Αν το δούμε μεταφυσικά, μπορούμε να πούμε ότι με μια ήττα σε κάθε φάση της διοργάνωσης, μας πάει καλά το Ευρωμπάσκετ. Αν το δούμε μπασκετικά, το ματς με την Ρωσία δεν άρεσε. Κι αν τα δικά μας γούστα περισσεύουν, το ότι δεν άρεσε σε κανέναν μέσα στην ομάδα, μόνο καλό μπορεί να είναι.
Βλέποντας τα κατεβασμένα μούτρα και τις εκφράσεις απογοήτευσης μετά την λήξη του αγώνα, δύσκολα θα φανταζόταν ο αδαής ότι αυτή η ομάδα πριν καν μπει στο γήπεδο είχε προκριθεί στα προημιτελικά του Ευρωμπάσκετ. Καλή αντίδραση. Οσο κακές ήταν οι αντιδράσεις μέσα στο γήπεδο, τόσο καλή ήταν η τσαντίλα που προκάλεσαν αυτές. Το “δεν βαριέσαι” είναι που πονάει, ο αθλητικός εγωισμός που θίγεται είναι που ξεπερνάει τέτοιες καταστάσεις.
Κι επειδή πριν καν το δικό μας παιχνίδι είχε αρχίσει η λατρεμένη ελληνική συνήθεια, των υπολογισμών, άντε να τα πούμε μια κι έξω να τελειώνουμε. Είμαστε οριστικά τρίτοι και θα παίξουμε με τον χαμένο του αγώνα της; Κυριακής, Ισπανία – Γαλλία. Και δεν είναι κακό να παραδεχτούμε ότι θέλουμε να είναι αυτός ο χαμένος η Γαλλία, γιατί με τους άλλους οι πιθανότητες είναι ελάχιστες.
Μπορεί να αποδειχτεί ότι κάθε εμπόδιο για καλό. Και για να πούμε την αμαρτία μας, σκάγαμε χαμόγελα όταν οι Γάλλοι που έκαναν τους δικούς τους υπολογισμούς, άρχισαν να... σκοτεινιάζουν υποψιαζόμενοι ότι μπορεί να μας ξαναβρούν στον δρόμο τους. Ακόμα και φέτος που έχουν ομαδάρα, τα ελληνικά φαντάσματα του παρελθόντος δεν τους αφήνουν να ησυχάσουν. Τρίτοι, λοιπόν. Θα είμαστε άραγε και φαρμακεροί; Ας ηρεμήσουμε πρώτα λιγάκι από τα πλήγματα που μας άφησε η αρκούδα και τα ξαναλέμε.
Πηγή: contra.gr