Αν ήταν δεοντολογικά ορθό, τον ίδιο τίτλο θα έβαζα και πάλι για τη νέα ερασιτεχνική ήττα της ΑΕΚ από τη Στουρμ Γκρατς. Γιατί δεν χρειάζεσαι καμία σούπερ ποιότητα, ούτε καν έντεκα παίκτες, για να κερδίσεις τη μακράν χειρότερη ομάδα του Γιουρόπα Λιγκ, η οποία έκανε χθες την πρώτη της ευκαιρία στο 81' κι έφτασε στην ανατροπή με δύο γκολ σε... στυλ περιπάτου, στο 87' και στο 92' (από τον χοντρο-Χάας)...
Ειλικρινά με τον Χιμένεθ σηκώνω τα χέρια ψηλά, αφού τόσο μέσα από το σύνολο των αγώνων της ΑΕΚ όσο και των εξειδικευμένων επιλογών του δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει, πώς και γιατί το παίζει. Είναι εμφανές πλέον πως οι «κιτρινόμαυροι» από τακτικής άποψης δεν ξέρεουν τι να κάνουν για να προσαρμοστούν στις κατά καιρούς... αλχημείες του.
Ποιο σύστημα να πρωτοδουλέψουν και να το αφομοιώσουν όταν μάλιστα στην τελική ο Μανόλο μάλλον κάνει επιλογή παίκτων ανά παιχνίδι και όχι συστήματος. Κάπως έτσι πρέπει να προέκυψε χθες και το 4-1-4-1, με τους Γκουντγιόνσεν και Γκερέιρο να... βασανίζονται σε χώρους που μόνο αν ήθελε κάποιος να τους τιμωρήσει θα τους έβαζε...
Το χειρότερο για την ΑΕΚ είναι πως διαθέτει παίκτες που μέσα στο ματς δεν έχουν στόχο και ποδοσφαιρική λογική. Αν βρέθουν σε καλή μέρα, έχει καλώς... Κι αυτό ασφαλώς είναι ένα... επίτευγμα που φέρει την υπογραφή του Χιμενέθ. Μαζί με πολλά άλλα φυσικά που κανονικά θα έπρεπε να τον οδηγήσουν από χθες βράδυ στην εθελουσία έξοδο. Το νέο «χτύπημα» με την τελείως λάθος αλλαγή του Λεονάρντο και κυρίως η αιτιολογία της από τον Ισπανό («συνήθως μου ζητάει αλλαγή στο 65'») δείχνει πόσο επικίνδυνος είναι (ακόμη κι αν αποτελεί προϊόν προπονητικής ανικάνοτητας και υπέρμετρου εγώ).
Πηγή: Goal