Η ψυχολογία σαφώς υπέρ των Μαδριλένων (αφού οι άλλοι δεν είχαν το παραμικρό περιθώριο λάθους) και η βαθμολογία έλεγε ότι ακόμη και η ισοπαλία της κάνει.
Για το μομέντουμ να μην το συζητάμε καλύτερα, η Ρεάλ έμοιαζε και ένιωθε άτρωτη φέτος.
Προσθέστε σε όλα αυτά και το γκολ του Μπενζεμά στα 22’’ του ματς και αντιλαμβάνεστε το κλίμα. Η Ρεάλ είχε την Μπάρτσα στο πιάτο της έτοιμη να την καταπιεί, να την τελειώσει μία και καλή για φέτος. Και ξαφνικά το… πιάτο σηκώθηκε και χτύπησε τη Ρεάλ στο κεφάλι, αφήνοντας την μία ακόμη φορά νοκ άουτ. Ρεάλ -Μπάρτσα 1-3 και πάλι καλά δηλαδή για την ομάδα του Μουρίνιο που ο δείκτης του σκορ είχε μία κάποια αξιοπρέπεια, γιατί θα μπορούσε να είναι εύκολα 1-5.
Ομολογώ ότι περίμενα την αντίδραση της Μπάρτσα, περίμενα πολύ να δω αυτή την ομάδα πώς θα λειτουργήσει όταν τα πρωτεία της αμφισβητούνται τόσο έντονα για πρώτη φορά. Όμως, ακόμη και εγώ, τόσο εύκολη επικράτηση δεν την περίμενα. Τόσο δια περιπάτου νίκη δεν ξέρω πραγματικά ποιος την περίμενε.
Ότι το τελευταίο σχεδόν ημίωρο του el clasico θα ήταν ένα ματς που έμοιαζε με προπόνηση της Μπάρτσα ήταν κάτι που σχεδόν με σόκαρε. Τελικά, ίσως ακόμη να έχουμε να δούμε πράγματα που δεν τα φανταζόμαστε από αυτή την ομάδα-θαύμα που γνώρισε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και είχαν την τύχη να δουν τα ματάκια μας.
Πηγή: sport-fm.gr