Από τη μία το γεγονός ότι παρά την πληθώρα των μεταγραφών οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί ακόμα το μεγάλο όνομα δεν το είχαν δει και ο Ορμπάιθ σίγουρα δεν ήταν τέτοιο. Από την άλλη δύο σοβαροί τραυματισμοί τον είχαν αναγκάσει να κάνει βήματα προς τα πίσω.

Ο Πάμπλο Ορμπάιθ όμως όχι μόνο τελικά αποκτήθηκε, καθώς ο Ερνέστο Βαλβέρδε που είχε δουλέψει μαζί του δύο χρόνια στο «Σαν Μαμές» έβαζε το χέρι του στη φωτιά γι' αυτόν, αλλά πήρε τη φανέλα βασικού δικαιώνοντας απόλυτα τον προπονητή του. Από τους καλύτερους «ερυθρόλευκους» στα τέσσερα ματς που έπαιξε, δεν χρειάζεται να κάνει το εξεζητημένο για να ξεχωρίσει. Ομως το ρόλο που του έχει ανατεθεί τον παίζει άριστα.

Αν ήταν ηθοποιός θα διεκδικούσε σίγουρα το Οσκαρ Β' αντρικού ρόλου, ποτέ πρώτου. Δεν έχει μάθει άλλωστε να είναι πρωταγωνιστής, αλλά ένας εργάτης που παίζει για το σύνολο. Και όταν ήταν πιτσιρικάς στην Οσασούνα και όταν ήταν βασικός και αναντικατάστατος στην ομάδα που αγάπησε και τον αγάπησαν, την Μπιλμπάο. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι ούτως ή άλλως ένας προπονητής που ποντάρει σε παίκτες σαν τον Ορμπάιθ ή σαν τον Φουστέρ.

Σε αυτούς που δεν γεμίζουν το μάτι, αλλά που αποτελούν χρήσιμα γρανάζια σε μια μηχανή. Ηρεμος, επαγγελματίας, εργάτης, ήσυχος έξω από τα γήπεδα, χωρίς να προκαλεί. Χάρη στην εργατικότητά του, τον επαγγελματισμό του αλλά και στο ταλέντο του ο Ορμπάιθ κατάφερε να γίνει εκ των στυλοβατών της Αθλέτικ στα χρόνια που αγωνιζόταν στο Μπιλμπάο. Αλλωστε και ως παίκτης ο Βαλβέρδε τέτοιος ήταν και με αυτήν τη λογική φόρεσε και τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.

Ο Ορμπάιθ αμφισβητήθηκε. Γράφτηκε ότι δεν είναι ο... σκύλος που θα ήθελε ο Ολυμπιακός για τη θέση του αμυντικού χαφ. Ομως στην πορεία όχι μόνο αποδείχτηκε «σκύλος», αλλά και μάλιστα σπάνιας ράτσας όπως αυτή που γεννήθηκε στην πατρίδα του την Ισπανία και από εκεί ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Αμερική, η Dogo Canario.

Ο ίδιος βέβαια δεν είναι από τα Κανάρια Νησιά, αλλά από τη Βασκονία, αυτό όμως τον εμποδίζει να έχει τα ίδια... χαρακτηριστικά με αυτά. Πιστός, φύλακας, αθόρυβος, εξαιρετικά δυνατός, δεν απομακρύνεται ποτέ από τη βάση του και το χώρο που έχει αναλάβει να φυλάει. Ο,τι δηλαδή κάνει ο Ορμπάιθ μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ακολουθώντας μέχρι κεραίας τις εντολές του Βαλβέρδε. Οπως δηλαδή ένας σκύλος σπάνιας ράτσας.

Πηγή: Goal

Ορμπάιθ Superleague Ολυμπιακός