Ο σύλλογος πορεύεται ουσιαστικά ακυβέρνητος και χωρίς πυξίδα εδώ και πάνω από δύο χρόνια. Και μια τέτοια πορεία δεν μπορεί παρά να καταλήξει κάποια στιγμή σε ναυάγιο. Οι ενέσεις με τις -μετά χιλίων βασάνων- εκταμιεύσεις μικροποσών, σε σχέση με τις ανάγκες, από δύο μετόχους, η προσπάθεια περιστολής των εξόδων και η πρόσφατη εκστρατεία κινητοποίησης των οπαδών με το κίνημα των «Supporters», πρόσφεραν απλά τη δυνατότητα παράτασης της ζωής της ΠΑΕ και σε καμιά περίπτωση την επαναφορά της ομάδας σε στοιχειωδώς ανταγωνιστικά επίπεδα και πολύ περισσότερο στη θέση που επιβάλλει το όνομά της.

Το ότι βρίσκεται ακόμη εκεί που βρίσκεται οφείλεται πιο πολύ στο ότι, πλην του Ολυμπιακού, και όλες οι άλλες ομάδες αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα. Η κατάσταση αυτή όμως δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ ακόμη. Ο κ. Νοτιάς, ο μόνος από τους μετόχους που έχει απομείνει, πιστεύει ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του στην ΠΑΕ και με το παραπάνω. Είτε έχει δίκιο είτε όχι, το γεγονός είναι ότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει άλλο την ΠΑΕ. Αλλωστε δεν έχει και κανένα λόγο να το κάνει, όπως βέβαια και κανείς λογικός επιχειρηματίας. Επομένως ζοφερό είναι το άμεσο μέλλον για την ΑΕΚ και με όλες τις εξελίξεις πιθανές.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις συνηθίζουμε να λέμε ότι «μεγάλος σύλλογος είναι, δεν θα χαθεί». Πολύ φοβάμαι όμως ότι εκεί που έφτασαν τα πράγματα για την ΑΕΚ ούτε αυτό θα ισχύσει. Στην καλύτερη περίπτωση θα πάρει μια προσωρινή ανάσα με κάποια έσοδα από τη συμμετοχή της στο Γιουρόπα Λιγκ ή με κάποια δόση από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, αλλά για τη συνέχεια δεν φαίνεται τίποτε στον ορίζοντα. Εκτός αν ξεκολλήσει το θέμα του γηπέδου και αποτελέσει κίνητρο για επένδυση, οπότε υπάρχει και πιθανότητα να «σκάσει μύτη» και κανένας ενδιαφερόμενος.

Πηγή: Goal