Το λάθος του Μουρίνιο

Αυτή την χρονική στιγμή η Μπαρτσελόνα είναι καλύτερη ομάδα από την Ρεάλ Μαδρίτης. Δικαιολογίες μπορείς να βρεις πολλές, η αιτία όμως είναι μία.

Δεν θα κάνουμε αγωνιστική ανάλυση, ποιοι έπαιξαν, που χάθηκε η μάχη κλπ. Αυτά άλλωστε τα ξέρουν καλύτερα οι ειδικοί. Θα σταθώ όμως σε αυτό που θεωρώ ότι είναι το μεγάλο λάθος του Μουρίνιο. Ένα λάθος που έγινε το καλοκαίρι. Λάθος στρατηγικής και σχεδιασμού. Για να το κατανοήσεις όμως και να το λύσεις, πρέπει να δεχτείς ότι ο άλλος είναι πρώτος και εσύ δεύτερος. Τότε μόνο προσπαθείς να βρεις, πως εσύ θα γίνεις πρώτος και εκείνος δεύτερος.

Στο ποδόσφαιρο, όσο «μαγικές και σπέσιαλ» ιδιότητες αν διαθέτει ένας προπονητής, υπάρχει μια σταθερά, που δεν αλλάζει. Η ποιότητα των ποδοσφαιριστών σου, καθορίζει και το τελικό αποτέλεσμα. Μέτριοι παίκτες, θα βγάλουν μέτριο αποτέλεσμα, άντε λίγο καλύτερο, ποτέ πάντως άριστο.

Το καλοκαίρι έπρεπε να το κατανοήσει ο Μουρίνιο. Το διαπίστωσε στο γήπεδο την περυσινή σεζόν. Και η διαφορά δεν είναι μόνο ο Μέσσι. Η βασική διαφορά είναι το κέντρο και η παραγωγή παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα. Το παραδέχθηκε στις δηλώσεις του ο Τσάβι. «Δεν ξέρουμε άλλο τρόπο παιχνιδιού». Πέρυσι λοιπόν το κέντρο της Ρεάλ δεν είχε αντίδοτο. Είτε με την κλωτσιά, είτε με την προσπάθεια να παίξει γρήγορα με διαγώνιες μεταβιβάσεις και γρήγορο «τρανζίσιον» παιχνίδι, δεν δημιούργησαν πρόβλημα. Τι κάνεις λοιπόν το καλοκαίρι; Ψάχνεις να βρεις παίκτες που θα τους κοντράρουν. Και επειδή η τριάδα, Τσάβι, Ινιέστα, Μπουσκέτς, έχει δέσει περίφημα, πρέπει να βρεις αλλού την μαγική συνταγή. Λεφτά για ξόδεμα, δόξα τω Θεώ έχει ο σύλλογος.

Πόνταρε ο Μουρίνιο στην «Γερμανική δύναμη», για την ανασταλτική λειτουργία. Ήδη είχε τον Κεντίρα, απέκτησε και τον καλύτερο παίκτη της Ντόρτμουντ, το Νουρίν Σαχίν, αλλά και τον πολύπειρο Αλτιντοπ. Που ήταν όλοι αυτοί εχθές; Ο πρώτος στον πάγκο και όταν μπήκε στο ματς, αυτό ήταν τελειωμένο, οι άλλοι δύο σπίτι τους. Το κέντρο ήταν πάλι βγαλμένο με υλικά του παρελθόντος: Τσάμπι Αλόνσο, Λας Ντιαρά, Οζίλ. Μα αυτοί, αν δεν κάνω λάθος, έχουν χάσει κατά κράτος την μάχη πέρυσι. Για αυτό και επιστρατεύτηκε κάποια στιγμή ο Πέπε, που έκανε τα καλύτερα παιχνίδια του, ως αμυντικό χαφ. Πως θα κέρδιζαν εφέτος. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν, δεν απέκτησε τους ποδοσφαιριστές για την μεσαία γραμμή, αντίδοτο σε αυτούς της Μπαρτσα.

Ερωτηματικό υπήρχε και στην άμυνα. Ούτε ο Ρικάρντο Καρβάλιο άλλαξε πέρυσι την εικόνα. Τι έγινε το καλοκαίρι; Ήρθε ο Βαράν, ως άλλο παιδί-θαύμα από την Λανς, έναντι 10 εκατ €, ενώ ήδη πέρυσι είχε αποκτηθεί ο Αλμπιόλ. Άλλα 30 δόθηκαν για τον Φάμπιο Κοεντράο, τον «Ντάνιελ Αλβες» της Μπενφίκα από τα αριστερά. Που ήταν ο Γάλλος; Στην κερκίδα και αυτός. Ο δε Πορτογάλος, μετατέθηκε στα δεξιά, λόγω ταχύτητας. Όμως με ανάποδο πόδι αυτός, ανάποδο και ο Ντι Μαρία μπροστά του, πώς να λειτουργήσουν ανασταλτικά; Στο δε κέντρο της άμυνας, ξανά ο Σέρχιο Ράμος και δίπλα του ο γκελαδόρος Πέπε, ενώ αριστερό μπακ ένας αστείος Βραζιλιάνος, ο Μαρσέλο, που δεν μπορεί ούτε αναπληρωματικός να βρεθεί στη σελεσάο, αφού το μόνο που έχει στο μυαλό του είναι η φιγούρα. Όλοι αυτοί μπορεί να κάνουν πλάκα στον Αγιαξ και τις άλλες μικρομεσαίες ομάδες του Τσάμπιονς Ληγκ. Ή ακόμη και τις πιο καλές, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ισπανία. Για την Μπαρτσελόνα όμως δεν είναι τόσο καλοί.

Εν ολίγοις, ο Μουρίνιο πίστεψε, ότι με περυσινά υλικά-παίκτες, επειδή τους βελτίωσε κάπως (παράδειγμα Μπενζεμά-Κακά) θα μπορούσε να νικήσει τον καλύτερο. Μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα αλλά και στο Τσάμπιονς Ληγκ τα είχε καταφέρει. Η ώρα της κρίσης όμως απέδειξε, ότι το πείραμα απέτυχε πάλι. Μπορεί στο τέλος να κάνει και άλλες γκέλες η Μπάρτσα και να κατακτήσει το πρωτάθλημα η Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό όμως που θα μετρά στην συνείδηση του κόσμου είναι η αδυναμία της «βασίλισσας» να κερδίσει τους μπλαουγκράνα.

ΥΓ1 Για να διαπιστώσετε πόσο διαφορετική σκέψη έχει ο Γκουαρντιόλα, αυτός δεν έμεινε στην ισχύ της ομάδας του. Ποιος θα του μιλούσε αν δεν έκανε αλλαγές το καλοκαίρι; Κανείς. Όμως ο Πεπ το βασάνισε, θέλησε να την βελτιώσει ακόμη περισσότερο. Στην 11άδα του έβαλε δύο άλλα πρόσωπα, αλλάζοντας λίγο και τον σχηματισμό του. Σάντσεζ και Φάμπρεγκας. Έξω ακόμη και ο πρώτος σκόρερ της εθνικής Βίγια. Εκτός και το παιδί-θαύμα, ο Πέδρο. Εξελίχθηκε ο άνθρωπος, έψαξε και άλλους τρόπους, ώστε να έχει εναλλακτικές λύσεις, όταν ο αντίπαλος θα «απομονώνει» τον Μέσι από το γκολ. Και το κατάφερε. Νίκησε χωρίς να σκοράρει ή να είναι στοιχειωδώς κοντά στα στάνταρ του ο Αργεντινός.

ΥΓ2 Ο Κατσαρός την γλύτωσε τουλάχιστον, όντας στην Μαδρίτη. Έζησε, ό,τι έζησε στο Μπερναμπέου. Εμείς τι φταίγαμε, που μας έκανε πλάκα πάλι ο Πρππ σπίτι του; ρε τι τραβάμε….

Πηγή: pamesports.gr