Γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος.

Ο Γιώργος Δώνης όμως, που ξέρει όσο κανείς την ομάδα και τις δυνατότητές της, έριξε το σύνθημα της ανασύνταξης θαρρείς και ο Ατρόμητος είχε ηττηθεί το Σάββατο από τον Παναιτωλικό.

Πρόκειται για κίνηση που έχει την εξήγησή της: Ο Ελληνας τεχνικός βλέπει τους ποδοσφαιριστές του να αδυνατούν να διασπάσουν καλά οργανωμένες άμυνες ακόμα και σε διαστήματα που έχουν συνεχώς την μπάλα στα πόδια τους. Συνέβη και το Σάββατο. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Ατρόμητος με μία και μισό ευκαιρία πέτυχε ένα γκολ. Μόνο όταν ο αντίπαλος έδωσε πολλούς χώρους μετά το 2-0, οι Περιστεριώτες κατάφεραν να μπουν με αξιώσεις στην περιοχή.

Ο Δώνης δεν είναι αφελής και φρόντισε αμέσως να ρίξει τους τόνους. Παραδέχθηκε, δε, και ο ίδιος ότι η ομάδα του δεν έχει σωστή κίνηση στην επίθεση για να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Επίσης υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα που χρειάζεται λύση. Να μπουν και οι άλλοι παίκτες της επίθεσης και της μεσαίας γραμμής στην εξίσωση του σκοραρίσματος. Διότι όταν ο εξαιρετικός Μήτρογλου σιγήσει (θα υπάρξουν παιχνίδια που θα γίνει και αυτό) θα πρέπει να βρεθεί άλλος για να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Το διάστημα της διακοπής φαντάζει ιδανικό για επιπλέον δουλειά του προπονητικού επιτελείου με τους παίκτες που είναι επιφορτισμένοι με το δημιουργικό κομμάτι. Και λογικά εκεί θα πέσει το βάρος του Γιώργου Δώνη. Στο πως δηλαδή θα ξεμπλοκαριστεί η δημιουργική ικανότητα των παικτών του έτσι ώστε η ομάδα του να βρει και άλλους τρόπους να απειλεί τους αντιπάλους γκολκίπερ. Διότι σε διαφορετική περίπτωση ο Ατρόμητος θα πέσει σε μία μεγάλη παγίδα. Να καταληφθεί από την ασθένειας της Μήτρογλου-εξάρτησης και όλοι να ψάχνουν το νεαρό φορ με όλους τους πιθανούς τρόπους. Μιλώντας για τον Μήτρογλου είναι σαφές και το εξής: Ούτε στο 60% της απόδοσής του δεν έχει φτάσει το παιδί αυτό. Και όταν μάθει να κινείται καλύτερα στο γήπεδο (και να γκρινιάζει λιγότερο) θα εξελιχθεί σε φορ-δυναμίτη. Αλλωστε το καπέλο του το έβγαλε μέχρι και ο Ανρί Καμαρά που έχει παίξει ποδόσφαιρο σε υψηλότερο δυνατό επίπεδο.

Για το τέλος μία παρατήρηση για δύο ποδοσφαιριστές που σπανίως θα δουν τα ονόματά τους στα πρωτοσέλιδα. Ο Σωκράτης Φυτανίδης και ο Φρανσίσκο Ζουέλα, αμφότεροι νεοαποκτηθέντες, έχουν εξελιχθεί σε παίκτες-κλειδιά. Ο πρώτος προσδίδει σιγουριά και εμπειρία στην άμυνα, ο άλλος χαρίζει απίστευτη ηρεμία στο κράτημα της μπάλας και αποτελεσματικότητα στο μαρκάρισμα (όταν αγωνίζεται στα χαδ). Η δουλειά τους δεν φαίνεται καλά με γυμνό μάτι αλλά ο Δώνης τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση.

ΥΓ1. Σε μία λαϊκή συνοικία όπως το Περιστέρι το να βρίσκονται 3500 άνθρωποι στο γήπεδο σε αντιεμπορικό παιχνίδι εν καιρώ σαρωτικής οικονομικής κρίσης είναι παράσημο για τον Ατρόμητο. Και ας παραπονιέται ο Γιώργος Σπανός που θέλει γεμάτο γήπεδο.

ΥΓ2. Ας μην περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι το ρόστερ του Ατρομήτου είναι εντελώς νέο κατά 50%. Από τη μία στιγμή στην άλλη δεν γίνονται θαύματα. Αν και η συγκομιδή των εννέα πόντων δείχνει ότι η συνοχή του συνόλου έχει ήδη κατακτηθεί. Μένει να μπουν στο κάδρο και οι αυτοματισμοί.

Πηγή: contra.gr

Μήτρογλου Ατρόμητος Superleague Ολυμπιακός