Μια χαρά, βέβαια, έκατσε ο όμιλος για την Ελλάδα, όμως δεν γίναμε και Βραζιλία ξαφνικά! Μην τρελαθούμε κιόλας.
Μπορεί να μην έχουμε κάποια υπερδύναμη στον όμιλο, αλλά ούτε κι εμείς γίναμε ξαφνικά υπερδύναμη που έχουμε του χεριού μας για… πλάκα την Πολωνία, την Ρωσία και την Τσεχία.
Φυσικά και η εθνική μπορεί να περάσει στην επόμενη φάση. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να παίξει καλά. Αν εμφανιστεί αλά 2004, δεν έχει πρόβλημα. Αν, όμως, εμφανιστεί αλά 2008, τότε τα πράγματα είναι σκούρα.
Τα μηνύματα στην εποχή Σάντος είναι άκρως ενθαρρυντικά. Η ομάδα παραμένει σοβαρή, έχει μπει φρέσκο αίμα και κάποιες φορές βλέπουμε και λίγη μπαλίτσα.
Από εκεί και πέρα, όμως, έχουμε αποδείξει σαν Έλληνες ότι τα πάμε καλύτερα όταν κρατάμε μικρό καλάθι, παρά όταν βγάζουμε γλώσσα. Η κλήρωση, λοιπόν, δεν παίζει ρόλο. Ρόλο θα παίξει η κατάσταση της εθνικής τον προσεχή Ιούνιο. Αν πάνε προσγειωμένοι και συγκεντρωμένοι οι διεθνείς, έχουμε ελπίδες. Αν πάνε τίποτα τσάρτερ της χαράς, με υφάκι και πανηγυρτζίδικο κλίμα, τότε μπορεί και να την πατήσουμε, ακόμα κι αν έχουμε ευκολότερους αντιπάλους.
Μην ξεχνάμε ότι στο μουντιάλ το 2010 στη Ν. Αφρική, μάς την έκανε η Ν. Κορέα, όχι καμία σούπερ ομαδάρα. Ενώ το 2008 η ζημιά ξεκίνησε από την πρεμιέρα με την μέτρια Σουηδία, όχι από κανένα φαβορί για την κούπα. Ψυχραιμία, λοιπόν. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια μερικές φορές.