Γράφει ο Τάκης Τσιρτσώνης...

Μήπως εκτός από την υπεροψία –απέναντι στην οποία, παρόντος του Φερνάντο Σάντος, μοιάζει να είμαστε επαρκώς εμβολιασμένοι– να αρχίσουμε να φοβόμαστε και το κακό μάτι;

Στη διάρκεια μιας εβδομάδας πλούσιας σε πρωτόγνωρες πολιτικές εξελίξεις μα και δίχως ματς της Σούπερ Λίγκας, ελέω των φιλικών προετοιμασίας της Εθνικής, δύσκολα μπορεί κανείς να σταματήσει το μυαλό του από το να κάνει κάποιους παραλληλισμούς και να παίξει ένα παιχνίδι τύπου «τι θα γινόταν αν» (μην το γελάτε, σε διάφορα Πανεπιστήμια του κόσμου υπάρχουν ακόμη και μαθήματα, στα οποία εξετάζουν εντελώς στα σοβαρά ποια θα ήταν π.χ. η μορφή της Ευρώπης αν ο Ναπολέων κέρδιζε στη μάχη του Βατερλό).

Η πρώτη και κύρια διαφορά ανάμεσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την ελληνική πολιτική είναι πως, ανεξάρτητα από τις σφαλιάρες που τρώνε οι Παναθηναϊκοί και οι ΑΕΚ μας, στο πρώτο τουλάχιστον διατηρούμε ένα «εθνικό προφίλ» υψηλού επιπέδου, που μας επιτρέπει να δίνουμε το παρών για τρίτη στη σειρά φορά στο κορυφαίο ραντεβού (αφήνοντας μεταξύ άλλων τη Φινλανδία του… Ολι Ρεν, τους Βέλγους και τους ψηλομύτηδες Αυστριακούς να μας καμαρώνουν από τις plasma τους).

Μία δεύτερη –και, αν το καλοσκεφτείς, ουδόλως αμελητέα– διαφορά είναι πως στο ποδόσφαιρο ουδείς διανοείται καν να προτείνει να μην ξεκινήσει το πρωτάθλημα επειδή το αποτέλεσμα που θα προκύψει από αυτό μπορεί και να μην είναι το ευκταίο (ενώ με τις εκλογές…) Κι επίσης κανείς δεν προτείνει στα σοβαρά να φτιάξουμε μία μικτή Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού-ΠΑΟΚ-ΑΕΚ (έστω και μεταβατικά) για να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο από τους Ευρωπαίους εταίρους μας (απ’ ό,τι θυμάμαι, μόνο μια φορά πριν από χρόνια είχε τολμήσει να προτείνει συγχώνευση ΠΑΟΚ-Αρη-Ηρακλή ο Βαγγέλης Μυτιληναίος προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ισχυρός σύλλογος στη Θεσσαλονίκη και παραλίγο να τον πάρουν με τις μπουγάτσες).

Σκιές, υποψίες και σκάνδαλα –γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε…– υπάρχουν και στους δύο χώρους. Μόνο που στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον προφυλακίστηκαν ο Μπέος, ο Μάκης και ο Τσακογιάννης…

Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι από το ελληνικό ποδόσφαιρο λείπουν οι γυναικείοι ρόλοι, εκείνοι που στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο καλύπτονται από τις WAG, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή. Στο ποδόσφαιρο στο κάτω κάτω, ο Αστέρας μπορεί να νικήσει τον ΠΑΟΚ και ο ΟΦΗ να αποσπάσει ισοπαλία από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Μπορεί αντίστοιχα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ να κατέβουν στις εκλογές και να πάρουν υψηλότερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.;

Οσο το διανοητικό παιχνίδι προχωρούσε βέβαια, άρχισα να ανακαλύπτω και ομοιότητες. Με τον ίδιο, ας πούμε, χαριτωμένα ανέμελο τρόπο που οι ομάδες ανταλλάσσουν μεταξύ τους προπονητές –που πριν από μερικές μόλις εβδομάδες έχουν απολυθεί από… άλλες ομάδες ως αποτυχημένοι– εναλλάσσουν ρόλους, θέσεις και καρέκλες βουλευτές και υπουργοί. Στο ρόλο της Αθλητικής Κυριακής και της Δίκης του Θωμαΐδη στο ΣΚΑΪ μπορώ άνετα να φανταστώ το δελτίο του Alter, τον Πρετεντέρη και τον Μπάμπη.

Οι ανούσιες ντρίμπλες των ατομιστών εξτρέμ μού θυμίζουν τις φανταιζί λεκτικές ντρίμπλες Βενιζέλου (μόνο που, μεταξύ μας, αντέχεται πολύ πιο εύκολα ένα χαμένο γκολ από ένα χαράτσι της ΔΕΗ ακόμα…) Οσο για το πόσο βαθιά έχει μπει το φέσι σε Ελλάδα και ομάδα και πόσο πολύ εξαρτώνται και η μεν και η δε από την εξωτερική οικονομική βοήθεια –είτε λέγεται πρίγκιπας είτε Ρώσοι επενδυτές είτε Κουβεϊτιανοί στον Πανιώνιο– δεν χρειάζεται να πούμε ούτε λέξη παραπάνω.

Ακόμα και η συγκυρία της ανάληψης της πρωθυπουργικής καρέκλας από τον Παπαδήμο μία εβδομάδα και κάτι πριν από το ντέρμπι των αιωνίων έφτασε να μου μοιάζει σημαδιακή. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, είπα από μέσα μου…

Η ευχή «να ζήσεις σε ενδιαφέροντες καιρούς» είναι, λέει, κατάρα για τους Κινέζους. Καθώς απομένουν πια μόλις πέντε μέρες για το ματς που θα κρίνει πολύ περισσότερα από το ποιος θα βρεθεί σε θέση οδηγού τη δέκατη αγωνιστική του πρωταθλήματος, ευχαριστώ τον Θεό που δεν είμαι Κινέζος.

Πηγή: Εξέδρα

Ποδόσφαιρo Εθνική Ελλάδας Σάντος