Μανούρας ο Μιραλάς

Στον αγώνα με τον Αρη, ο Βέλγος έκανε μανούρα στον Μόνχε, για τη φάση του δοκαριού κι εν συνεχεία το χαμένο αριστερό βολέ που κατέληξε άουτ...

Από τις αντιδράσεις μετά το τέλος της φάσης, φάνηκε ότι είχε εκνευριστεί για την πρωτοβουλία του συμπαίκτη του, σε μία φάση που μύριζε γκολ από την αρχή μέχρι το τέλος της, αλλά τελικά αυτό δεν ήρθε.

Ο Μιραλάς δεν τα είχε με τον Μόνχε επειδή δεν του έδωσε τη μπάλα στην αρχή της φάσης, όταν οι ερυθρόλευκοι βγήκαν στην κόντρα σε κατάσταση τρεις εναντίον ...τερματοφύλακα με τον Μόνχε να σκάβει την μπάλα πάνω από τον Γιακούποβιτς για να καταλήξει στο δοκάρι. Ακόμα κι αν είχε παράπονο όμως, ο Βέλγος, κακώς, πολύ κακώς θα είχε διότι σε όλη τη διάρκεια της κούρσας του συμπαίκτη του, ο Μιραλάς είναι οφ σάιντ. Αρα ορθώς, δεν του πάσαρε τη μπάλα, έστω κι αν ο Μόνχε θα έκανε ακριβώς την ίδια επιλογή, ακόμα κι αν δεν ήταν οφσάιντ ο συμπαίκτης του.

Ο Βέλγος τραβούσε τα μαλλιά του, στράβωσε και τα έβαλε με τον συμπαίκτη του για την ενέργειά του να τρέξει και να εκτελέσει αμέσως μετά το δοκάρι και να στείλει τη μπάλα άουτ, αν και ο ίδιος είχε καλύτερη θέση σώματος και αρκούσε απλά να “τσιμπήσει” το τόπι για να το στείλει στο πλεκτό.

Βέβαια, ο ίδιος ο Μιραλάς, γνωρίζει καλά (κι αν όχι θα έπρεπε) ότι στο ποδόσφαιρο συμβαίνουν αυτές οι φάσεις και σε πολλές περιπτώσεις παίκτες, ακόμα και μεγάλης κλάσης, έχουν ενεργήσει με τον ίδιο τρόπο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι σωστό... Είναι τραγικό στην πραγματικότητα, αλλά ο “σκύλος” δεν έχει δει και πολλούς να ασχολούνται με το πρόβλημα αυτό που στο ποδόσφαιρο είναι αρκετά σημαντικό.

Επίσης, ο Μιραλάς είναι ο τελευταίος που θα πρέπει να μανουριάζει και να τα βάζει με συμπαίκτες του, διότι είναι ο πρώτος που βάζει παρωπίδες όταν βλέπει μπροστά του το γκολ.

Ο “σκύλος” είχε αναδείξει το θέμα παλιότερα... Ο Ολυμπιακός νικά, παίζει καλό ποδόσφαιρο, είναι πολύ ισχυρός εντός συνόρων, αλλά κάποιες τέτοιες φάσεις μπορεί να κοστίσουν. Είτε πρωταγωνιστής είναι ο Μιραλάς, είτε ο Μόνχε, είτε ο Τζιμπούρ, είτε ο ...Χατζηπετρής.

Στο κάτω κάτω αν θέλει να πει κάτι ο ένας παίκτης στον άλλον, μπορεί να το κάνει χωρίς να “χτυπιέται” και ήρεμα. Δε χρειάζεται να αντιλαμβάνεται ο καθένας με γυμνό μάτι το “στράβωμα” μεταξύ συμπαικτών. Δεν είναι καλή εικόνα.