Και πράγματι έτσι ήταν. Ο Μακούν ήταν εξαιρετικός όσο αγωνίστηκε και ειδικά στο α' μέρος.

Ο Μαρινάκης είχε κάθε λόγο να νιώθει ικανοποιημένος με τον συγκεκριμένο παίκτη, από την στιγμή, μάλιστα, που τον έχει χρυσοπληρώσει. Μετά βαϊων και κλάδων ήρθε το καλοκαίρι στο λιμάνι. Σα να ήθελε, λοιπόν, να πει ο πρόεδρος της ομάδας ότι "είδατε τι παικταρά έφερα;". Αυτή η εντύπωση δόθηκε.

Η κουβέντα για τις φετινές μεταγραφές του Ολυμπιακού έχει ξεκινήσει από νωρίς. Κονστάντσο; Μάπα το καρπούζι. Μαρκάνο; Μέτριος ως τώρα, αλλά και γκαφατζής ενίοτε. Γέστε; Περισσότερο δεν αγωνίζεται, παρά παίζει, ενώ δείχνει αρκετά βαρύς κι αργός. Φέισα; Εκεί τουλάχιστον υπήρχε η προειδοποίηση από την αρχή ότι του χρόνου θα δούνε όλοι τις πραγματικές του δυνατότητες, αφού προέρχεται από τραυματισμό.

Ορμπάιθ; Πολύ τρέξιμο, αρκετά μαρκαρίσματα, όμως όχι και ανάλογη ποιότητα για να βοηθήσει και λίγο παραγωγικά τον Ολυμπιακό. Δεν δείχνει παίκτης κλάσης, αλλά ένα καλό εργαλείο. Αμπντούν; Με τίποτα δεν έχει πείσει ως τώρα. Χαβίτο; Σα να μην υπάρχει μέχρι αυτή τη στιγμή. Και, βέβαια, απομένει να δούμε λίγο παραπάνω τον Μόνχε που μπήκε πιο αργά στην ομάδα.

Κι εδώ ακριβώς είναι το ζητούμενο. Ότι ένας Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει τόσες μεταγραφές που δεν αποδίδουν. Η ομάδα στηρίζεται ακόμα σαν πρώτα βιολιά στον Ιμπαγάσα και στον Μιραλάς που ήταν στον Ολυμπιακό πριν αναλάβει ο Μαρινάκης, όπως, βέβαια, και στον Τζιμπούρ που πήγε στην μέση της περασμένης σεζόν. Όπως, βέβαια, σημαντική είναι και η συμβολή του Μοντέστο. Ο Τοροσίδης, ο Χολέμπας που ήταν επιλογή Λίνεν, ο Αβράαμ, ο Μέλμπεργκ είναι από τους πιο παλιούς.

Και παρά τα φράγκα που πέσανε φέτος για χαφ, ο Ολυμπιακός έχει φτάσει μετά από 15νθήμερη διακοπή κι ένα ντέρμπι να μην έχει παίκτες για το κέντρο του ενόψει αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ!

Μήπως, λοιπόν, ο Μαρινάκης πρέπει να ψαχτεί μ' αυτό το θέμα και να δει τι συμβαίνει με τις μεταγραφές; Κι εννοούμε, βέβαια, όλους αυτούς μέσα από την ομάδα που επιλέγουν κι αποφασίζουν για παίκτες. Το ποιοι είναι αυτοί για κάθε μεταγραφή, δεν αφορά εμάς, αλλά τον ίδιο τον Ολυμπιακό.

Η ουσία είναι ότι ο Μαρινάκης ρίχνει ο άνθρωπος τόσα λεφτά εδώ και δυο χρόνια, όμως ειδικά αυτό το καλοκαίρι οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν είναι – μέχρι τώρα τουλάχιστον – στα κυβικά του Ολυμπιακού. Μόνο ο Μακούν δείχνει να μπορεί να βοηθήσει, άντε και Ορμπάιθ. Οι υπόλοιποι δεν έχουν δείξει τίποτα, ενώ με τον Κονστάντσο ήδη τραβάνε τα μαλλιά τους στον Πειραιά και ο πιτσιρικάς Μέγιερι δείχνει ως τώρα μια κλάση ανώτερος.

Και είδαμε, μάλιστα, μετά το ντέρμπι πόσο καμαρώνει ο Μαρινάκης για τον Μακούν. Πόσο, δηλαδή, θέλει να τον βλέπει στο γήπεδο, όπως είναι λογικό, αφού είναι η πιο φιρμάτη μεταγραφή των "ερυθρόλευκων". Άσχετα ότι ο Βαλβέρδε δύσκολα τον επιλέγει σαν ενδεκαδάτο.

Όταν, λοιπόν, ένα αφεντικό ομάδας πληρώνει για κάποιους παίκτες, είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό να περιμένει να τους δει να παίζουν μπαλάρα στο γήπεδο. Όχι να ακούει συνέχεια για τραυματισμούς, για ντεφορμαρίσματα και κάτι τέτοια.

Γι' αυτό λέμε κι εμείς εδώ στον σκύλο: "Βαγγέλη, ψάξου…".