θα είναι ο Μιραλάς. Σε αυτή την περίπτωση αριστερά θα παίξει είτε ο Χολέμπας, είτε ο Αμπντούν αν δείξει στο ματς με τον ΟΦΗ ότι είναι έτοιμος, είτε με πολύ λίγες πιθανότητες ο Γιέστε. Δεξιά ο Φετφατζίδης και οι δύο κεντρικοί θα είναι κάποιοι από τους Μοντέστο, Μακούν, Φέϊσα. Αν όμως ο Φουστέρ πάει αριστερά τότε ο Γιέστε θα παίξει πίσω από τον φορ και θα μείνει εκτός ενδεκάδας ο Χολέμπας ή ο Αμπντούν που θα έπαιζαν αριστερά.
Όλα αυτά βέβαια αν ο Τζεμπούρ δεν είναι έτοιμος. Γιατί αν ο Αλγερινός προλάβει τότε αυτός θα παίξει στην κορυφή της επίθεσης και ο Μιραλάς θα παίξει είτε δεξιά είτε αριστερά, με αποτέλεσμα είτε ο Φέτφα, είτε ο Αμπντούν να μείνουν εκτός.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν τα αν είναι πολλά και εκεί οφείλεται και ο εκνευρισμός του Βαλβέρδε. Αλλιώς είχε σχεδιάσει το πράγμα όλο το καλοκαίρι και αλλιώς του βγαίνει τώρα. Και ο Βαλβέρδε είχε επενδύσει πολλά στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ και ξέρει ότι όλη η ευρωπαϊκή χρονιά κρίνεται από το πρώτο ματς στο οποίο θα πάει χωρίς ούτε ένα επίσημο παιχνίδι και με σχήμα μάλλον πειραματικό που δεν έχει παίξει μαζί ξανά.
Πηγή: sport-fm.gr