Ένας πόλεμος που όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί, καθώς και οι δύο πλευρές δεν φαίνονται διατεθειμένες να υποχωρήσουν.

Μέσα στις συνεντεύξεις Τύπου, τις ανακοινώσεις, τις απαντήσεις και τις απαντήσεις των απαντήσεων, η ομάδα έδειξε το Σάββατο πως πραγματικά μπορεί να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο. Να καταθέσει ψυχή στον αγωνιστικό χώρο και παρά τις όποιες αντιξοότητες να αφήσει με την εικόνα της ικανοποιημένο τον κόσμο της.

Εντάξει δεν θα βγούμε στην Ομόνοια να πανηγυρίσουμε γιατί πήραμε ισοπαλία μέσα στο Περιστέρι, αλλά κανείς δεν μπορεί να μην είναι ευχαριστημένος από την προσπάθεια που κατέβαλαν οι παίκτες του Φερέιρα. Μια προσπάθεια που σίγουρα σε κάνει να χαμογελάς και να σκέφτεσαι πως τελικά κάτι μπορεί να γίνει με αυτή την ομάδα.

Να χαμογελάς για την παρουσία του Κουίνσι, που πραγματικά δείχνει να ξέρει πολύ μπάλα ο τύπος αυτός. Το καλό είναι πως από αγώνα σε αγώνα ανεβαίνει και στο αργό ελληνικό ποδόσφαιρο, πραγματικά μπορεί να κάνει την διαφορά με την ταχύτητά του την ντρίπλα του και τις εμπνεύσεις του.

Να χαμογελάς για τον Ζέκα που η μορφή του δέσποζε στο χώρο της μεσαίας γραμμής, τρέχοντας ακατάπαυστα και αναχαιτίζοντας κάθε προσπάθεια του Ατρόμητου στον άξονα. Ο Πορτογάλος έχει μπει στα βαθιά και δείχνει να ξέρει πολύ καλό… κολύμπι!

Να χαμογελάς για τον Μπουμσόνγκ, με τον Γάλλο να είναι νικητής σε κάθε μονομαχία με εξαίρεση την κεφαλιά του Ζουέλα, όταν ο κεντρικός αμυντικός του «τριφυλλιού» είχε γλιστρήσει. Με τέτοιες εμφανίσεις, ο Μπουμσόνγκ δείχνει ξεκάθαρα πως θέλει κάποιον ανάλογης αξίας δίπλα του, προκειμένου να δημιουργήσουν μαζί ένα ανίκητο δίδυμο. Το θέμα είναι βέβαια που να βρεθεί τέτοιος παίκτης, αλλά τι να κάνουμε…

Να χαμογελάς ακόμα και για τον Ρούντολφ, ο οποίος στο διάστημα που μπήκε έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Ξέρει μπάλα είναι γρήγορος, δίνει την μπάλα με την μία και θα πρέπει να είναι δεδομένο πως θα πάρει σπίτι του τη φανέλα του βασικού. Λογικό βέβαια γιατί όταν έχει να συναγωνιστεί τον Τοτσέ, δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μην βγει νικητής…

Να χαμογελάς για το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα και φάνηκε με τον καλύτερο τρόπο στους πανηγυρισμούς για το 1-1. Οι παίκτες δείχνουν να είναι μια γροθιά και από αυτό ο Παναθηναϊκός μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει.

Και φυσικά να χαμογελάς γι’ αυτόν τον παικταρά που ακούει στο όνομα Σεμπάστιαν Λέτο. Ο Αργεντίνος δείχνει αφηνιασμένος από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Έχει σκοράρει και στα τρία παιχνίδια του Παναθηναϊκού και δείχνει έτοιμος να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Στο Περιστέρι απλά ήταν απολαυστικός. Βρισκόταν παντού. Στην επίθεση άλλαζε συνεχώς θέσεις, ενώ έφτανε και μέχρι την μεγάλη περιοχή για να βοηθήσει στην άμυνα. Η γκολάρα του στο 87’ ήταν το τέλειο συμπλήρωμα μιας εξαιρετικής εμφάνισης και ο πανηγυρισμός του φιλώντας το τριφύλλι, μια απόδειξη πως έχει αγαπήσει την ομάδα περισσότερο από όσο κανείς θα περίμενε!

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν και πολλά πράγματα για να μην χαμογελάς, όπως η εμφάνιση του Κατσουράνη, η έλλειψη αξιόπιστης λύσης στην δεξιά πλευρά, όσο διαρκεί το ντεφορμάρισμα του Βύντρα και η έλλειψη ενός παικταρά στην θέση του τερματοφύλακας, καθώς όσο και αν προσπάθησε και μπράβο του ο νεαρός Καπίνος, σίγουρα ο Παναθηναϊκός θα ήθελε κάτι καλύτερο από την τριπλέτα Κοτσόλης, Καρνέζης και Καπίνος.

Ένας ακόμα λόγος να μην χαμογελάς είναι η ανυπαρξία της διοίκησης. Στο Περιστέρι πήγαν περίπου 400 με 500 φίλους του Παναθηναϊκού. Διαψεύδοντας κάθε κινδυνολόγο δεν δημιούργησαν το παραμικρό. Δεν θέλησαν να κάνουν ντου και να μπουν στις εξέδρες τσάμπα όπως δυστυχώς συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά ζήτησαν να πληρώσουν εισιτήριο για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα. Ωστόσο κανείς από την διοίκηση δεν έκανε έστω και στο πάρα πέντε μια προσπάθεια για ανοίξει η θύρα των φιλοξενούμενων. Ακόμα και τότε όμως που σίγουρα αυτοί που θα περίμεναν επεισόδια πολλαπλασιάστηκαν, δεν σημειώθηκε το παραμικρό, με τον κόσμο να πιστώνεται αυτή την συμπεριφορά. Γιατί δεν γίνεται να γράφονται πράγματα μόνο για αλήτες που κάνουν επεισόδια και να μην γράφονται και μπράβο για την χθεσινή άψογη συμπεριφορά.

Σε γενικές γραμμές πάντως, η χθεσινή εμφάνιση και προσπάθεια των παικτών, σε κάνει περισσότερο να χαμογελάς περιμένοντας πως η αγωνιστική εικόνα θα γίνει καλύτερη, παρά να στεναχωριέσαι για όλα τα άλλα. Μακάρι οι παίκτες του Φερέιρα να συνεχίσουν να παλεύουν, να προσπαθούν και να προσφέρουν θέαμα που τόσο είχε λείψει, ειδικά πέρσι και όλα (στο αγωνιστικό κομμάτι φυσικά) θα γίνουν. Άλλωστε όσο και να θέλουν κάποιοι να το ξεχάσουν ή να κάνουν τον κόσμο να το ξεχάσει, Παναθηναϊκός είμαστε και δεν πρόκειται να χαθούμε, όση προσπάθεια και να κάνουν…

ΥΓ: Εντάξει καταλαβαίνω πως όταν ο άλλος σε μειώνει δημόσια να βγεις μια μέρα και να απαντήσεις. Αν όμως το κάνεις για περισσότερες, απλά δείχνεις ότι ουσιαστικά δεν θέλεις να φύγεις. Όλα τα άλλα είναι για μικρά παιδιά!

ΥΓ1: Πραγματικά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω το πώς βγήκε πως ο Βγενόπουλος έθεσε πέντε νέους όρους. Τους ίδιους που είχε πει στην συνέντευξη Τύπου έθεσε ρε παιδιά, δεν λέω πως είμαι καθηγητής πανεπιστημίου, αλλά λίγα ελληνικά ξέρω. Μην προσπαθούμε να κάνουμε το άσπρο-μαύρο.

ΥΓ2: Δέχομαι επειδή είμαι καλοπροαίρετος πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με την ΓΗΠΕΛ. Αν όμως όντως αυτό ισχύει, τότε γιατί δεν αποδέχεται τον συγκεκριμένο όρο να προχωρήσουμε παρακάτω; Και δεν λέω να έρθει ο Βγενόπουλος, ας έρθει και ο Πάπας της Ρώμης, αλλά να αφήσουν να έρθει κάποιος όμως, ο οποίος να μην φοβάται πως θα πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής του για ένα γήπεδο που όχι απλά δεν έχει φτιαχτεί, αλλά δεν έχει γίνει ούτε ένα έργο.

Πηγή: leoforos.gr

Αρθρογραφίες Παναθηναϊκός Superleague