Ο Κονστάντσο ήταν μια κάποια λύσις. Του τα φόρτωνες όλα κι έμενες με την λαθεμένη εντύπωση πως τα... υπόλοιπα λειτουργούν μια χαρά.

Φαντάζομαι πως μετά το καρδιοχτύπημα στο «Κλεάνθης Βικελίδης», θα υπάρξουν ψυχραιμότερες σκέψεις.

Συνοπτικά, για να χρησιμοποιήσω με ελαφρά παραλλαγή μια φράση που άκουσα στο Αίγιο το 1981 από τον Βαγγέλη Κουσουλάκη: «Επίθεση φιέστα κι άμυνα χέστα»!

Ο Ολυμπιακός πιέστηκε υποτυποδώς στο πρώτο ημίχρονο παρά το ότι ο Άρης είχε την κατοχή της μπάλας. Η έμπνευση του Πρόμπιερζ να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά φέτος τον Βράνιες ήταν πέρα για πέρα ατυχής. Ο δυναμισμός του Μοντέστο κάλυψε την κακή βραδιά του Ορμπάιθ και έδινε τη δυνατότητα στον πρωταθλητή να «κλέβει» τη μπάλα κερδίζοντας επιθέσεις.

Ο Βιθέντε Μόνχε βοήθησε εξαιρετικά στην ορθολογική ανάπτυξη του παιχνιδιού. Άριστος τακτικά, αδύναμος στο τελείωμα των φάσεων. Σε μια επίθεση που κυριαρχούν οι ατομικές εμπνεύσεις Τζεμπούρ και Μιραλάς ο ορθολογισμός του Μόνχε κρίνεται απαραίτητος.

Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, απαραίτητος για ενενήντα λεπτά φαίνεται πως κρίνεται ο Αριέλ Ιμπαγάσα κι αυτό δεν τιμά τους ερυθρόλευκους. Κάθε φορά που βγαίνει από το γήπεδο ανοίγουν οι διάδρομοι και οι αντίπαλοι πιέζουν ασφυκτικά. Υπάρχει εξήγηση γι' αυτό. Οι δυο προκοισμένοι φορ του Ολυμπιακού έχουν φαίνεται μεγάλη δυσκολία να «γυρίσουν» τη μπάλα οπως θα λέγαμε στο μπάσκετ.

Τις περισσότερες φορές κινούνται μετωπικά πηγαίνοντας σε ατομικές προσπάθειες. Όταν λείπει κι ο Ιμπαγάσα που τους μαλώνει (!) το κακό παραγίνεται.

Το παιχνίδι κρίθηκε στις στημένες φάσεις και στην εναέρια υπεροχή του Ολυμπιακού. Όταν όμως μιλάμε για επίθεση. Γιατί στην άμυνα αποδέχτηκε πως το πρόβλημα ξεπερνά κατά πολύ τα χάλια του Κονστάντσο.

Κι είναι καιρός ο Βαλβέρδε να βρει τρόπους για την αντιμετώπισή του. Ο Ολυμπιακός αμύνεται με αφέλεια και υπεροψία. Το πλήρωσε με τον ΟΦΗ, λίγο έλειψε να το πληρώσει και με τον Άρη. Που έχει παίκτες και έδρα για να ανακάμψει αγωνιστικά και βαθμολογικά.

Πηγή: Sday.gr

Κοστάντσο Superleague Ολυμπιακός