Γράφει ο Βασίλης Παπανικολάου...

Ερωτάται λοιπόν το «Φάντομ», αμέσως μόλις τόλμησε να πει δυο λόγια συμπαράστασης για τον Κοστάνσο: «Και πώς κρίνετε το γεγονός ότι τα τρώει απ’ την κλειστή γωνία;». Εκεί ήταν που χάρηκα τον μεγάλο πρώην διεθνή τερματοφύλακα.

Προς απογοήτευση (προφανώς) του ρεπόρτερ, ο Σαργκάνης απάντησε με τον ίδιο τρόπο που θα απαντούσε ο κάθε δάσκαλος στον μαθητή που νομίζει ότι τα ξέρει όλα: «Δεν υπάρχουν ανοιχτές και κλειστές γωνίες στο ποδόσφαιρο. Μετράει η απόσταση που γίνεται το σουτ, η δύναμη που έρχεται η μπάλα και η θέση του παίκτη που σουτάρει». Δεν ήμουν παρών αλλά πιστεύω ότι ο ρεπόρτερ θα έμεινε στήλη άλατος, αφού προφανώς άλλα πράγματα περίμενε να ακούσει.

Η σωστή απάντηση στην Ελλάδα είναι ότι όποιος τρώει γκολ στην «κλειστή γωνία» πρέπει αυτομάτως να αλλάζει δουλειά ή να περνάει στην εφεδρεία. Κάτι που σύμφωνα με τους «ειδικούς» της κερκίδας, σύντομα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται ο Κοστάνσο. Και που τα είπε όμως ο Σαργκάνης, υπάρχουν πολλοί που θα δώσουν βάση σε αυτά που λέει ο Σαργκάνης; Οχι βέβαια. Θα εξακολουθήσουν να κουβαλάνε τις θεωρίες του 1960 περί «κλειστής γωνίας» και τερματοφυλάκων οι οποίοι «τα τρώνε όρθιοι». Λες κι αν το γκολ μπει απ’ την «ανοιχτή γωνία» ή ο αν ο γκολκίπερ πέσει για τα μάτια του κόσμου το ίδιο γκολ θα μετρήσει μισό.
Ναι, λοιπόν. Ο Κοστάνσο τρώει γκολ και απ’ την κλειστή γωνία αλλά και όρθιος. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι ένας καλός τερματοφύλακας, έστω και λίγο γκαντέμης, όπως τον χαρακτήρισαν επιτυχημένα κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού. Διότι παίζει και αυτό στο ποδόσφαιρο.

Με τον Νικοπολίδη κάτω από τα δοκάρια, το πιθανότερο είναι ότι το σουτ του Μαρσελίνιο θα τράνταζε το δεξί δοκάρι (της κλειστής γωνίας) και θα κατέληγε άουτ. Με τον ΠΑΟΚ, αν έκανε την ίδια απόκρουση ο Αντώνης σε κόρνερ του Γκαρσία, η μπάλα θα χτυπούσε πρώτα στο γόνατο του Μέλμπεργκ, μετά στη μύτη του Μαρκάνο και εν τέλει στο πρόσωπο του Μπαλάφα, προτού καταλήξει στις διαφημιστικές πινακίδες. Αμφιβάλλει κανείς;

Για να το σοβαρέψουμε όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε τα γεγονότα όπως έχουν. Ολα τα γεγονότα όμως και απ’ την αρχή τους. Ο Κοστάνσο είναι απ’ τους καλύτερους «ελεύθερους» τερματοφύλακες που θα μπορούσε να αποκτήσει ο Ολυμπιακός. Και το «ελεύθερος» έχει πολύ μεγάλη σημασία. Διότι συνυποψήφιος του Κοστάνσο για την ίδια θέση ήταν ο Καμενί, ο οποίος κόστιζε γύρω στα 5 εκατ. και οι γκάφες του έχουν αφήσει εποχή.

Ειδάλλως, για πολύ καλό τερματοφύλακα τα λεφτά ξεφεύγουν πολύ (προσεγγίζουν τα 7-8 εκατ.) και τέτοιες δυνατότητες για τη συγκεκριμένη θέση δεν υπήρχαν, και ίσως να μην υπάρξουν ποτέ στον Ολυμπιακό. Αυτή είναι η αλήθεια.
Υποστηρικτής του Κοστάνσο (φυσικά) δεν πρόλαβα να γίνω, αλλά όπως και αρκετοί άλλοι είμαι διατεθειμένος να περιμένω να τον κρίνω μετά από δυο τρεις σωτήριες επεμβάσεις που σύντομα (και αναπόφευκτα) θα κάνει. Αν δεν ανέβει κατακόρυφα ούτε έπειτα απ’ αυτές, τότε θα τον κρίνουμε διαφορετικά.

Πηγή: Εξέδρα

Κοστάντσο Superleague Ολυμπιακός