Τα δύο γκολ που πέτυχε με το εθνόσημο απέναντι στη Μάλτα ήταν αρκετά για να τον αποθεώσει η UEFA στην επίσημη ιστοσελίδα της, αλλά και να ανακηρυχθεί ως «ο Ελληνας Μέσι» από το αμερικανικό δίκτυο ESPN.
Στο Καραϊσκάκη στήθηκε γλέντι τρικούβερτο, όμως η χαρά των πολλών ήταν ο τρόμος των λίγων και πιο γνωστικών. Γιατί οι Πειραιώτες τότε για πρώτη φορά συνειδητοποίησαν πως το όνομα του αγαπημένου τους παιδιού μπήκε στη λίστα με τα μεγάλα ταλέντα που γέννησε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι ελπίδες πολλές, όμως όσοι πιστεύουν πως μεγάλος παίκτης δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι με τη σκληρή δουλειά, μέχρι ο μικρός να μεγαλουργήσει πραγματικά, θα ζουν με τον φόβο της υπαγωγής του στην κατηγορία «αιώνιο ταλέντο» – εκεί που πολλοί μπήκαν αλλά κανείς δεν κατάφερε ποτέ να βγει.
Ενα από τα πλέον δημοφιλή γνωμικά του ποδοσφαίρου χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιους από τους κορυφαίους του αθλήματος μετά το σφύριγμα της λήξης ενός αγώνα όπου έχουν πετύχει κάτι έξω από τα συνηθισμένα. «Ερχεται πρώτος στην προπόνηση και φεύγει τελευταίος», δηλώνουν –κοινότοπα ίσως– στον Τύπο συμπαίκτες και προπονητές. Ωστόσο, όταν φτάνει η ώρα να περιγράψουν ένα μαγικό σαν εκείνα που μας έχει συνηθίσει ο Λίο Μέσι, το ρητό αίφνης αλλάζει. «Αυτά που κάνει δεν διδάσκονται», ισχυρίζονται, για να συμπληρώσουν πως «είναι ταλέντο».
«Τι είναι, όμως, το ταλέντο;» αναρωτήθηκε σε πρόσφατο άρθρο του ο Ράιαν Κίνεϊ, κορυφαίος βρετανός αθλητικός συντάκτης. Ο ορισμός των λεξικών το ξεκαθαρίζει ως τη φυσική κλίση ή επιδεξιότητα. «Αν είναι έτσι», επιμένει ο Κίνεϊ, «ο Λιονέλ Μέσι, ο πλέον ταλαντούχος ποδοσφαιριστής του κόσμου, μπήκε στο γήπεδο στα επτά του με την ικανότητα να κάνει τότε ό,τι και σήμερα με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Αν είναι θέμα φύσης, τότε είναι η μοναδική εξήγηση για τις κορυφαίες εμφανίσεις του που επομένως δεν έχουν να κάνουν με το έμπειρο προπονητικό προσωπικό στην ξακουστή ακαδημία La Masia».
Ο Κίνεϊ δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που έθεσε το ερώτημα και τον προβληματισμό σχετικά με τους κορυφαίους των κορυφαίων. «Αυτό ήταν καθαρή έμπνευση, μια λαμπρή στιγμή που συνοψίζει όλο το ταλέντο αυτού του παιδιού», είπε στον αέρα πριν από μερικές εβδομάδες ο σχολιαστής του αγώνα όταν ο Ντάνιελ Στάριτζ της Τσέλσι σκόραρε ένα θαυμάσιο γκολ απέναντι στη Σάντερλαντ. Μερικές ώρες αργότερα, ο νεαρός επιθετικός θα τον διέψευδε και θα έδινε ένα ακόμη επιχείρημα σε όσους λένε πως μόνο με τη δουλειά και τη σκληρή προπόνηση μπορείς να πάρεις μεταγραφή από την ομάδα των ταλέντων σε εκείνη των μεγάλων παικτών. «Το έχω κάνει πολλές φορές στην προπόνηση. Είναι ένα γκολ που έχω μάθει να σκοράρω», δήλωσε ο Στάριτζ.
Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο παραδείγματα παικτών οι οποίοι ουδέποτε ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν. Αλλά και άλλων που, ενώ φαινομενικά δεν είχαν το έμφυτο ταλέντο συμπαικτών τους, έκαναν πολύ σημαντικές καριέρες με εξυπνάδα και επιμονή. Ολοι παραδέχονται πως οι νεαροί παίκτες που κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση στα μεγάλα σαλόνια διαθέτουν μπόλικο ταλέντο. Αλλωστε, πώς αλλιώς θα γυάλιζαν στα μάτια των σκάουτερ ώστε να βρουν μια θέση στην πρώτη ομάδα;
Τελικά είναι η μητέρα φύση ή οι μετέπειτα επιλογές που καθορίζουν εάν ένα πρώιμο ταλέντο θα έχει τη σπουδαία τύχη του Κριστιάνο Ρονάλντο; ΄Η την τύχη του Φρέντι Αντού, που στα 14 χρόνια του χαρακτηρίστηκε ως «ο νέος Πελέ», αλλά τώρα –μόνιμα δανεικός– περιδιαβαίνει την Ευρώπη (με μια στάση και στη Θεσσαλονίκη) για το μεροκάματο;
Πηγή: Εξέδρα