Περίοδος 1997/98 για τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Το παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας ανάμεσα στους "κιτρινόμαυρους" και στη ρωσική ομάδα λήγει ισόπαλο με το τελικό αποτέλεσμα να είναι 0-0 και όλα θα κρίνονταν στη ρεβάνς της Μόσχας.
Ήταν 19 Μαρτίου του 1998. Παρά τη «λευκή» ισοπαλία του πρώτου αγώνα, η ΑΕΚ πιστεύει πως μπορεί να προκριθεί στα ημιτελικά του θεσμού. Τα πράγματα, όμως, δεν ξεκινούν καλά για την ελληνική ομάδα. Οι γηπεδούχοι ανοίγουν το σκορ, ωστόσο, η "Ένωση" δεν είχε πει την τελευταία της λέξη, καθώς ισοφαρίζει με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Κοπιτσή σε 1-1, το οποίο της έδινε και την πρόκριση.
Από εκεί και πέρα η Λοκομοτίβ, έχοντας και το πλεονέκτημα παίζοντας στην έδρα της, πιέζει ασφυκτικά τους «κιτρινόμαυρους» χάνοντας πολλές ευκαιρίες. Ο Ατματσίδης όμως βρίσκεται σε μεγάλη βραδιά κρατώντας με "νύχια και με δόντια" την πρόκριση στα ημιτελικά για την «Ένωση».
Η ομάδα του Ντουμιτρίου προσπαθούσε να διατηρήσει το αποτέλεσμα ή και να πετύχει ακόμα και σ' ακόμα ένα γκολ. Και παραλίγο να το κάνει. Ο Σέμπουε, μετά από άδειασμα δύο αμυντικών, και τη "στρώνει" στον Νικολαΐδη, ο οποίος βρισκόταν στο ύψος της άσπρης βούλας. Ο τελευταίος, το μόνο που έπρεπε να κάνει είναι ένα σουτ. Ωστόσο, ήταν τόσο αδύναμο που ο αμυντικός της Λοκομοτίβ Μόσχας τη διώχνει πάνω στη γραμμή. Και όλα αυτά στο 90'!
Δεν έφτανε μόνο αυτό. Λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του ματς που θα έστελνε την ΑΕΚ στους «4» του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ήρθε η... πανωλεθρία. Στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, ο Γκουρένκο στέλνει την μπάλα στα δίχτυα της "Ένωσης" στέλνοντας τους Ρώσους στα ημιτελικά (2-1).
Ταυτόχρονα, ο Νικολαΐδης χαρακτηρίζεται ως ο μοιραίος παίκτης των "κιτρινόμαυρων" εξαιτίας της ευκαιρίας που είχε χάσει δύο λεπτά πριν. Η σκληρή κριτική που είχε δεχτεί εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα «σκληρή» τόσο από τον Τύπο όσο και από τους φιλάθλους της ομάδας.
Μάλιστα, ο πρώην πρόεδρος της ΑΕΚ, σε πρόσφατη συνέντευξή του, αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο ματς. Χαρακτηριστικά, είχε πει: «Υπήρχε ένα κλίμα μετά το ματς, κυρίως επειδή έχασα μια ευκαιρία καλή για να κερδίσουμε, έτσι την έχω στο μυαλό μου. Οι ΑΕΚτζήδες την έχουν ως μια ευκαιρία που δεν χάνεται, αλλά έχω χάσει πολύ πιο εύκολες. Αλλά υπήρχε πολύ αρνητικό κλίμα, το ένιωθα. Νομίζω ότι όλοι ήθελαν να φύγω, ότι ήμουν ο μοναδικός υπεύθυνος για τον αποκλεισμό και ότι δεν με ήθελαν.
Αυτό ένιωθα. Ίσως ήταν άδικο, ίσως ήταν για λίγο. Για 2-3 βδομάδες, αλλά δεν το σκεφτόμουν αλλιώς. Δεν το σκέφτηκα ως αχαριστία. Κατ’ αρχήν, στις εφημερίδες είχε γραφτεί ότι δεν με ένοιαζε, ότι στην επιστροφή έκανα πλάκα, γελοιότητες. Όλος ο κόσμος ήθελε να πάμε στους «4» και εγώ δεν ήθελα... Ή φταίω εγώ που έχασα την ευκαιρία και όχι όλη η ομάδα που καθόμασταν απέναντι σε μια μέτρια ομάδα, τα τελευταία 10 λεπτά δεν βγήκαμε από το τέρμα μας.
Το θεώρησα άδικο όλο αυτό. Δεν μπορεί να φταίει ένας ποδοσφαιριστής που έχασε μια ευκαιρία σε ένα ματς και να δέχεται τρομερή κριτική απ’ όλο τον Τύπο. Δεν είναι μόνο ο Τύπος, είναι και οι συμπαίκτες, όλοι και η διοίκηση της ΑΕΚ δεν είχε κανένα πρόβλημα...»
Στον συγκεκριμένο αγώνα, αναφέρθηκε επίσης και ο Νίκος Κωστένογλου, οποίος τότε ήταν παίκτης της «Ένωσης». «Θυμάμαι ότι βρισκόμασταν στο τέλος των καθυστερήσεων και ρωτούσα συνεχώς τον διαιτητή πότε θα σφυρίξει τη λήξη... Μετά ήρθε η καταστροφή! Δεν μπορώ να σας περιγράψω, ακόμα και σήμερα, την απογοήτευση που νιώσαμε εκείνη τη βραδιά. Το ταξίδι της επιστροφής στην Αθήνα, ήταν μια Οδύσσεια, χωρίς τελειωμό», υποστήριξε ο τεχνικός της ΑΕΚ.
ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:
ΛΟΚΟΜΟΤΙΒ: Νιγκατούλιν, Σολομάτιν, Χαρλάτσεφ, Αριφούλιν, Τσουγκαϊνοφ, Γκουρένκο, Τσερεβτσένκο, Μαμίνοφ, Γκάρας, Λοσκόφ (Τζανάσια 25'), Κοσολάποφ
ΑΕΚ: Ατματσίδης, Καραγιάννης, Κασάπης, Μανωλάς, Μαχαιρίδης (67’ Ντόμπος), Γκρέταρσον, Μαλαδένης, Σαβέβσκι, Κοπιτσής (63’ Σέμπουε), Μαρτσέλο, Νικολαΐδης. Πηγή: sday.gr