«Δεν ζητάω πολλά. Περιμένω απλώς να έλθει στην ΑΕΚ ένας προπονητής που θα με πιστέψει και θα με εμπιστευθεί. Και τότε θα δείξω τι μπορώ να κάνω». Αυτό ήταν το παράπονο του Γιάννη Αραμπατζή το οποίο θέριεψε μέσα του σεζόν με τη σεζόν, βλέποντας τα χρόνια να περνούν κι εκείνος να μένει σχεδόν πάντοτε στο περιθώριο.

Του πήρε μία οκταετία μέχρι να προαχθεί ως δεύτερος κι έκτοτε (δηλαδή τα τελευταία δύο χρόνια) το παλεύει ώστε να γίνει πρώτος. Μετά από τόσες σεζόν υπομονής μοιάζει να βρίσκεται σε καλό δρόμο!

Κι όμως, είναι τόσα πολλά τα χρόνια παρόλο που στο μυαλό όλων ο Αραμπατζής είναι ακόμα μικρός. Κι όμως, η εφετινή ήταν η 10η καλοκαιρινή προετοιμασία του με την ΑΕΚ («και συνεχίζουμε απτόητοι» όπως συνηθίζει να λέει ο ίδιος), έχοντας γίνει παλιοσειρά πια, πάτησε τα 27! Αυτός κι αν έχει να διηγηθεί ιστορίες καθημερινής τρέλας από τα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια στο συγκεκριμένο διάστημα! Ποτέ του όμως δεν μιλάει γι αυτά, «ότι είναι για την ομάδα, μένει μέσα στην ομάδα» συνηθίζει να λέει.

Ήταν ο άνθρωπος που κατέβασε τα ρολά στην Τιφλίδα όταν η ΑΕΚ δεχόταν αφόρητη πίεση από τον Ντινάμο που έψαχνε λυσσαλέα το δεύτερο γκολ για την πετάξει εκτός Ευρώπης από τον Αύγουστο! Και ήταν επίσης αυτός που με τέσσερις σωτήριες επεμβάσεις κράτησε την Ενωση όρθια στον πρώτο αγώνα πρωταθλήματος απέναντι στον Εργοτέλη, προτού ο Γρηγόρης Μάκος της δώσει τη νίκη σημειώνοντας το παρθενικό γκολ με την κιτρινόμαυρη φανέλα.

Στα χρόνια που προηγήθηκαν, ειδικά από τότε που άρχισε να ανεβαίνει στην ιεραρχία των κιτρινόμαυρων γκολκίπερ, ο Αραμπατζής είχε μονίμως μπροστά του ακριβοπληρωμένους αλλοδαπούς ανταγωνιστές που (αδίκως πολλές φορές) δεν έχαναν τη θέση τους στην ενδεκάδα αν και υπήρχαν προφανείς λόγοι για να συμβεί αυτό.

Το τόλμησε πρώτος ο κ. Ντούσαν Μπάγεβιτς, όμως παρά τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του έλληνα γκολκίπερ σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, εν τέλει και ο σέρβος τεχνικός με τον Σεμπάστιαν Σάχα ολοκλήρωσε τη σεζόν 2009-10 και επίσης με τον Αργεντινό στην ενδεκάδα άρχισε την περυσινή.

Εφέτος ο ανταγωνιστής είναι ένας 33χρονος έλληνας τερματοφύλακας (Δημήτρης Κωνσταντόπουλος) _, ικανός και σοβαρός ασφαλώς και με το βραβείο του κορυφαίου της (περυσινής) χρονιάς στη Σούπερ Λίγκα ανά χείρας, όχι όμως και δοκιμασμένος σε επίπεδο ΑΕΚ.

Οι δυο τους στήθηκαν στην αφετηρία με τις ίδιες πιθανότητες και αυτές εξακολουθούν να έχουν και σήμερα. Πλέον όμως ο Αραμπατζής δεν φοβάται την αδικία του να παίζει σώνει και καλά εκείνος που λαμβάνει τα περισσότερα. Και αυτό μετράει πολύ στην ψυχολογία του.

Μετά το τέλος του αγώνα με τον Εργοτέλη ο κ. Μανόλο Χιμένεθ του απένειμε τα εύσημα και ο (αναδειχθείς σε πολυτιμότερο του αγώνα από τους δημοσιογράφους) 27χρονος γκολκίπερ καταλαβαίνει ότι πλέον όλα εξαρτώνται από εκείνον. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η πρώτη χρονιά που το παιχνίδι θα παιχτεί στα ίσια.

Ισως η ΑΕΚ κερδίσει (επιτέλους) έναν έλληνα τερματοφύλακα... ασφαλείας μετά τον σπουδαίο στα χρόνια της ακμής του Ηλία Ατματζίδη, έναν φύλακα-άγγελο που θα εξελιχθεί και θα φτάσει σε επίπεδο εθνικής ομάδας. Ας μην ξεχνάμε την περίπτωση του Αντώνη Νικοπολίδη ο οποίος περίμενε εξίσου πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό μέχρι να πάρει την ευκαιρία και να εξελιχθεί στον πιο σημαντικό γκολκίπερ στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πηγή: tovima.gr