Μεταξύ σοβαρού κι αστείου ο Τσάκας έλαβε το πρώτο μήνυμα και αν δεν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας η διαδικασία, μάλλον δεύτερο δεν θα υπάρξει. Είτε με Τσάκα είτε χωρίς, είτε με ιδιοκτήτη στην ΑΕΚ είτε χωρίς, είτε με πρόκριση του Ολυμπιακού στα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ είτε χωρίς, η ουσία είναι ότι φαίνεται πως υπάρχει μια ψευδαίσθηση ανταγωνιστικότητας στην κορυφή του πρωταθλήματος.

Στον ΠΑΟΚ παραδοσιακά, πριν και λίγο μετά από κάποιον ευρωπαϊκό αγώνα, η ομάδα εμφανίζει συμπτώματα ασθένειας. Φέτος, και ειδικά τον τελευταίο καιρό, τα συμπτώματα παραείναι πολλά για να «χρεωθούν» στο ρητορικό δίλημμα «Κυριακή ή Πέμπτη και τα δύο δεν γίνεται». Προηγήθηκε η ιστορία του Κοντρέρας που τείνει να αποκτήσει διαστάσεις τουρκικού σίριαλ χωρίς κανένα λόγο. Ακολούθησε η περίπτωση Σαλπιγγίδη, που επίσης δεν συνέτρεχε λόγος να διοχετευτεί προς τα έξω ως πρόβλημα. Και τώρα μετά την ισοπαλία με την Κέρκυρα προκύπτει για πρώτη φορά ανοιχτά θέμα Μπόλονι.

Στην ουσία, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος. Αρχή ην το οικονομικό πρόβλημα. Το οποίο παρεμπιπτόντως υπήρχε πέρυσι και πρόπερσι, κάποιες φορές εξίσου οξύτατο με το φετινό, αλλά τότε στην ομάδα υπήρχαν σταθερές. Ακόμη και ο κορμός των παικτών ως επί το πλείστον ήταν ισχυρός και αδιαίρετος. Τώρα, το πρόβλημα μεγεθύνεται. Κορμός δεν υπάρχει. Οι άλλοτε σωματοφύλακες άφησαν τα βιλαέτια στην ομάδα και ακολούθησαν δικούς τους δρόμους.

Ο Γκαρσία, ο Ιβιτς, ο Χαλκιάς, Κοντρέρας είναι σε ηλικίες που ελάχιστα θα ενθάρρυναν επαναστατικές τάσεις. Ο Βιεϊρίνια σκέφτεται περισσότερο το μέλλον της καριέρας του και το επόμενο σκαλοπάτι. Κι ο Σαλπιγγίδης μάλλον βαρέθηκε να ακούει τα εξ αμάξης κάθε τρεις και λίγο για μια απόφαση που πήρε και επιδιώκει να πείσει ότι δεν μετάνιωσε κατά την επιστροφή του στον ΠΑΟΚ. Ο Μπόλονι δεν είναι Σάντος. Δεν γνώριζε την ελληνική πραγματικότητα. Αλλά δεν παύει να του πιστώνεται ότι υπό δύσκολες συνθήκες οικονομικές και διοικητικές κατόρθωσε να συσπειρώσει αγωνιστικά μια ομάδα βάζοντάς την στους ομίλους του Europa League και κατά συνέπεια βοηθώντας την να εισπράξει το μέγιστο για τα ταμεία.

Η αντιμετώπιση του ρόστερ πιθανώς να είναι κατά τη γνώμη του ορθολογική. Διαχειρίζεται τους παίκτες κατά το δοκούν προκειμένου να τους έχει όλους διαθέσιμους στο μαραθώνιο Πέμπτης - Κυριακής. Αυτό όμως φαίνεται ότι προκαλεί εκνευρισμό. Κυρίως από τους παίκτες, πολλοί εκ των οποίων δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλλαγή του «στάτους κβο».

Αλλαγή συνθηκών όμως διαπιστώνεται εν πολλοίς και στον Αρη, που έδωσε δικαιώματα στο πρώτο ημίχρονο και επέτρεψε στον καλύτερο γενικώς Πανιώνιο να διαμορφώσει δεδομένα επικράτησης. Είναι παρήγορο να βλέπεις έναν Πολωνό που εμπιστεύεται τους πρωταγωνιστές της πρωταθλήτριας Β’ ομάδας του Αρη, δίνοντας χρόνο συμμετοχής σε παίκτες όπως ο Γιαννιώτας, ο Κατίδης, να καθιερώνει τον Καζναφέρη και τον εξαιρετικό Βελλίδη, αλλά από την άλλη πλευρά το ρίσκο με τις γρήγορες τρεις αλλαγές κάποια στιγμή κινδυνεύει να του στοιχίσει.

Οπως και χθες με τους τραυματισμούς των Κατίδη, Καζναφέρη. Το πρόβλημα του Αρη προφανώς δεν είναι οι πιτσιρικάδες που διαθέτει εν αφθονία αλλά οι παίκτες πάνω στους οποίους έχει επενδύσει φέτος. Και είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο οι διοικούντες επιμένουν να δαπανούν ένα σκασμό λεφτά για να αγοράσουν παίκτες, όταν οκτώ τουλάχιστο πιτσιρικάδες από τη β’ ομάδα, τους οποίους έτσι κι αλλιώς θα δούμε προσεχώς, είναι ποιοτικότεροι και δείχνουν διάθεση προσφοράς σε αντίθεση με τους «επαγγελματίες».

Πηγή: exedrasports.gr

Παναθαναϊκός Superleague ΠΑΟΚ