Με την επιστροφή της Εθνικής ομάδας από τη Λιθουανία, ήρθε και η στιγμή για να κάνει «ταμείο». Και τα «συν» είναι σίγουρα περισσότερα από τα «πλην». Επιγραμματικά η πορεία της στο Ευρωμπάσκετ κρίνεται πετυχημένη, αφού κατάφερε να κερδίσει αυτό που είχε θέσει ως στόχο από την πρώτη στιγμή: Τη συμμετοχή της στο Προολυμπιακό τουρνουά.

Για μία ομάδα, εξ ανάγκης ανανεωμένη και για έναν νέο προπονητή, η διοργάνωση αυτή ήταν σκληρή δοκιμασία. Κατάφερε να επιβιώσει, να περάσει τις εξετάσεις και να μπορεί να σχεδιάσει την επόμενη μέρα, χωρίς την πίεση της αμφισβήτησης.

Τώρα που ήρθε η ώρα της αποτίμησης, μπορούμε εκ του ασφαλούς να επισημάνουμε ότι το προπονητικό έργο έγινε ευκολότερο με την απουσία των «σταρ». Η έννοια της ομάδας πέρασε ομαλά και στο πνεύμα αυτό πάτησαν οι αρχές του Ηλία Ζούρου. Γιατί θα ήταν πιο δύσκολο να αφομοιωθεί η φιλοσοφία του από την προσωπικότητα των απόντων. Ο 45χρονος τεχνικός δεν το έπαιξε «επαναστάτης».

Ακολούθησε την πεπατημένη στην οποία η Εθνική ομάδα γνώρισε τις πιο μεγάλες επιτυχίες της. Εμφαση στην άμυνα και όχι αλλαγή στυλ παιχνιδιού, όπως επιχείρησε ο Καζλάουσκας. Η «επίσημη αγαπημένη» είχε ταυτότητα αλλά και χαρακτήρα. Το σημαντικό που πέτυχε και αφορά την επόμενη μέρα είναι ότι οι όποιες προσθήκες σημειωθούν στο εξής από τη λίστα των απόντων θα αποτελούν ένταξη σε αυτήν την ομάδα.

Ο τρόπος που αντέδρασε μετά τις ήττες από Σκόπια και Γαλλία, χωρίς να πανικοβληθεί, αποδεικνύει ότι έγινε σωστή δουλειά στον τομέα της προετοιμασίας των παικτών και συμβολή σε αυτό έχουν οι «ήρεμες δυνάμεις» στο πλευρό του Ηλία Ζούρου. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος και ο Δημήτρης Πρίφτης.

Η κατάθεση ψυχής από τον αρχηγό Αντώνη Φώτση, τον Γιάννη Μπουρούση και τον Νίκο Ζήση «μπόλιασε» και τους νέους, οι οποίοι από τη μια στιγμή στην άλλη χρίστηκαν βασικοί. Απέκτησαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ο Νίκος Καλάθης (πρώτος σε ασίστ με 42 και σε κλεψίματα με 17), ο Κώστας Κουφός (πρώτος στα κοψίματα με 12) και ο Κώστας Παπανικολάου (με τα λιγότερα λάθη, 4 σε όλο το τουρνουά). Τρεις παίκτες που έχουν να προσφέρουν πολλά περισσότερα.

Αν και στους φιλικούς αγώνες, φάνηκε ότι η Εθνική ομάδα βρήκε λύση στο χρόνιο πρόβλημα του κλασικού σουτέρ, με τον Βασιλειάδη και τον Μπράμο, τα ποσοστά τους κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα. Ο πρώτος σε 15, 3 λεπτά μ.ο. συμμετοχής είχε 31,8% (14/44) με τις πιο πολλές προσπάθειες έξω από τα 6 μ. 75 και ο δεύτερος μόλις 16,7% (5/30). Αντίθετα, ο Αντώνης Φώτσης έδωσε λύσεις από το τρίποντο με υψηλό ποσοστό (51,3%), μεθερμηνευόμενο σε 20/39 προσπάθειες.

Ο αρχηγός ήταν αναμφισβήτητα ο MVP της Ελλάδας. Με μ.ο. 29, 7 λεπτά είχε 61,4% στα δίποντα (27/44), 80% στις βολές (16/20), πρώτος στα επιθετικά ριμπάουντ (17) και δεύτερος συνολικά (52), μετά τον Μπουρούση (62). Συγκεντρωτικά στους 11 αγώνες, η ελληνική ομάδα είχε χαμηλό ποσοστό (29,2%) με 62/212 και το τρίποντο εξακολουθεί να μας πληγώνει. Κάτι που το διαπιστώσαμε εναντίον της Γαλλίας.

Πάντως, η κατάρα με τις βολές σε παλαιότερες διοργανώσεις ξορκίστηκε σε αυτό το Ευρωμπάσκετ και για πρώτη φορά η Εθνική παρουσίασε ένα υψηλό ποσοστό (79,5%) σε 171/215 προσπάθειες. Αυτό μαζί με την πολύ καλή συγκομιδή στα ριμπάουντ (271 αμυντικά - 104 επιθετικά) αποτελούν τα σημαντικότερα εύσημα.

Πηγή: ΕΘΝΟΣΠΟΡ

Αρθρογραφίες Εθνική Ελλάδας Ευρωμπάσκετ