Ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο ο Βαλβέρδε ζητά από τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να παίζουν, δεν μπορεί να χωρέσει κανέναν τύπου Πάντελιτς στην ενδεκάδα. Ο Βάσκος θέλει την μπάλα κάτω, απαιτεί ταχύτητα, που είναι το άλφα και το ωμέγα σ' όποια θέση κι αν παίζεις στο μοντέρνο ποδόσφαιρο, ζητά από τον σέντερ φορ να αλλάζει συνέχεια θέσεις μέσα κι έξω από την περιοχή, κι από την άλλη έχει δώσει σε όλους πάγια εντολή να πιέζουν ψηλά και να μαρκάρουν. Ολα αυτά ο Πάντελιτς πιθανότατα τα έχει καταλάβει και μάλιστα πάρα πολύ καλά, αλλά δεν...

ΜΠΟΡΕΙ να κολλάει, δηλαδή, τα γκολάκια του, ειδικά απέναντι σε εύκολες άμυνες και αργούς μπακ, ή να δίνει βοήθειες όταν η ομάδα με το σύστημα που παίζει τα βρίσκει σκούρα, αλλά, από την άλλη, είναι φανερό πως δεν είναι σε θέση να υπακούσει σ' αυτά που ζητά ο προπονητής, για να διεκδικήσει θέση βασικού. Οπως έλεγε και ο ίδιος ο κόουτς, μετά το τέλος του ματς της Κέρκυρας, «είναι ένας παίκτης που βρίσκεται κοντά στο γκολ κι έχει το ένστικτο να μπαίνει στην περιοχή και να ξέρει πού θα πέσει η μπάλα». Στην πραγματικότητα, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από έναν Μήτρογλου στο πιο σοβαρό: έχει το γκολ, δείχνει διάθεση, αλλά είναι καλός για... άλλον προπονητή και... άλλη ομάδα. Τελεία και παύλα.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, ο Βαλβέρδε θα προτιμούσε τον Ντιόγο, απ' οποιονδήποτε άλλο διαθέσιμο, για αναπληρωματικό σέντερ φορ, στην περίπτωση που γυρίσει από τη Βραζιλία τον Ιανουάριο. Μην ξεχνάμε ότι και πέρυσι το καλοκαίρι δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει, αλλά έπεσαν τότε όλοι πάνω του ύστερα απ' όσα είχαν γίνει με την αποβολή του στο ματς με τη Μακάμπι Χάιφα, και δεν κατάφερε να τον κρατήσει. Λογικά θα θέλει να πιστεύει ότι, αν τον ξαναπάρει στην ομάδα και τον βάλει να δουλέψει, μπορεί να τον κάνει και πάλι τον παλιό Ντιόγο της... προ Frangelico εποχής.

ΑΠΟ την πλευρά του ο Πάντελιτς παρουσιάζεται πρόθυμος να την παλέψει ώς τη λήξη του συμβολαίου του. Δείχνει μια χαρά τύπος στην ώς τώρα συμπεριφορά του, δεν έχει τα ελαττώματα του τυπικού Σέρβου ποδοσφαιριστή, δεν μανουριάζει όταν κάθεται έξω, όπως άλλοι συμπατριώτες του κατά καιρούς, δεν θεωρεί τουλάχιστον δημόσια ότι αδικείται, και περιμένει με υπομονή να πετάξει τα γκολάκια του όποτε τον βάλει ο προπονητής και όποτε μπορέσει να παίξει καλά.

Πηγή: Ελευθεροτυπία