Ηρθε η ώρα λοιπόν η εθνική οµάδα του Ηλία Ζούρου να πέσει στη µάχη της δεύτερης φάσης του Ευρωµπάσκετ. Με κατοχυρωµένα δικαιώµατα και επιβεβαιωµένες αρετές από την πρώτη, όσο και βεβαιωµένα χρέη βελτίωσης σε συγκεκριµένους τοµείς του παιχνιδιού της.
Είναι γεγονός ότι οι δύο πρώτες φάσεις της διοργάνωσης έχουν φέρει την Ελλάδα στην πιο αδύναµη πτέρυγα των 4 οµίλων και µετά τον πολύ βατό έως εύκολο όµιλο της πρώτης φάση, η δεύτερη διασταύρωση είναι... ευλογία, συγκριτικά µε τον απέναντι όµιλο, όπου χάνει η µάνα το παιδί και το παιδί τη µάνα. Αυτό βεβαίως σηµαίνει ότι το κρίσιµο παιχνίδι νοκ άουτ στους «8» της διοργάνωσης, αν η ελληνική οµάδα φτάσει έως εκεί, θα µοιάζει µε το τρενάκι του τρόµου, καθώς όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, το έργο της θα είναι απίστευτα δύσκολο.
Το αναφέρουµε τούτο για να καταλήξουµε στο συµπέρασµα ότι µε βάση τη διαµορφωµένη βαθµολογία το παιχνίδι για την Ελλάδα είναι µεν κοµβικό και πολύ κρίσιµο για τη συνέχεια, δεν δίνει καµία απάντηση όµως σχετικά µε τον πιθανό αντίπαλο που θα φέρει πάνω της, αν καταφέρει να προκριθεί στην επόµενη φάση.
Διότι η Ελλάδα µπορεί να τερµατίσει από την 1η (πολύ δύσκολο) µέχρι και την 4η θέση, αλλά µέχρι το τέλος του άλλου οµίλου δεν θα γνωρίζει ποια θέση πρέπει να καταλάβει για να αποφύγει τις δύο οµάδες που δεν θα ήθελε µε τίποτα να συναντήσει στα προηµιτελικά, την Ισπανία και τη Λιθουανία.
Καθεµία από τις δύο οµάδες µπορεί να τερµατίσει σε κάθε θέση του απέναντι γκρουπ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο αγώνας µε τη Σλοβενία είναι σηµαντικός και δύσκολος για πολλούς λόγους. Ερχόµενες οι δύο οµάδες µε το ίδιο ακριβώς ρεκόρ από την πρώτη φάση, εµφανίζονται να διεκδικούν το καλύτερο δυνατό πλασάρισµα ξεκινώντας από την ίδια ακριβώς αφετηρία.
Οχι µόνο βαθµολογική, αλλά και αγωνιστική, καθώς πρόκειται για δύο αντιπάλους µε εξαιρετικά κοινά χαρακτηριστικά, ίδιες επιδιώξεις, παρόµοιους στόχους στο παιχνίδι τους, µε τη διαφορά να εστιάζεται στην πείρα που έχει η Σλοβενία, αλλά λείπει από την Ελλάδα.
Ο βασικός κοινός παρονοµαστής τους είναι η άµυνα. Από τη µία πλευρά ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και από την άλλη ο Ηλίας Ζούρος έχουν στηρίξει τη φιλοσοφία της στην ικανότητα των παικτών τους να παίζουν καλή οµαδική άµυνα και παράλληλα να ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις της οµαδικής, ενώ κάποιες διαφορές µπορούν να παρατηρηθούν στην επίθεση, όπου η Σλοβενία έχει περισσότερες προσωπικότητες που µπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες, σε αντίθεση µε την Ελλάδα που στηρίζει και υπηρετεί ακόµα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις το δόγµα της οµάδας.
«Η ζώνη του Μπόζα»
Οπως ανέφερε και ο Ηλίας Ζούρος, η Σλοβενία παίζει για µεγάλα χρονικά διαστήµατα άµυνες ζώνης, που είναι η αγαπηµένη του Μπόζα. Στην ανάλυση που έκανε ο Σωτήρης Μανωλόπουλος γενικά για τους σηµερινούς αντιπάλους τόνισε: «Η Σλοβενία είναι η καλύτερη οµάδα της διοργάνωσης στα επιθετικά ριµπάουντ, έχοντας 15 µε τη Ρωσία. Διαθέτει επιθετική ισορροπία µεταξύ ρακέτας και περιφέρειας, ενώ ψάχνει πολύ τα ''4άρια'', τον Σµόντις και τον Λόρµπεκ που είναι πολύ δυνατοί κοντά στο καλάθι αλλά και στην περιφέρεια. Παίζει πολλά πικ εν ποπ, ενώ στην άµυνα παίζει πολλές φορές ζώνη µε δύναµη και αρκετές επαφές».
Ετοιμος ο Μπουρούσης
Στο μεγαλύτερο μέρος της πρώτης φάσης αντιμετώπισε πρόβλημα με ίωση και γι' αυτό ο Ηλίας Ζούρος προσπάθησε να τον προφυλάξει σε κάποια παιχνίδια, όπως με το Μαυροβούνιο, απέναντι στο οποίο τον απέσυρε στον πάγκο μόλις στο τέταρτο λεπτό του αγώνα.
Πλέον, ο Γιάννης Μπουρούσης βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση και είναι καθ' όλα έτοιμος να βοηθήσει την Εθνική στο αποψινό ματς με τη Σλοβενία. «Ο Μπουρούσης ανάρρωσε από την ίωση κι ελπίζουμε να μας βοηθήσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα» τόνισε ο Ζούρος, ο οποίος ξέρει πως απέναντι στους Λόρμπεκ - Μπέγκιτς ο ρόλος του Μπουρούση είναι κομβικός.
Πηγή: Sentragoal.gr