ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ εύκολα κάποιος να χρεώσει και στον Βγενόπουλο μια τέτοια πρόθεση και συμπεριφορά ύστερα απ' όσα είπε προχθές: ξέρει πως δεν μπορεί να κάνει κάτι, αλλά θέλει να δείξει ότι προσπαθεί.
ΚΑΝΕΝΑΣ, βέβαια, δεν διαθέτει... προθεσόμετρο για να μπορεί να τσεκάρει αυτό που έχει στο νου του όποιος βγαίνει και μιλάει. Ομως, στα λεγόμενα του Βγενόπουλου υπάρχει μια φράση που δείχνει τον τρόπο με τον οποίο πιθανότατα σκέφτεται βλέποντας το αρνητικό περιβάλλον μπροστά του: «Είμαι εδώ και στα δύσκολα παλεύω. Ακόμη και η ήττα δεν είναι ντροπή», αλλά «ντροπή είναι να χάνεις χωρίς να κατεβαίνεις στο γήπεδο».
ΕΙΝΑΙ κάτι που λογικά δείχνει ότι πριν αποφασίσει να κάνει το μπάσιμο ήξερε στο περίπου και το αποτέλεσμα της προσπάθειας. Ξέρει και σήμερα ότι το πιθανότερο είναι να μην τα καταφέρει. Αλλά από την άλλη θέλει να δείξει στον κόσμο πως δεν την κοπάνησε, όπως τον κατηγόρησαν πολλοί, δεν εξαφανίστηκε, αλλά βγήκε μπροστά να το παλέψει και μάλιστα κάτω από πολύ κακές για τον ίδιο προϋποθέσεις. Ηταν βέβαιος ότι δεν θα έβρισκε πουθενά τα λεφτά που χρειάζονται, είχε μυριστεί -γιατί σίγουρα είχε κάνει τα τηλεφωνηματάκια του- ότι δεν υπάρχουν πρόθυμοι επενδυτές, αναγνωρίζει επίσης ότι δεν είναι το ίδιο δυνατός όπως το 2008 και το 2009, αλλά δεν θεωρούσε σωστό απέναντι στον κόσμο που πήγε στο συλλαλητήριο, στήριξε την ΠΕΚ και τον περίμενε σαν σωτήρα, ν' αρχίσει να σφυρίζει αδιάφορα, όπως έκανε τους τελευταίους μήνες.
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη βέβαια και ο Βαρδινογιάννης και ο Γιαννακόπουλος και όλοι εκείνοι που έχουν φανεί κατά καιρούς στη βιτρίνα του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού είναι σίγουροι ότι κανένας δεν θα τρέξει να βάλει τα ωραία του εκατομμύρια σήμερα, όσο οριακά κι αν είναι τα πράγματα στην ομάδα. Ειδικά ο Βαρδινογιάννης δέχτηκε με τη μία όλους τους όρους του Βγενόπουλου, χωρίς να σκεφτεί ούτε λεπτό. Κάτι δείχνει κι αυτό.
ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ, λοιπόν, πως δεν θ' αλλάξει και πάλι τίποτα, εκτός κι αν εμφανιστεί ένας παίκτης-επενδυτής που δεν τον ξέρει και δεν τον περιμένει αυτή τη στιγμή κανείς. Μόνο τότε. Γιατί με τους γνωστούς που κάνουν παιχνίδι τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι δεν υπάρχει μέλλον - και ειδικότερα η ελπίδα για μια καλύτερη προοπτική απέναντι στον Ολυμπιακό. Απλώς όλοι θα... στηρίζουν με τα λόγια και θα λένε ο ένας στον άλλο... προχώρα, χωρίς κανένας να βάζει το χέρι στην τσέπη του παρά μόνο για φραγκοδίφραγκα.
Πηγή: Ελευθεροτυπία