Περί... Τσάκα

Είναι μια άποψη κι αυτή ιδιαίτερα σεβαστή, ειδικά όταν συνυπογράφεται από ποδοσφαιριστές - τοτέμ της παναθηναϊκής ιστορίας, όπως ο Μίμης Δομάζος, ο Βασίλης Κωνσταντίνου και ο Κώστας Ελευθεράκης που είναι μέλη του συμβουλίου.

Αν ο Τσάκας ήταν τριάντα κιλά πιο αδύνατος και κυκλοφορούσε με κοστούμι και γραβάτα, υποθέτω πως όλοι θα τον έπαιρναν πολύ πιο σοβαρά και δεν κατέφευγαν σε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς, ό,τι κι αν έλεγε στις περαντζάδες που κάνει στα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες.

Λαλίστατοι υπάρχουν κι άλλοι πολλοί στην ποδοσφαιρική μας ζωή, αλλά οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι πιο κυριλέ, γι' αυτό και αντιμετωπίζονται αναλόγως, πλην του τιτανομέγιστου και γιγαντοτεράστιου Νίκου Αλέφαντου, που είναι από μόνος του μια ολόκληρη κατηγορία.

Το ότι ο Τσάκας δεν είναι χαρισματικός στην εμφάνιση, δε νομίζω να λέει κάτι. Τουλάχιστον όχι όσα θέλουμε εμείς να λέει, εγκλωβισμένοι σε μια πολύ πιο «καθωσπρέπει» λογική. Η φυσιογνωμία δεν πρέπει να δημιουργεί προκατάληψη.

Για παράδειγμα, αν δεις σε μια ταβέρνα όρθιο τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, εύκολα σηκώνεις το χέρι και του ζητάς να σου φέρει στο τραπέζι δυο κιλά παϊδάκια κι ένα καφάσι μπίρες. Η φιγούρα του παραπέμπει ευθέως σε ταβερνιάρη και μιλάμε για έναν προπονητή που έχει κατακτήσει Παγκόσμιο Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ, όχι κανέναν τυχαίο.

Ότι μιλάει πολύ ο Τσάκας, μιλάει, αλήθεια είναι. Όπως το ίδιο αληθές είναι ότι αυτά που λέει δεν έχουν μέτρο και δίνουν ατάκες για επιθεώρηση. Είναι όντως μια φιγούρα αταίριαστη με την εικόνα που απαιτεί ένα τόσο μεγάλο deal, στο οποίο παίζεται το άμεσο μέλλον μιας τεράστιας ομάδας όπως ο Παναθηναϊκός και στήνεται ένας χορός δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, με ντεσού ένα μυστηριώδη πρίγκιπα από τη Σαουδική Αραβία.

Μαζί μ' αυτά, γεγονός είναι ότι ο τρόπος που χειρίστηκε στην υπόθεση από την πλευρά του είναι εντελώς ερασιτεχνικός. Ούτε στο σινεμά δε κλείνονται έτσι οι συμφωνίες και ο ανορθόδοξος τρόπος που προσέγγισε τον Παναθηναϊκό, δικαίως έδωσε από την αρχή λαβή για σχόλια και καχυποψία.

Είναι όμως ένας λαϊκός (με την καλή την έννοια) τύπος και συμπεριφέρεται έτσι όπως νιώθει. Δεν προσπάθησε να μπει σε πιο στενό κοστούμι για να ταιριάζει με το περιβάλλον κι αυτό του δίνει ένα credit αυθεντικότητας. Φανταστείτε τον ίδιο άνθρωπο ντυμένο στην τρίχα και κόντρα ξυρισμένο. Αυτή η εικόνα θα ήταν τόσο αταίριαστη με το προφίλ του, που σίγουρα θα έδινε τροφή για ακόμα περισσότερα σχόλια.

Τον κάθε άνθρωπο πρέπει να τον μετράμε με τα μέτρα του και όχι τα δικά μας. Προτιμώ έναν Τσάκα χειμαρρώδη όπως ακριβώς τον βλέπουμε, παρά έναν Τσάκα μεταμφιεσμένο σε κάτι που δεν είναι στην καθημερινότητά του. Είναι πιο αυθεντικός έτσι κι ας τον παίρνουν ορισμένοι στο ψιλό, λες και οι ίδιοι μεγάλωσαν μεταξύ Οξφόρδης και Σορβόνης. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα λιγάκι αλλιώς. Τέτοιου είδους πληθωρικές φυσιογνωμίες τις κατατάσσουμε στην κατηγορία «λαϊκοί ήρωες» και ξεμπερδεύουμε.

Τώρα το αν προσβάλλει ο Τσάκας τον Παναθηναϊκό, είναι μεγάλο θέμα συζήτησης. Δεν κατηγορώ αυτούς που το πιστεύουν αλλά από την άλλη, ευχαρίστως να συζητήσουμε αν τον προσβάλλει λιγότερο ή περισσότερο από τους αγαπημένους μας πολυμετόχους, έτσι όπως ξεκατινιάζονται τρία χρόνια τώρα σε δημόσια θέα. Κι αυτοί δεν είναι τσάκες. Τυγχάνει να προέρχονται από ένα άλλο κόσμο πολύ πιο «καθωσπρέπει» και να έχουν στη ζωή του Παναθηναϊκού θέσεις ευθύνης, που επιβάλλουν πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα απ' όση έδειξαν οι περισσσότεροι τελικά.

Ο Τσάκας τι είναι; Ένας περαστικός που είδε φως και μπήκε. Αν ήταν οι αγαπημένοι μας πολυμέτοχοι όσο έπρεπε σοβαροί, να είστε σίγουροι ότι δεν θα του άφηναν χώρο για να πλησιάσει. Και στο φινάλε - φινάλε, ας κάνει αυτός το deal που μπορεί να βγάλει τον Παναθηναϊκό από το αδιέξοδο κι ας τον δούμε να έρχεται στο γήπεδο με καμήλα και κελεμπία. Η μισή ντροπή δική του και η μισή δική μας. Αν όμως ο Παναθηναϊκός οδηγηθεί στο Πρωτοδικείο και στην άκρη του γκρεμού, αυτό θα είναι πραγματική προσβολή και μεγάλο καραγκιοζιλίκι.

Πηγή: leoforos.gr