Οι διεθνείς μας προχωρούν στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας ξεπερνώντας το ένα εμπόδιο μετά το άλλο. Ξεπερνούν ακόμα και τις εγγενείς αδυναμίες τους.

Χθες ήταν το καθαρό μυαλό του Ζήση (αλλά και το χέρι αλφάδι που είχε στα κρίσιμα σουτ), η ηρεμία του Φώτση στα καθοριστικά σημεία, τα... τρελά πλην καθοριστικά τρίποντα του Παπανικολάου, αλλά και η ευψυχία όλων των υπόλοιπων που δεν τα παράτησαν όταν είδαν τη διαφορά των 15 πόντων να εξανεμίζεται.

Υπό άλλες συνθήκες αυτό το comeback των Σλοβένων και αντιστοίχως το μπλοκάρισμα της ομάδας μας (κοντά στα πέντε λεπτά χωρίς καλάθι) θα μπορούσαν να ανατρέψουν τα δεδομένα. Δεν συνέβη διότι δεν το επιτρέψαμε.

Κρίνοντας από τη συνολική εικόνα του αγώνα, η νίκη της Εθνικής μας ήταν απόλυτα δίκαιη. Εχτισε γερές βάσεις στο πρώτο ημίχρονο παίζοντας υποδειγματικό μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση. Ναι, για αρκετά λεπτά στο β' ημίχρονο είδε τα θεμέλια να τρίζουν καθώς για ακόμη μία φορά τα βρήκαμε σκούρα στην επίμονη ζώνη του Μάλκοβιτς.

Ακόμα και έτσι όμως στα κρίσιμα σημεία του αγώνα (ήτοι στα τελευταία πέντε λεπτά) η άμυνα έδωσε ξανά ώθηση και αντιστοίχως στην επίθεση τα καθοριστικά σουτ των Ζήση (κυρίως) και Φώτση έριξαν στο καναβάτσο τους Σλοβένους. Ηταν μια νίκη καθοριστική και ας μην "κλείνει" εισιτήριο για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Βοηθάει όμως για να την προσεγγίσουμε.

Φυσικά τα μειονεκτήματα δεν κρύβονται, είναι το δεύτερο ματς της Εθνικής στη Λιθουανία με τόσα κραυγαλέα κενά... αέρος κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ωστόσο είναι ένα ακόμα ματς που προσπαθούμε να παίξουμε μπάσκετ, να πιέσουμε, να τρέξουμε, να ρίξουμε στο παρκέ κάμποση ενέργεια (παράδειγμα τρανό η μικρή αλλά καθοριστική συμμετοχή του Μαυροειδή όταν είχαμε κολλήσει στη ζώνη).

Το χθεσινό αποτέλεσμα μετράει, πάνω από όλα όμως μετράει ο τρόπος με τον οποίο ήρθε. Εξακολουθούμε να πηγαίνουμε βήμα βήμα και να κοιτάμε μόνο το ακριβώς επόμενο ματς. Τίποτα παραπάνω. Ούτε μεγάλα όνειρα ούτε υψηλά σχέδια. Αυτό είναι το κόλπο...

Πηγή: Goal

Αρθρογραφίες Εθνική Ελλάδας Ευρωμπάσκετ