Tritaskis krepsinis Kaledos

Οχι μωρέ, δεν καταβροχθίσαμε και τις ...καρέκλες, ούτε παραγγείλαμε όλον κατάλογο. Εξάλλου, αν και πεινασμένοι, ήμασταν ήδη χορτασμένοι.

Δυο ώρες απολαυστικού θεάματος, με μία Εθνική ομάδα να την πίνεις στο ποτήρι, χωρίς να κινδυνεύεις να μεθύσεις. Μπορεί να ζαλιστείς βεβαίως, αλλά εδώ και κάμποσες μέρες, αυτή η ομάδα μας ...μεθάει σχεδόν καθημερινά. Ευτυχώς μόνο εμάς και όχι τα παιδιά του Ηλία Ζούρου, που μία χαρά νηφάλιοι είναι... Χωρίς εξάρσεις και χωρίς υπερβολές... Φάνηκε όμως ότι καταπώς λέμε το ..."τρώγοντας έρχεται η όρεξη", έτσι και "βλέποντας έρχεται η όρεξη". Στις 6 οθόνες που ήταν κρεμασμένες σε κάθε γωνιά του 'Cili Pizza" προβαλλόταν ο αγώνας της Εθνικής ομάδας με τη Σλοβενία.
Tritaskis krepsinis Kaledos

Δηλαδή εσείς θα αποχωρούσατε... Και να'σου οι μπυρες να οι παραγγελίες να και τα γλυκά στο τέλος για να δικαιολογούμε την παρουσία μας στο μαγαζί χωρίς άλλες γκρίνιες. Το κανάλι βέβαια ζηλεύοντας τη δόξα των φαιδρών διοργανωτών που τα έκαναν μπάχαλο με τον εθνικό ύμνο της Ρωσίας και της Φινλανδίας ή της ....Εσθονίας, τον ύμνο της οποίας ανέκρουσαν αντ'αυτής και μάλιστα δις, εξοργίζοντας ακόμα και τον συνήθως ήρεμο Χένρικ Ντέτμαν, πρόβαλλε το πρώτο ημίχρονο, αμέσως μετά επέστρεψε στη μετάδοση από την αρχή και όλα αυτά σημαίνουν ότι ουσιαστικά (ξανα)είδαμε το ματσάκι δυόμισι φορές. Και σιγά μην βαρεθήκαμε... Μέχρι και τα ίδια γούρια συντηρούσαμε, μη τυχόν και στραβώσει το ματσάκι στο τηλεοπτικό ..replay.

Ηταν ωραία βραδιά αυτή της 8ης Σεπτεμβρίου... Και λίγες ώρες αργότερα, ο μήνας έχει ...9, όχι όμως ότι έχουμε κατεβάσει ρολά. Εξάλλου η εθνική για να προκριθεί στην επόμενη φάση χρειάζεται και νίκη με τη Γεωργία για να είναι δεδομένα και τεκμηριωμένα στην επόμενη φάση.

Οπως όμορφα ήταν και τα μαθήματα λιθουανικών που κάναμε, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την περίφημη κραυγή που βγάζει ο εκφωνητής του γηπέδου κάθε φορά που η μπάλα στάζει στο πλεκτό σε σουτ τριών πόντων...

Τritaaaaaaaaaaskis (που ακούγεται κάπως σαν Τρίτσασβε) λέει ο γίγαντας και στο ματς με τους Σλοβένους, βαρέθηκε...

Ε, μα, τι δουλειά είναι αυτή; Να'τος ο Παπανικολάου.. Τρίτσασβεεεε... Να και ο Ζήσης... Τρίτσασβεεεεε... Για να έρθει και ο Φώτσης και να δέσει το γλυκό.

Κι εδώ που τα λέμε, μέχρι τώρα, ακούγαμε την κραυγή λόγω των αντιπάλων... Καιρός ήταν να την απολαύσουμε και για πάρτη μας...

Η αλήθεια πάντως είναι ότι μέχρι σήμερα και ακριβώς στα μισά της διοργάνωσης αυτό που απολαμβάνουμε είναι το μεράκι και του χούι που έχουν οι Λιθουανοί για το μπάσκετ.

Μελαγχόλησα, ζήλεψα, αλλά παράλληλα θαύμασα, την εικόνα που είδα στο διπλανό του γηπέδου, εμπορικό κέντρο... Εκεί, όπου δύο μητέρες είχαν στήσει ψυχαγωγία για τα παιδιά τους, αφιερώνοντας τουλάχιστον 20 λεπτά σε μία (από τις πολλές στον ίδιο χώρο) μπασκέτα που βρισκόταν στο χώρο.

Ο πιτσιρίκος που φαίνεται στη φωτογραφία φώναξε την ώρα που εκτελούσε... "Pociuuuuuus", αναπαριστώντας τον σταρ της εθνικής Λιθουανίας... Ο άλλος μικρός της παρέας προτίμησε να μιμηθεί τον Βαλανσιούνας με τη μητέρα του να κάνει ...σχετικό χαβά, προφέροντας τις λέξεις που στην Ελλάδα τείνουν να χρίζουν ...εξορκισμό: "Pick n'Roll". Στη Λιθουανία ακόμα και ...(όχι οι μαμάδες, αλλά...) οι γιαγάδες γνωρίζουν τι σημαίνει. Ενώ οι πιτσιρικάδες μεγαλώνουν έχοντας όνειρο να μοιάζουν στον ...τριδάχτυλο στο ένα χέρι, Μαρτίνας Πότσιους, ή στον θαυματουργό νεαρό, Βαλανσιούνας.... Στην Ελλάδα, δυστυχώς, έχουμε περάσει στο ΤΕΚΕΝ στο Age of empire ή όπως διάολο λέγονται τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κι άντε στο τσακίρ κέφι κανένας Νίνης, ή το πολύ πολύ κανένας Νικοπολίδης. Θλίψη!

Από την άλλη πλευρά, ο κάθε λαός, ό,τι ζητάει έχει... Οι Λιθουανοί θέλουν μπάσκετ. Για αυτό και η διεξαγωγή του Ευρωμπάσκετ στη χώρα τους, σηματοδοτεί, τρεις μήνες, πριν την πρόωρη έλευση των Χριστουγέννων στη χώρα τους. Που στη δική τους γλώσσα ονομάζονται Kaledos!

Απλά, αντί περπατώντας στις κεντρικές οδούς, να βλέπεις φωταγωγημένες και στολισμένες με καμπάνες, γκι, μπάλες χριστουγεννιάτικες, αντικρίζεις παντού ένα καλάθι και ακριβώς στην απέναντι κολώνα, μία μπάλα του μπάσκετ, αναβοσβήνοντας εναλλάξ.

Ε, ναι, αυτά είναι το Χριστούγεννα του μπάσκετ... Μη σας και πω η Ανάσταση μαζί. Χαλάλι των Λιθουανών.

Πηγή: sentragoal.gr