Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα να πέσουν οι τόνοι; Το ματς στην Γεωργία την Τρίτη είναι δύσκολο. Με μια ήττα μπορεί να χυθεί η καρδάρα με το γάλα. Και τότε η πίκρα θα είναι τεράστια. Θα νιώσουμε όλοι σα να μας πήρανε το γλυκό μέσα από τα χέρια, ενώ δεν θα υπάρχει περιθώριο να διορθωθεί το κακό.

Εμείς οι Έλληνες όταν πηγαίνουμε κάπου στριμωγμένοι, τα καταφέρνουμε. Όπως έγινε με την Κροατία, που πολλοί φοβόντουσαν το παιχνίδι. Επειδή, λοιπόν, πολλές φορές την πατάμε όταν έχουμε υπεραισιοδοξία, γι’ αυτό καλό θα είναι αυτή τη φορά να πάρουμε τα μέτρα μας. Και ειδικά μέσα στην εθνική να υπάρξει συγκέντρωση απόλυτη για τον αγώνα με την Γεωργία. Να μην παρασυρθούν, δηλαδή, οι διεθνείς από τον Τύπο και τον κόσμο.

Η ομάδα του Κετσπάγια δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Ούτε χρειάζεται το πριμ των Κροατών για να γίνει επικίνδυνη ή τα όποια… απωθημένα μπορεί να έχει ή να μην έχει ο Τιμούρ από την θητεία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Θέλετε λίγο να δούμε τι έχει κάνει μέχρι τώρα στον όμιλο η αντίπαλος της εθνικής μας;

Κατ’ αρχήν, έχει χάσει μόνο ένα ματς εντός έδρας. Αυτό από την Λετονία (0-1). Με το Ισραήλ έφερε λευκή ισοπαλία, την Μάλτα και την Κροατία (!) τις κέρδισε με το ίδιο σκορ (1-0). Εκτός έδρας μέτρησε τρείς ισοπαλίες με το ίδιο σκορ (1-1) και δυο ήττες στο γκολ από Κροατία και Ισραήλ.

Τα αποτελέσματα, λοιπόν, δείχνουν ότι η Γεωργία μπορεί να προκαλέσει ζημιές. Είναι σκληρό καρύδι. Μην ξεχνάμε πως η εθνική μας γκέλαρε στο εντός έδρας ματς. Κι όπως σωστά λέει ο Σάντος από την πρώτη στιγμή «τα πανηγύρια να αρχίσουν με το που εξασφαλιστεί η πρόκριση και μαθηματικά, όχι από τώρα».

Euro 2012 Εθνική Ελλάδας