Γράφει ο Στράτος Σεφτελής...

Ακριβώς από τότε που στην «κιτρινόμαυρη θεά» άρχισε να χάνεται σταδιακά η σοβαρότητα. Και μαζί υποβαθμιζόταν, αργά αλλά σταθερά, η αγωνιστική της ποιότητα. Από τότε που η Ενωση πέρασε στα χέρια του κ. Τροχανά ξεκίνησε ένας ιδιότυπος και μακρόσυρτος στον χρόνο «χορός του Ζαλόγγου», που έφερε τον προσφυγικό σύλλογο σε σημεία αξιολύπητα.

Οχι, δεν είναι το 1-3 από τον ΟΦΗ η αιτία της πλήρους απογοήτευσης στην οποία έχει περιέλθει πλέον ο κόσμος του «Δικεφάλου». Είναι η ευκολία με την οποία δέχεται πλέον η ΑΕΚ τις «τριάρες». Σαν να είναι κάτι το φυσιολογικό. Σαν να έχει συμβιβαστεί με τη μιζέρια. Για να φτάσει σε αυτό το χάλι μεσολάβησαν πολλά και πολλοί. Κάτι σαν αργός θάνατος! Σαν μια μανία αυτοκαταστροφής.

Μέχρι το γήπεδό της γκρέμισε, υπερεκτιμώντας την ικανότητά της να επηρεάσει τους πολιτικούς (ώρα τους καλή), περισσότερο από τον πολυπράγμονα Κόκκαλη... Και έμεινε χωρίς γήπεδο, χωρίς ομάδα, χωρίς όνειρα! Το τελευταίο είναι το πιο οδυνηρό, αφού έτσι θα μείνει και χωρίς κόσμο. Αυτό θα είναι το τέλος της. Γι' αυτό πρέπει οπωσδήποτε να δοθεί όραμα στην ΑΕΚ. Κάτι που προϋποθέτει σοβαρότητα...

Πηγή: Εθνοσπόρ

Κωστένογλου ΑΕΚ Superleague