Αναλυτικά οι δηλώσεις του στη "SportDay":
Έχεις κατακτήσει τα πάντα στα 24 σου με την Μπαρτσελόνα. Υπάρχει πια κάτι που να αποτελεί κίνητρο για σένα μόλις μπαίνεις στο γήπεδο;
«(Σ.σ.: γελάει) Κάθε φορά που παίζω μπάλα για μένα είναι ένα κίνητρο. Κάθε φορά που κερδίζω επίσης. Που σκοράρω. Πλέον για μένα το ποδόσφαιρο είναι πάθος, χόμπι. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. Οπότε δεν τίθεται θέμα κορεσμού».
Κάθε παιχνίδι που περνάει και δεν έχεις καταφέρει να σκοράρεις πιστεύεις ότι δεν έχεις κάνει τη δουλειά σου;
«Οχι, σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αυτό. Για μένα προέχει το ομαδικό συμφέρον και όχι η ατομική προβολή. Εξάλλου, δεν είναι λίγα εκείνα τα παιχνίδια που έχω ευχαριστηθεί τον εαυτό μου δίχως να έχω σημειώσει ένα γκολ και η Μπαρτσελόνα να έχει κερδίσει. Οπότε...».
Ο Λιονέλ κάνει κριτική στον Μέσι για την αγωνιστική του συμπεριφορά σε κάθε αγώνα;
«Ο μεγαλύτερος κριτής είναι ο εαυτός μου! Πάντα βλέπω και ξαναβλέπω τα παιχνίδια μου. Το βίντεο παίρνει φωτιά, προκειμένου να εντοπίσω τα λάθη μου και "παγώνω" την εικόνα για να ερμηνεύσω τις κινήσεις μου στο γήπεδο. Φυσικά στην προσωπική μου βελτίωση σημαντικό ρόλο έχει παίξει και ο προπονητής μου, Πεπ Γκουαρντιόλα, ο οποίος έπειτα από κάθε αγώνα μού εξηγεί τι έκανα σωστά και τι λάθος. Από τα πρώτα άτομα που μιλάω για τον αγωνιστικό μου εαυτό είναι ο πατέρας μου. Και αυτός με επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, μια και έχω εμπιστοσύνη στο ποδοσφαιρικό του κριτήριο».
Το ρεπερτόριό σου στις ντρίμπλες και τους ελιγμούς δεν έχει προηγούμενο. Αλήθεια, είναι κάτι που σου βγαίνει ενστικτωδώς ή είναι προμελετημένο;
«Πρόκειται για ενέργειες που πρέπει να κάνεις σε κλάσματα δευτερολέπτου. Οπότε λειτουργείς περισσότερο με το ένστικτο και λιγότερο με τη λογική. Εκείνο που έχω ως στόχο, για να έχω περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στις προσπάθειές μου, είναι να βρίσκω τον αντίπαλο στο “ένας εναντίον ενός”. Τα υπόλοιπα μου βγαίνουν στο γήπεδο».
Το σενάριο είναι μακρινό. Εξάλλου, το συμβόλαιό σου με την Μπαρτσελόνα εκπνέει το 2016. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να σε δούμε με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης;
«Ποτέ, μα ποτέ. Με όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα πήγαινα στη Ρεάλ! Η Μπαρτσελόνα είναι η ζωή μου. Η Βαρκελώνη το σπίτι μου. Μόνο αν η ομάδα μου έκρινε ότι δεν ταιριάζω στο αγωνιστικό της προφίλ και εγώ δεν έμενα ευχαριστημένος με την εικόνα μου, θα αποχωρούσα...».
Τελικά, αυτή η Μπαρτσελόνα πού θα σταματήσει; Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της;
«Δεν ξέρω πού θα σταματήσει η Μπαρτσελόνα, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι διασκεδάζουμε σε κάθε μας παιχνίδι. Το ζούμε στο 100%. Μυστικό της επιτυχίας; Το οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια. Οπως άλλες παρέες φίλων πάνε για καφέ, έτσι νιώθουμε και εμείς μόλις μπαίνουμε στο γήπεδο. Για μένα είναι πολύ σημαντικό που εδώ και χρόνια έχω τους ίδιους συμπαίκτες. Επί παραδείγματι, με τους Τσάβι και Ινιέστα. Είναι ευλογία, μια και μου κάνουν τη ζωή τόσο απλή».