Άνθρωπος με ευαισθησίες και αρχές

Δεν προσφέρονται για τουρ στις Βρυξέλλες. Οταν χρωστάς και δεν έχεις να πληρώσεις, δεν είναι κι εύκολο ν' αράξεις με το ένα πόδι πάνω στ' άλλο στις πρώτες θέσεις τις μπίζνες κλας, όταν έχεις όλους τους άλλους της γαλαρίας στο περίμενε.

Ο πρόεδρος υποτίθεται ακολουθεί την ομάδα για δύο λόγους: για να έχει προσωπική γνώμη και άποψη και ταυτόχρονα να λέει ότι είμαι εδώ. Να δίνει το «παρών». Για τον Αδαμίδη, ωστόσο, αλλά και για την ΑΕΚ γενικότερα το αγωνιστικό κομμάτι είναι το έλασσον. Κι επί της ουσίας έχει τελειώσει προ πολλού. Με την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Μέχρι εκεί ήταν οι στόχοι της ΑΕΚ: να πάρει τα λεφτά της UEFA και να βουλώσει τίποτε τρύπες. Το πρωτάθλημα το έχει ξεχάσει προ πολλού, το Κύπελλο είναι θέμα κλήρωσης και ρέντας και για την Ευρώπη την επόμενη σεζόν, μετά τα γεγονότα σε Ολυμπιακό Βόλου και Καβάλα, είναι φαβορί.

Σε σχέση δηλαδή με Ατρόμητο-Εργοτέλη, μετά τους Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ-Αρη. Μέχρι του χρόνου, όμως, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Εδώ είναι άγνωστο αν θα υπάρχει η Ελλάδα, θα είναι κάτι σίγουρο και δεδομένο για την ΑΕΚ; Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να βρεθούν λεφτά για να βγει η χρονιά. Μπας κι αρχίσουνε και πληρώνονται οι ποδοσφαιριστές. Με τι όρεξη, λοιπόν, και με ποια διάθεση να πήγαινε ο Αδαμίδης στις Βρυξέλλες για το αποψινό παιχνίδι με την Αντερλεχτ; Για να πει στους ποδοσφαιριστές τι; Πώς πήγε το μπάρμπεκιου που κάνανε τις προάλλες στα Σπάτα; Ή για να τους ξαναπεί «είσαστε οι καλύτεροι» και να τους ανεβάσει το ηθικό;

Κάθισε, λοιπόν, στην Αθήνα, για να ξεκινήσει τις επαφές με τον επενδυτικό-ποδοσφαιρικό οίκο που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την ΑΕΚ. Με έδρα την Ιταλία αλλά με ρωσικά κεφάλαια από πίσω. Η Ρωσία πράγματι ασκεί μια γοητεία κι ένα μυστήριο. Παραπέμπει σε Γκόργκι, σε Μαγιακόφσκι, στα μπαλέτα Μπολσόι, στον Γιούρι Γκαγκάριν και στον σατανικό και ραδιούργο Ρασπούτιν (φωτό) και βεβαίως βεβαίως με τον ανίκητο και ακαταμάχητο Τζέιμς Μποντ και για την Ιντέλιτζεντ Σέρβις πράκτορα 007. Από τη Ρωσία με αγάπη, λοιπόν, και για την ΑΕΚ.

Σαν ενεχυροδανειστήριο μοιάζει η δουλειά

ΑΝ μιλάμε για κατασκοπευτικά μυθιστορήματα και δη του Ιαν Φλέμινγκ, έχουν το ενδιαφέρον τους. Εστω κι αν πρόκειται για παραμύθια. Αυτή η ιστορία με το ρωσοϊταλικό κονσόρτσιουμ που ενδιαφέρεται για την ΑΕΚ ούτε σαν παραμύθι δεν στέκεται. Θα βάλουν λέει στην αρχή ένα δίφραγκο εκατομμύρια γιούρο να αγοράσουν μετοχές με το συνολικό κόστος της επένδυσης στην ΑΕΚ να φτάνει το ένα δεκάρικο. Χωρίς να εμπλακούν διοικητικά. Θα έχουν μόνο ένα ποσοστό στις πωλήσεις των ποδοσφαιριστών.

Επειδή θεωρώ ότι έχω σώας τα φρένας, αρνούμαι να αντιμετωπίσω σοβαρά το συγκεκριμένο σενάριο. Αν βάλει κάποιος σήμερα δέκα εκατομμύρια Γιούρο στην ΑΕΚ στην προοπτική ότι θα παίρνει ποσοστά από τις πωλήσεις των ποδοσφαιριστών της, πότε θα ρεφάρει και πότε θ' αρχίζει να βγάζει κέρδη; Σε δέκα χρόνια; Σε πενήντα; Σε έναν αιώνα; Ή μήπως ακόμη παραπάνω; Για να βγουν αυτά τα λεφτά, θα πρέπει μετά τον Κώστα Μανωλά να βγουν στις επόμενες πέντε γενιές των Μανωλάδων πέντε ακόμη στόπερ. Και πάλι δεν θα βγαίνει ο λογαριασμός. Αντί όμως να μιλάμε για το μέλλον, είναι καλύτερα να μιλήσουμε για το παρόν. Αν μπορούσε να πουλήσει κι άλλους παίκτες το καλοκαίρι η ΑΕΚ, δεν θα τους πούλαγε;

Τρέχοντας θα το έκανε. Μόνο τον Σκόκο όμως κατάφερε να «σκοτώσει». Για κανέναν άλλον δεν υπήρξε πρόταση. Ποιον να πουλάγανε, όμως; Τον Γεωργέα; Σαν σπάνιο και συλλεκτικό ποδοσφαιρικό κομμάτι, και η αξία του είναι ανεκτίμητη και το συναισθηματικό δέσιμο μαζί του μεγάλο. Ο Μάκος πιάνει κάποια λίγα λεφτά, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Και για να τελειώνουμε: σαν ενεχυροδανειστήριο μου μοιάζει η δουλειά. Δώστε μας κάτι ψιλά τώρα, βάζουμε για εγγύηση τους ποδοσφαιριστές και καθένας που θα πουλιέται θα κάνουμε τα λεφτά μερτικό. Χαίρετε.

Ανθρωπος με ευαισθησίες και αρχές

Δεν θέλω να ακούω μαλακίες. Οτι δηλαδή ο Βγενόπουλος τις μονές μέρες μπαίνει στον Παναθηναϊκό και τις ζυγές βγαίνει. Οποιος τα λέει και τα διαδίδει αυτά, είναι κοινός συκοφάντης. Τη Δευτέρα 12 του μήνα είπε ο Ανδρέας ότι ξαναμπαίνει στον Παναθηναϊκό και εγγυάται για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 15 εκατομμύρια ευρώ. Χθες, που είπε εμμέσως πλην σαφώς «ξαναφεύγω», ο μήνας είχε 14. Επίσης ζυγός αριθμός. Αρα δεν ισχύουν τα «μονά ζυγά» και η λάσπη με τις ειρωνείες πέφτει στο κενό. Ας μπούμε όμως και στην ουσία του θέματος. Οτι επιτέλους βρέθηκε στην Ελλάδα ένας άνθρωπος με ευαισθησίες. Ενας άνθρωπος με αρχές. Ενας άνθρωπος που δεν καταδέχεται να πέσει χαμηλά και να γίνει ένα με τη μίζερη ποδοσφαιρική πραγματικότητα.

Τον έχουν βρει αδύναμο και τον χτυπάνε

Ενας άνθρωπος που έχει μείνει στη δεκαετία του '60 των «ρουλαλάδων» της Λεωφόρου. Αυτός είναι ο Ανδρέας Βγενόπουλος. Ενας αθεράπευτα ρομαντικός. Που δεν βλέπει τον Παναθηναϊκό ούτε σαν μπίζνα ούτε σαν όχημα. Πώς να αντέξει λοιπόν ένας τέτοιος χαρακτήρας αυτόν τον ανισόπεδο πόλεμο. Είναι υπεράνω των δυνάμεών του. Να ανοίγει την τηλεόραση στο δελτίο των οκτώ παρά τέταρτο του Star και να τον βάζουν τρίτο στη σειρά μετά την Τζούλια Αλεξανδράτου και τον Τρύφωνα Σαμαρά.

Είναι δελτίο ειδήσεων αυτό ή είναι σκέτη σαχλαμάρα; Και το Mega, που είναι δήθεν σοβαρό κανάλι, τα ίδια και χειρότερα. Τον έχουν βρει αδύναμο και τον χτυπάνε. Και θέλουν να του φορτώσουν τον Παναθηναϊκό και τον βρίζουν και από πάνω. Πριν είναι αργά, λοιπόν, έχω να υποβάλω την εξής πρόταση: Να διοργανωθεί άμεσα από Πλυτά και σία το συλλαλητήριο νούμερο 2 για τον Παναθηναϊκό. Με κεντρικά συνθήματα «Κάτω τα χέρια από τον Ανδρέα», «Μega και Star, το ίδιο συνδικάτο».

Από σάκχαρο και χοληστερίνη

ΑΝ τελικά πάρει το μαγαζί στον Παναθηναϊκό ο Βγενόπουλος (να το δω και να μην το πιστέψω), παίρνουν πόστα ο Μαυροκουκουλάκης κι ο Δομάζος. Ετσι λέει το ρεπορτάζ. Και οι δύο μαζί εκατόν πενήντα ετών και βάλε. Στα 80+ ο Μανώλης, στα 70+ ο Μίμης. Κι ο Δομάζος, κομμάτια να γίνει, μπορείς να πεις ότι ξέρει από μπάλα. Το ποδόσφαιρο δεν αλλάζει. Το ίδιο είναι. Ο Μαυροκουκουλάκης τι μπορεί να ξέρει; Οπως κι ο κάθε άνθρωπος σ' αυτήν την ηλικία από πίεση, από σάκχαρο, από ουρικό οξύ κι από χοληστερίνη.

Πηγή: Goal