Οι πρακτικές που ακολούθησε τον εξέθεταν καθημερινά... Είχε εξελιχθεί σε έναν ασύλληπτο φαφλατά, που αποδείχθηκε ότι διακρινόταν από αμετροέπεια και ματαιοδοξία. Ανεξαρτήτως αν τελικά κατάφερε, ή θα καταφέρει να βρει την άκρη.

Κάποιοι δεν τον πίστεψαν ποτέ. Κάποιοι άλλοι, του έκαναν πλάτες. Κάποιοι απλά περίμεναν και σχολίαζαν απλά τις εξελίξεις. Είναι δεδομένο πια ότι από τη στιγμή που ο ίδιος παραδέχθηκε πως για μεγάλο διάστημα έλεγε ψέματα σχετικά με την υπόθεση του Αλ Σαούντ, στο εξής, ένα πέπλο αμφισβήτησης θα γεννάται εξ αρχής σε κάθε τι που λέει. Έχασε το τεκμήριο της αθωότητας.

Ως φιγούρα σχολιάζεται ποικιλοτρόπως. Σε πολλούς δεν κάνει η φάτσα του. Έχει υποπέσει σε ένα κάρο γκάφες... Μήπως, όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος;

Τελικά, πόσο μεγάλο κακό έχει κάνει στον Παναθηναϊκό ο γίγαντας Τσάκας, στο διάστημα των τριών μηνών που βρίσκεται στην επικαιρότητα; Οκ, συμφωνούμε ότι σε μεγάλο βαθμό έχει πλήξει το πρεστίζ του συλλόγου. Και πολλές φορές αυτό είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο.

Αλλά, ας αναρωτηθούμε... Μήπως τελικά ο Τσάκας έχει καταφέρει κι ένα πολύ μεγάλο καλό σε έναν σύλλογο που τον Αύγουστο έμοιαζε να μην ξέρει που πατά και που βρίσκεται;

Ο ευτραφής διαμεσολαβητής θα μπορούσε να είναι ήρωας καρτούν, αλλά ξέρετε κάτι; Μπορεί να είναι κι αυτός, που ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την εξαιρετική πορεία που κάνει ο Παναθηναϊκός φέτος στο πρωτάθλημα...

Γιατί; Διότι σε μία ομάδα που έλειπε η ηλιαχτίδα της αισιοδοξίας, που ήταν απελπισμένη, ξενερωμένη, σε ένα μαύρο χάλι, ειδικά μετά τον αποκλεισμό από την Μακάμπι Τελ Αβίβ, ο Τσάκας, ήρθε, εμφανίστηκε και πρόσφερε ελπίδα κύριοι... Ψεύτικη; Μουσαντένια; Παρολί; Μπορεί!

Το γεγονός όμως, είναι ότι σε ένα καταρρακωμένο σύλλογο, σε παίκτες που δεν ήξεραν τι τους ξημερώνει και σε ένα περιβάλλον όπου όλοι ήξεραν πως τα χρήματα φτάνουν μέχρι το Δεκέμβριο, παρουσιάστηκε ο Τσάκας και μίλησε για πρίγκιπες, για χρήματα, για επενδύσεις ήταν η (placebo ενδεχομένως) ένεση που χρειάζονταν όλοι για να συνεχίσουν να ζουν...

Αν δεν υπήρχαν τα placebo, δε θα υπήρχε και η λέξη. Κι όμως, στην ιατρική είναι αναγνωρισμένα κι αποτελεσματικά. Για να το αρνηθούμε στην υπόθεση του Τσάκα; Οι Βγενόπουλοι, οι Πατέρες, οι Γιαννακόπουλοι, οι Βαρδινογιάννηδες και όλοι όσοι βρέθηκαν κάποια στιγμή επικεφαλής στα ...κασμίρια τους ντυμένοι, κομψοί, πουράτοι, καλοντυμένοι, απέτυχαν να κάνουν έστω κι αυτό: Απέτυχαν παταγωδώς να προσφέρουν ελπίδα... Ο Τσάκας, όμως, που θα μπορούσε να είναι ήρωας του Λούκι Λουκ ή του Ποπάι, με την αντιαισθητική παρουσία, τα παραπανίσια κιλά, το αξύριστο μούσι, τα κατάφερε...

Ίσως ακούγεται υπερβολικό, αλλά δεν είναι... Ο Τσάκας, ο άνθρωπος των χιλίων χαρακτηρισμών, κράτησε τον Παναθηναϊκό, όχι ως φήμη και ιστορία βεβαίως, αλλά ως οργανισμό που αποτελείται από ανθρώπινες ψυχές (παίκτες-προπονητής), ζωντανό. Του έβαλε το οξυγόνο. Με τα ψέματά του, τις υπερβολές του, τις ανακρίβειες του, τις απίστευτες γραφικότητες που έκανε. Κάποιοι βεβαίως, βοήθησαν ώστε η ιστορία του Τσάκα να συντηρηθεί. Να μοιάζει αληθοφανής.

Κι όσοι έβγαιναν κι έκραζαν τον γίγαντα, όπως για παράδειγμα ο Κωνσταντίνου, έπρεπε πρώτα να σκεφτούν, τι είχε καταφέρει ο Τσάκας επί μήνες και τι είχαν αποτύχει να κάνουν αυτοί αλλά και οι μεγαλοσχήμονες μορφωμένοι φραγκάτοι που τους έβαλαν ως εκπροσώπους.

Κι εμείς κατηγορήσαμε τον Τσάκα... Πολύ μάλιστα. Αλλά η αλήθεια να λέγεται κύριοι... Εκεί που απέτυχαν οι ασυνάσπιστοι πολυμετοχικοί, ο Τσάκας πέτυχε. Η ομάδα διεκδικεί πρωτάθλημα αν και τον Αύγουστο, όλοι οι φίλοι του Παναθηναϊκού ζούσαν μέσα στην κατάθλιψη και την απογοήτευση.

Όποιος είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και σοβαρός, οφείλει να αποδεχθεί την ...placebo ευεργεσία που έκανε ο Τσάκας.

Αν ρωτήσετε και τους παίκτες, μπορεί να καταλάβετε περισσότερα.

Το μέλλον θα δείξει αν τελικά ήταν placebo ή όχι... Το σίγουρο είναι ότι ακόμα και σε πατάτα να εξελιχθεί η ιστορία των επενδυτών, το πρωτάθλημα θα έχει κυλήσει τόσο πολύ, που κανείς παίκτης δε θα έχει διάθεση να πει: «Έλα, μωρέ, ποιος ασχολείται τώρα με τον τίτλο και τον Παναθηναϊκό;». Σκυλιασμένοι θα είναι να τον κερδίσουν. Είτε μείνουν, είτε είναι αποφασισμένοι να φύγουν.

Αν τον Αύγουστο, δεν είχε συμβεί η επανάσταση Τσάκα, το σύστημα μπορεί να ήταν διαλυμένο από πολύ νωρίς. Και πολλοί παίκτες να μην ήταν πια εδώ... Ήδη!