Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας:

Στις λέξεις «Ολυμπιακή φλόγα: Μια θαυμάσια ιδέα του δρος Γκέμπελς» συνοψιζόταν όλη η ουσία της ιδέας του υπουργού του Τρίτου Ράιχ να αναβιώσει δήθεν το αρχαίο πνεύμα αθάνατο, αλλά στην πραγματικότητα να αποδείξει γιατί το όνομά του έμεινε στην ιστορία ως συνώνυμο των καθηκόντων του στη γερμανική και παγκόσμια σκηνή, δηλαδή της προπαγάνδας.

Οντας δαιμόνιος, ο Γιόζεφ Γκέμπελς δεν πήρε τα εύσημα για τη σύλληψη της ιδέας της τελετής αφής στην Ολυμπία και της λαμπαδηδρομίας που ακολουθεί, δίνοντας ως εμπνευστή τον δρα Καρλ Ντιμ. Ομως στο ταξίδι της ιερής φλόγας στο χρόνο αποδεικνύει πως ο δρόμος της από την κατανυκτική ατμόσφαιρα της Ολυμπίας έως το Ολυμπιακό στάδιο του εκάστοτε διοργανωτή είναι στρωμένο με… εμπορεύματα.

Ιεροσυλία; «Ναι», απάντησε η χώρα που γέννησε τους Αγώνες και προσπάθησε, προτού δώσει την ευχή της στο Λος Αντζελες, να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Ετσι, το 1982, κι αφού έπεσε από τα σύννεφα ανακαλύπτοντας πως η λαμπαδηδρομία αποτελεί πεδίον δόξης λαμπρό για τους χορηγούς, η Ελληνική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων κατήγγειλε πως «οι επιχειρήσεις παίρνουν τη θέση των ολυμπιακών λαμπαδηδρόμων» και δυο χρόνια αργότερα το Χόλιγουντ παρέλαβε τη φλόγα χωρίς εκείνη να έχει ταξιδέψει επί ελληνικού εδάφους.

Τώρα, μερικές ημέρες μετά την ανακοίνωση των Αγγλων διοργανωτών για τη διαδρομή που θα ακολουθήσει η Φλόγα στο νησί τους, οι φωνές διαμαρτυρίας για την εμπορευματοποίηση μιας διοργάνωσης που είχε όλα τα φόντα να παραμείνει άσπιλη και κυρίως αχρωμάτιστη από φίρμες αναψυκτικών αυξάνονται διαρκώς. Οι Βρετανοί σίγουρα δεν τρέφουν αυταπάτες πως το Ολυμπιακό Πνεύμα γύρισε ως διά μαγείας στις ρίζες του, όμως κι αν ήταν διατεθειμένοι να ανεχτούν την παράφρασή του ως πνεύμα των… αναψυκτικών ή των τεχνολογικών γκάτζετ, το όνομα της Lloyds TSB, ως του μοναδικού εγχώριου χορηγού της μεγαλύτερης λαμπαδηδρομίας στην ιστορία, οδηγεί ακόμη και ψύχραιμους αρθρογράφους, όπως εκείνους του «Guardian», να ευχηθούν η αγανάκτηση «για το ξεπούλημα της χώρας στους Αγώνες να καίει περισσότερο από ποτέ».

Αυτός είναι ο επίλογος του άρθρου της Μαρίνα Χάιντ με τίτλο «Η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία του Λονδίνου ακολουθεί φλεγόμενο μονοπάτι» όπου αποκαλύπτονται όλες οι λεπτομέρειες ενός σχεδίου που σέβεται την ιστορία του θεσμού, τουλάχιστον στην γκεμπελική της διάσταση. Γιατί, όμως, η Lloyds TBC αποτελεί κόκκινο πανί για τους Βρετανούς; Οπως φαίνεται κι από το όνομά της, είναι τμήμα του Lloyds Banking Group που όλοι οι φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να σώσουν από την κατάρρευση, χωρίς φυσικά να ερωτηθούν. «Θα είναι μια διαρκής υπενθύμιση του τι χάσαμε μέχρι σήμερα, αλλά και του κινδύνου να χάσουμε πολύ περισσότερα», γράφει η Χάιντ, για να αποκαλύψει εν συνεχεία στοιχεία που δείχνουν πως οι «Αγώνες της Coca Cola», όπως έμειναν στην ιστορία εκείνοι της Ατλάντα, ήταν μάλλον αγνοί και παραμυθένιοι μπροστά στους λονδρέζικους.

Αν ο έγκλειστος στα κελιά ανά τη βρετανική επικράτεια πληθυσμός δεν αυξηθεί τις ημέρες που η Φλόγα θα ταξιδεύει απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας για να καταλήξει στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, μόνο για θαύμα θα μπορεί κανείς να μιλήσει αν αναλογιστεί κανείς τις πρωτοφανείς εντολές των διοργανωτών για χάρη των χορηγών. Για παράδειγμα, όλοι οι πολίτες που είχαν την ατυχή έμπνευση να διαμένουν κοντά στη διαδρομή της φλόγας είναι υποχρεωμένοι να φροντίσουν τα φυτά. Οι τέντες, οι φράχτες και οι τοίχοι τους να συμβαδίζουν χρωματικά με το λόγκο των Αγώνων, ενώ με λιθοβολισμό κινδυνεύουν όσοι επαγγελματίες μπουν κατά λάθος στο πλάνο της λαμπαδηδρομίας επισκιάζοντας τους μεγάλους χορηγούς.

Με αυτά στο νου, η επίκληση της πρωθιέρειας της Ολυμπίας προς τον Απόλλωνα να ανάψει την ιερή δάδα χωρίς να αναφέρει ποιας εταιρείας οι λαμπτήρες είναι eco-friendly μάλλον φαντάζει ουτοπική.

Πηγή: ΕΞΕΔΡΑ

Ολυμπιακοί Αγώνες