Μία μέρα νωρίτερα και μετά το γκολ του Μήτρογλου στον Παναθηναϊκό, είχε ξεκινήσει ακόμη ένα κύμα γκρίνιας του στιλ... να ο Μήτρογλου, που το έβαλε πάλι, κι αυτόν τον παίκτη ο Βαλβέρδε τον έδιωξε, ενώ θα μπορούσε να ρίχνει τις γκολάρες του παίζοντας όχι στον Ατρόμητο, αλλά στη Θρυλάρα μας!

ΕΚΕΙΝΟ που δεν πρόσεξαν όσοι τα βάζουν με τον προπονητή είναι ο τρόπος που έπαιξε στο 2-1 με την Ξάνθη ο Ολυμπιακός: με σύστημα τουρλουμπούκι, με γιουρούσια και σέντρες και χωρίς ένα υποτυπώδες σχέδιο ανάπτυξης. Και δεν σκέφτηκαν πως με τέτοια εικόνα ήταν λογικό να χρειάζονται ο Πάντελιτς, ο Μήτρογλου, ο Μέλμπεργκ σέντερ φορ (!) και η πλάτη του Τζεμπούρ για να σκοράρει η ομάδα.

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ είναι απλά: ή παίζεις μπάλα έτσι όπως έχει συνηθίσει ο κόσμος, οπότε χρειάζεται σέντερ φορ τύπου Μιραλάς για να βγαίνουν επιθέσεις από τα άκρα, να γίνονται φάσεις και να έρχονται όμορφα γκολ, ή... σέντρα, σέντρα, σέντρα χωρίς καμιά τακτική, για να πάει η μπάλα στο κεφάλι τού όποιου Πάντελιτς - Μήτρογλου - Μέλμπεργκ και να μπει το γκολ.

ΤΟ ΓΙΑΤΙ, βέβαια, ο Ολυμπιακός παίζει με γιόμες είναι ένα θέμα. Μια ομάδα που έχει μάθει από πέρυσι να βγαίνει από τα άκρα και φέτος δεν έχει έναν παίκτη της προκοπής, ούτε μπροστά δεξιά ούτε μπροστά αριστερά, είναι λογικό να μπλοκάρει. Εφερε 12 ποδοσφαιριστές το καλοκαίρι, και από τη στιγμή που έφυγε ο Ριέρα, δεν έχει πια χαφ - εξτρέμ που να μπορούν να ανταποκριθούν. Αναγκάζεται, λοιπόν, ο Βαλβέρδε να βάζει τον Αμπντούν, που είναι κάτι σαν Ζαϊρί που τον έδιωξαν, τον Μιραλάς, τον Τζεμπούρ και τον Φουστέρ, μόνο και μόνο επειδή οι αμέσως επόμενοι είναι ο Φετφατζίδης και ο Χαβίτο. Και τώρα ετοιμάζεται να πάρει και τον Μόνχε για βασικό, περισσότερο από απελπισία, αφού ο παίκτης του Ολυμπιακού Βόλου είναι ίδια και χειρότερη περίπτωση σε σχέση μ' εκείνους που υπάρχουν.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ και το μεγάλο φετινό πρόβλημα του Ολυμπιακού, την ώρα που οι περισσότεροι ψάχνουν (ως συνήθως) τη λύση σε κάποιους που δεν παίζουν ή θα μπορούσαν, κατά την άποψή τους, να βρίσκονται στην ομάδα.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ το πολυβασανίζουν: η ομάδα το καλοκαίρι χρειαζόταν τρεις πρωτοκλασάτες μετεγγραφές το πολύ. Εναν τερματοφύλακα, έναν αμυντικό χαφ και ένα δεξί χαφ από τη στιμγή που είχε αποφασιστεί να μείνει ο Ριέρα. Ολη η άλλη ομάδα μπορούσε να συνεχίσει και φέτος για να κρατήσει και την απαραίτητη ομοιογένεια. Αντί γι' αυτό πήρε δύο τερματοφύλακες, που είναι αμφίβολο αν κάνουν για τη βασική ενδεκάδα (Κοστνάντσο, Δασκαλάκης), δύο αμυντικούς χαφ της τελευταίας στιγμής που δεν έχουν προλάβει ακόμη να προσαρμοστούν (Μακούν, Ορμπάιθ) και άλλους οκτώ (Γέστε, Φέισα, Γκρμπιτς, Αμπντούν, Παπάζογλου, Χαβίτο, Μαρκάνο, Κάταϊ) που δεν στέκονται με τίποτα βασικοί και μένουν μεταξύ πάγκου και εξέδρας ή παίζουν αναγκαστικά. Οπου να 'ναι έρχονται και ο Μόνχε με τον Ζαραδούκα!