Γράφει ο Μενέλαος Σεβαστιάδης.

Ίσως ήταν η πιο παράξενη ημέρα του Ευρωμπάσκετ το Σάββατο. Για την διοργάνωση, σίγουρα ήταν η πιο αχρείαστη. Τα ματς κατάταξης ακόμα και ο ιστορικός βαριέται να τα καταγράψει. Μόνο που οι δικοί μας ετοιμάζονταν για πάρτι. Με την πρόκριση για το Προολυμπιακό ήδη εξασφαλισμένη και με τους τρελο – Λιθουανούς αντιπάλους, που έσπευσαν για να είναι κοντά στην ομάδα μέχρι τέλους, η ατμόσφαιρα προσφερόταν για διασκέδαση. Καλά, οι τύποι δεν παίζονται πάντως. Δεν είναι μόνο ότι γέμισαν το γήπεδο, αλλά που ώρες πριν φτιασιδωμένοι με τις φανέλες και τα χρωματιστά τους πρόσωπα, είχαν βγει στους δρόμους προετοιμαζόμενοι γι' αυτό που αγαπάνε περισσότερο από κάθε τι άλλο. Την Εθνική τους ομάδα μπάσκετ.

Ακόμα και οι τρεις λαβωμένοι, ο Ζήσης ο Καϊμακόγλου και ο Μαυροειδής, με τα χαμόγελα ήταν από το πρωί. Ο πρώτος ανήμπορος να περπατήσει αλλά με τον γιο του... επίσκεψη στο ξενοδοχείο ξέχναγε πόνο και κάθε άλλη σκοτούρα, οι άλλοι και με κουράγιο για μικρή βολτίσα. Αλλοι τις... έλιωσαν τις σόλες πάνω – κάτω τον πεζόδρομο, άλλοι έλιωσαν στον ύπνο. Η ανάπαυση των πολεμιστών μετά τις κερδισμένες μάχες είναι μεγάλη απόλαυση.

Η μόνη στιγμή που... σκυθρώπιασαν ήταν όταν είδαν το πούλμαν των Σλοβένων να αναχωρεί για το ματς των... πεθαμένων που έγραφα στην αρχή. Να έχεις χάσει το Προολυμπιακό και να πρέπει να πας να παίξεις για το 7-8. Κατάδικος να είσαι δηλαδή, προτιμάς να μείνεις στο κελί σου αν αυτή είναι η άλλη προοπτική. Μόνο στην σκέψη λοιπόν τι μπορεί να τους επιφύλασσε το φινάλε οι δικοί μας... ανατρίχιασαν. Αλλά επανήλθαν άμεσα, σκεφτόμενοι ότι αυτοί την είχαν κάνει την δουλειά τους και με το παραπάνω. Και μπροστά στην άλλη προοπτική, μια χαρά τους ήταν τελικά και το βραδινό ματσάκι που είχαν μπροστά.

Για τον Ζούρο ήταν... δυο χαρές. Το απότομο στοπ στα γιούχα που ακούγονταν στην παρουσίαση της Εθνικής και η αποθέωση στο άκουσμα του ονόματος που χάρισε στην Ζαλγκίρις τρεις τίτλους την περασμένη σεζόν, ήταν σίγουρα μια ηθική ικανοποίηση.

Σαν να φτάνουμε προς το τέλος λοιπόν. Τελευταίες εικόνες, τελευταίες ώρες για ένα Ευρωμπάσκετ... Μπεν Χουρ. Αυτά για σήμερα και σιγά – σιγά, θα μπούμε και στα απολογιστικά τις επόμενες μέρες.

Πηγή: contra.gr
 

Εθνική Ελλάδας Ευρωμπάσκετ